Volgens mij reageert hij ook op jouw focus, de energie die je naar hem uitzendt zodra je iets met hem wil doen, hoe onschuldig dat ook is. Sommige dieren reageren er heel krachtig op. Zo ging Cadiz hard racen toen ik aandachtig naar zijn achterbenen keek om te zien of ik hem wel helemaal regelmatig vond. Hij wilde onder die priemende blik uit.

Als ik bij een van de honden een klit uit de snor wil knippen, rennen ze meteen weg zodra ik met de schaar op de rug op ze af loop, maar als ze op de bank liggen kan ik baard en snor ruimschoots befriemelen en wenste ik dat ik de schaar bij de hand had.
Het is hetzelfde mechanisme als intens kijken naar iets in de verte als je rijdend op je paard een vrachtwagen ziet naderen. De vrachtwagen blijkt dan niet meer relevant. Verleg de focus.

Zou het misschien helpen als je heel erg naar iets anders kijkt dan naar Arco zelf, iets naast hem, een grassprietje voor mijn part, dat je wil plukken? en dan semi-nonchalant het halster omdoen, maar zorgen dat je aandacht intussen bij het grassprietje blijft? En niks belonen als het halster omzit, maar bv gewoon weer afdoen. Het ging immers om de grasspriet, niet om het halster.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Het lijkt mij niet meer dan normaal dat dressuur/training invloed heeft op luchtwegproblemen.
Als er een luchtwegprobleem is, moet je daar secuur mee omgaan. Dat betekent een training aangepast op het gestel. Dat kan ook per dag of daggedeelte verschillen.
Als je met te weinig kennis en opservatie klakkeloos gaat trainen, is dat natuurlijk niet bevordelijk voor de luchtwegen.
Het forseren kan problemen opleveren, tot chronisch aan toe. Teveel kracht vergt teveel energie wat net teveel kan zijn voor de luchtwegen om goed te verwerken.

Waarom zouden gezonde luchtwegen beschadigen door de ruiter?
Tijdens een training, conditie en spiermassa opbouwen werkt op alle fronten bevordelijk. Ook bij een paard met een luchtwegaandoening.
Maar aangepast, zodat het er niet slechter van wordt en misschien wel beter, hangt van de aandoening af.

Het lijkt mij dat een training waarin we het paard niet belemmeren zich positief te ontwikkelen, dus niet teveel of te lang kracht opvragen als hij daar nog niet aan toe is, niet te lang doorgaan, maar echt een duidelijk opbouw in je training hebt, het paard niet in een houding dwingen, dat er wat dat betreft niks mis is.

Daarnaast is het belangrijk dat we het mentale aspect aanvoelen, als het paard b.v. getalenteerd maar de oefeningen in spanning toont, werkt dat fysiek door, daar kan ook een luchtwegprobleem door ontstaan of verergeren.

Er staan mij teveel woorden in die ik niet kan plaatsen dus het verhaal wordt voor mij te onsamenhangend.

Christel Provaas schreef op woensdag 22 februari 2012, 16:45:
Dat is ongeveer wat ik doe als ik schuin naar hem toe loop zonder naar hem te kijken. Dat lukt zonder halster vaak wel, maar met halster dan weer niet.
Maar ik denk inderdaad hoe meer drukte we er van maken, hoe meer we het zelf willen, hoe lastiger het wordt
Dat van je honden herken ik ook wel, is idem met onze Bel. Als ik klitten of nagels wil knippen is ze weg . Ze "voelen" zoveel meer dan wij.

Het zal ooit wel goed komen met Arcootje, hoor. Willem heeft ook even geduurd voor hij volledig handzaam was. We hebben geen haast.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op woensdag 22 februari 2012, 9:02:

Halsband? heb een veulen gehad ,die t verschrikkelijk vond .een halster. Alles wat bij zn oren kwam pgieuw!!! na laten kijken door DA,niks aan de hand,maar heb wel lange tyd hem aan een halsband mee laten lopen. En daarna rustig langzamerhand,terwijl hij de hals band omhad ,rustig gehalsterd,maar wel dat t zo zat in eerste instantie,dat t niet te strak tegen zn oortjes zat.Is helemaal goedgekomen.!

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Tja, dat is dus de vraag....

Als de problemen met de bovenste luchtwegen voornamelijk een issue blijkt te zijn bij de dressuurpaarden, roept dat bij mij toch vragen op.
Als flexie van de nek, verzameling, lateraalwerk, werk op kleine circels, interventie van ruiter met o.a. teugels en sporen de klachten dusdanig verergeren dat ze meetbaar zijn via deze methode, terwijl dat niet lukte in rust op op de loopband, vraag ik mij af of dezelfde oefeningen dan niet per definitie zorgen voor een grotere belasting van de luchtwegen en wellicht een medeoorzaak zijn van het ontstaan ervan.

Als dat zo is, gaat de hele vogel van dressuur voor het paard dus niet op.
Hoewel het lijkt dat vezameling en nageven zorgt voor beter ruggebruik, zou je uit dit onderzoek kunnen concluderen dat dezelfde dressuurtraining ook de luchtwegen meer belast dan je zou willen en het voor het paard wellicht wat minder prettig is.

Volgt voor mij meteen de vraag of het dan niet beter is om een paard gewoon met ontspannen hoofd/halshouding te rijden (zoals bv eerste plaatje fig. 1) en idd te trainen zoals meerderen hier aangeven... puur in het terrein, om het paard sterk te maken/geschikt te maken de mens te dragen, als we er dan zo nodig op moeten zitten. (ja hoor, ik zit er ook op)

Spirithorses schreef op woensdag 22 februari 2012, 9:08:

Ik had te laat gezien dat stagiaires het op de weide snel uitdeden terwijl
Ja! Heel herkenbaar, een 'ingesleten' patroon! Cool woonde tot 20 maanden bij haar moeder en mocht daar veel.


Snoepje dus in het loof van de kers en samen - Cool achterwaarts - de wei verder in?

Nog zo'n leuke uitdaging voor de komende maanden...

Els Kleverlaan schreef op woensdag 22 februari 2012, 17:31:


Ook paarden voelen haarfijn aan wat jouw bedoelingen zijn, de gevoeligere al het meest. Bedotten lukt eens, misschien twee keer maar uiteindelijk heeft-ie je toch door en zul je iets nóg anders uit de kast moeten trekken, dan wordt het zo'n welles nietus spelletje en wie de langste adem heeft en een nog grotere trukendoos.

Als je nou gewoon eens contact gaat maken zonder de intentie om hem aan te raken, of mee te willen nemen. Gewoon zuiver contact. Of misschien wel helemaal niks. Er zijn. Verder niks, niet praten. Hém z'n verhaal laten doen....

(moet je natuurlijk geen haast hebben, net bezoek krijgen, boodschappen moeten doen, om 4 uur een afspraak hebben en en en want dan lukt het niet. )