joop schreef op zaterdag 25 februari 2012, 10:43:

Druk, een vraag en release, antwoord.


Een paard wat nagevelijk is snapt de hulpen en kan daar vanuit ontspanning op reageren. Hij is los en soepel door zijn lijf. Dat krijg je niet voor elkaar met forseren.

Schop niet zo tegen me aan want dat gevoel heb ik. Als er mensen zijn die opmerkingen maken waarvan duidelijk is dat ze een dier kwaad/pijn en ongemak bezorgen snap ik dat.
Ik ben zelf bewust bezig zodat het paard blij is, het communiseren lijkt er voor mij op deze manier op, of ik me moet verdedigen terwijl we over een onerwerp praten waar we volgens mij allemaal het welzijn vh paard voorop stellen. Samen werken werkt beter dan schoppen.....


Adrenaline is een actie hormoon die een kwik gevoel geeft, en als je de balans in je leven op de rit hebt, kan je hiermee overweg zodat je er op het moment goed gebruik van kan maken. De natuur heeft het allemaal goed voor elkaar.
Adrenaline kan voor angst en stress zorgen als het niet in goede banen wordt geleid. Een paard zal van nature in schrik vluchten adrenaline word voortijds aangemaakt waardoor hij effectief efficient met zijn zelfbehoud om kan gaan. Overleven. Het paard in onze maatschappij willen we graag naar ons plooien zodat hij merkt dat je niet altijd hoeft te vluchten en kan kennis maken met mensen dingen en ons leert vertrouwen. Op deze manier kunnen we adrenaline in goede banen leiden. Je hoeft niet telkens op de vlucht te slaan, zou wel erg gevaarlijk worden.

Je hoort mij nergens zeggen dat een paard opgesloten moet staan, een paard hoort zich vrij te kunnen bewegen. Daar hadden we het niet over, we hadden het over een verantwoorde training van het paard in handen.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Adrenaline

Mandyc schreef op zaterdag 25 februari 2012, 11:19:


Ik weet niet hoe je aan deze theorie komt maar er klopt niks van. Dus terug naar de studieboeken en je kennis over hormonen bijschaven.

Mandyc schreef op zaterdag 25 februari 2012, 11:19:


Vervelend he, als de druk zo word aangehouden totdat je een antwoord geeft dat we graag willen horen?
Stel dat je nu straks snapt wat we proberen over te brengen, en we laten jou daarop met rust, denk je dan morgen, joepie, wil graag weer zo'n discussie? Of had je liever een gesprek gehad waar je beidde als voorwaardige partners in zou staan, waarbij ruimte is voor elkaars inbreng, en waarbij iets begrijpen zou worden beloond met een glimlach, een koekje bij de thee, een 'vind ik leuk'?

Bij deze dan, dank dat je erop wijst dat het voor jou voelt alsof er tegen je aan geschopt. Persoonlijk was dat niet mijn bedoeling. Ik stel me voor dat je heus de beste bedoelingen hebt met je paard(en), en dat je je bewust probeert te zijn van wat en hoe je doet. Of je ook daadwerkelijk bewust bent, daar ben ik niet zo zeker van.


Zie Martine's link.

Yay voor de eerste zin. Maar wat mij betreft zou ik je willen uitnodigen om nóg iets harder na te denken over wat een verantwoorde training dan zou zijn.

Mvg, Anne

Zal nog even kort updaten hoe het nu gaat met Arco.

's Morgens voor/tijdens de eerste voerbeurt; geen enkel probleem, we kunnen het halster zo om doen en dat laten we dan ook om. We kunnen hem, terwijl we aan het werk zijn gewoon omzetten of opzij duwen. Hij komt ook achter ons aan als we ergens anders bezig gaan.
Begin van de middag; Lotte, Boully en Arco naar het land. Arco laat zich van opzij aanraken, maar that's it. Je komt niet bij zijn hoofd in de buurt en hij accepteert ook geen lekkers uit je hand.
Eind van de middag; we halen Lotte en Boully van het land, Arco volgt vanzelf en komt in rengalop achter ons aan. Halster af doen; no way! Hij laat zich niet benaderen, ook niet als hij met zijn neus in het hooi staat.
Avond, laatste voerbeurt; Arco laat zich zonder problemen van zijn halster ontdoen en is weer te benaderen, vindt het prima om geaaid te worden.

En ik heb er werkelijk geen idee van wat er nu in dat koppie omgaat

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 25 februari 2012, 9:05:



Heb ik al minstens 3x meer diepgaand en nog veel vaker verwijzend op PN gezet maar omdat er niets terug te vinden is... vooruit maar weer.
Het gaat om onderzoek (Gyula c.s.), ik meen Hongaars van oorsprong, in opdracht van en/of door het leger, jaren 30 vorige eeuw ongeveer. Ze deden dat met weeg- en balans systemen met unsters, etc.
Het boek Ken Uw Paard van Treffers ISBN 90 235 8062 1 verwijst er ook naar en daar heb ik de referentie maar weer eens opgezocht:
Gyula B. c.s. (1934): Beitrag zur Bestimmung der Schwerpunktsveränderung bei Pferden.

Binnen het kader van steunvlak, beweging/snelheidsvectoren is het gezamenlijk zwaartepunt van paard en ruiter dynamisch (het beweegt zich in een denkbeeldig, te berekenen driedimensionale vorm) maar de invloed van "verzamelen" in dat beeld is volkomen insignificant.

Uiteraard verschuift het gezamenlijk gewicht uiteindelijk naar de achterbenen naarmate de houding richting steigeren gaat, maar dan hebben we het over extremen en gang zit er dan niet meer in. Aan de andere kant van het spectrum zit dan rengalop wat het gezamenlijk zwaartepunt, mede door de samenwerkende vectoren van snelheid, zover mogelijk naar voren brengt. Rengalop kán dus helemaal niet verzameld en moet juist zo min mogelijk verzameld zijn om zo snel mogelijk resultaat te geven

Peet schreef op zaterdag 25 februari 2012, 9:17:


Nog een keer dan:
Peet schreef op vrijdag 24 februari 2012, 19:45:

Verschil tussen voor- en achter dan, of tussen voor en achter aan te andere zijde, wat je maar wil. Ik neem nog steeds aan dat Te Lang geen naam van een chinees is maar dat je daar een relatieve tijdsduur mee bedoelt.
Ik heb al die nuances en verschillen in praktijk waargenomen, m.n. als töltvarianten bij gangenpaarden en van die ervaring uit garandeer ik je dat je dat hoort. Je hoeft er niet naar te kijken om te kunnen horen dat een gang onregelmatig is.


Ik vind het nog steeds een waardeloze suggestieve illustratie zonder enig waarneembare bewijskracht.

e m kraak schreef op zaterdag 25 februari 2012, 14:53:


Bewijskracht voor wat?

Peet schreef op zaterdag 25 februari 2012, 15:00:


Ben je mijn geduld aan het testen ofzo?
Bewijskracht voor wat je zegt natuurlijk, of hebben we het ineens over hoe je het best champignonsoep bereidt?

Nog een keer, hier gaat het om:
Peet schreef op vrijdag 24 februari 2012, 19:45:

Zoals ik het begrepen heb veroorzaakt dat volgens jou het al dan niet op de voorhand lopen.
Ik beweer dat het zo niet kan, vanwege makkelijk waarneembare onregelmatigheid in gangen.
Wat is hier onduidelijk aan?

e m kraak schreef op zaterdag 25 februari 2012, 14:52:


Ik vrees dat ik niet altijd alle posten op PN heb gelezen, maar dank voor de uitleg,.
Op zich logisch.

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 25 februari 2012, 13:15:

[knip]

Wij hebben een paar jaar terug - om te voorkomen dat het voor Siggy patroonmatig werd - de voerbeurten door elkaar gehusseld. Voornamelijk om Siggy er van te weerhouden dat ze rond zes uur 's middags ging lopen klieren waar Cool, toen net twee jaar en nog niet zo lang bij ons, behóórlijk de dupe van werd.

Honden hier worden 2xdaags van voer voorzien:'ergens' 's morgens en 's avonds, in ieder geval voor het laatste uitlaat rondje. We zijn er tenslotte niet altijd op (voor hun) gezette tijden en ik wil niet dat ze daar 'last' van hebben. Paarden krijgen onbeperkt hooi, maar dat moet ik ze wel een aantal keren per dag gaan brengen. En 1x per dag hing ik 2 bakken aan het hek met, toen nog, muesli en een sandclear-achtig poeder. Om de voernijd van Sig toen weg te poetsen, zeg maar, heb ik een aantal dagen die voerbakken opgehangen, wanneer er totale rust heerste in de paddock. Net voor onze lunch, of als ik met mannetjes uit school kwam... Voernijd was weg en is weggebleven.

Pas je op, Els, dat Arco het niet gewoon gaat vinden bij de laatste voerbeurt zijn hoofdje aan te bieden om z'n mini-halstertje er af te laten doen?

Ik weet het, het is niets anders dan 'ongewenst gedrag ombuigen', maar als het werkt, truuk ik lekker verder!