Els Kleverlaan schreef op zaterdag 25 februari 2012, 16:11:


Dank voor je felicitatie Els. Heb een ochtend 'rust' gehad want al mijn mannen hebben de eerste uit-wedstrijd van jongste begeleid. En ik? Ik mocht uitslapen, maar ben achterstallige mest gaan wegwerken (van 2 dagen! ), heb 2 paarden gepoetst, twee fleurop boeketten in ontvangst genomen (RIJK!), ga zo uit eten met mijn kerels en over 3 weken, dan wordt jongste 10, dán ga ik taarten bakken en koffie en thee schenken! Nu een glas port ! En wat je bij Arco 'mist', zal zich waarschijnlijk de komende tijd openbaren.

Misschien meer werk met de lange teugel ?

Ben je al bekend met Piet Bakker ( http://www.rijkunstzondergrenzen.nl )

en met Karen Rohlf ( http://www.dressagenaturally.net/what-is-dn/dressage-naturally ) ?

Allebei uitstekend te combineren met Parelli (persoonlijk vind ik wat Karen Rohlf doet veel prettiger en zinvoller dan het 'Finesse'-gebeuren van Parelli) en heel goed bitloos te doen.

Sowieso leuk om dvd's te zien waarop mensen aan het werk zijn die worteltjes of snoepjes in hun zak (of in een halve melkfles voor hun buik ) hebben .

Horseagility?
http://www.thehorseagilityclub.com/

http://www.youtube.com/watch?v=jgRrrNL-mi4&feature=share

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

e m kraak schreef op zaterdag 25 februari 2012, 15:17:


Nee, dat is wat men noemt 'op de voorhand lopen'.
De veroorzaker is de mens.

Moest je niet zo ver wonen,zag ik het ook helemaal zitten !

e m kraak schreef op zaterdag 25 februari 2012, 14:53:

Misschien is het zo duidelijk: De voorbenen te lang laten staan is de situatie waarbij de voorbenen t.o.v. de loodlijn meer (in centimeters) en daardoor langer (in tijd, want moeten een grotere afstand afleggen) achter die loodlijn dan vóór die loodlijn zijn. Vergelijk het met de slinger van een klok: die slaat even ver naar links als naar rechts uit. Een paard dat 'op de voorhand loopt' slaat naar voren minder ver uit dan naar achteren. Een paard dat in horizonaal evenwicht en dus goed verdeeld over voor- en achterhand loopt, beschrijft die hoek t.o.v. de loodlijn gelijk.
Idem met de achterbenen: een paard dat meer stuwt dan draagt, plaatst de achterbenen verder (in centimeters) en langer (in tijd) achter de loodlijn van het achterbeen dan ervóór.

Christel Provaas schreef op zondag 26 februari 2012, 11:48:


Titel maar even veranderd; hadden we eerder moeten doen


Perfecte vergelijking... om aan te tonen dat het zo niet zijn kan!
Er hangt hier zo'n slingerklok in de opkamer. Er zijn twee manieren waarop ik voor elkaar kan krijgen dat het ding goed komt te hangen als er weer eens iets aan gezeten heeft:
1) waterpas
2) metronoom
Beide apparaten aanwezig, het 1 kan het ander ook controleren want de correlatie is 100%!
Als die slingerklok ook maar een ietsiepietsie beetje scheef hangt, de slinger verder naar 1 kant uit slaat, is de "tiktak" onregelmatig!!! Als dat nu een héél klein ietsiepietsie beetje is hoor je dat niet meer, vandaar de metronoom die over 1 minuut of over 5 minuten uit fase raakt (enige manier om zo'n pestklok redelijk correct de tijd te laten aangeven).


Ik snap heus wel dat dat op het fototje bedoeld werd. Maar dat kan gewoon geen tijdsonregelmatigheid zijn. En het is ook niet hetzelfde als "lopen te sloffen". Maar wat dan wel? Uiteraard ben ik echt wel bekend met het ruitergevoel van op de voorhand lopen e.d. maar dat is allemaal ruitergevoel. Ik vind de "verklaringen" van wat er nu werkelijk precies gebeurt heel onbevredigend.
Stel nu, dat het hele loopwerk, die 4 benen van een paard, t.o.v. van de romp zoals jij zegt meer naar achteren zouden bewegen dan moet het zwaartepunt relatief significant meer naar voren liggen (dat wordt door de aanhangers ook beweerd) maar dat is niet gemeten.

Hallo Allemaal,

Een jaar geleden was de laatste keer dat ik en Hlayyil buiten gereden hebben. Ik reed toen noch met bit. We waren lekker aan het galloperen sneller, sneller, sneller en nog snellen. Zo snel dat ik hem niet meer kon stoppen. Sinds toen durfte ik niet meer buiten met hem te rijden. Hij schrok nog vaak van autos en ik durfte het niet aan. We hebben heel lang gewerkt aan het vertrouwen een vandaag zijn we voor de eerste keer weer buiten gereden. En kijk ons nou met een barebackpad en een touwhalster galloperen we over de velden ! Ik kan niet beschrijven hoe blij ik ben ! Ik kan Hlayyil nu goed stoppen. Alleen als we hard gaan galloperen is het moeilijk hem weer uit de gallop te halen. Ik heb nog erg de nijging hem heel er vast te houden en moet leren hem meer los te laten. Maar voor de eerste keer sinds een jaar ben ik heel tevreden !

Hebben jullie misschien tips waardoor ik hem nog beter kan stoppen ? En om te leren hem meer los te laten ?

Alvast heel erg bedankt !

Lieve groetjes Anne

p.s Ik heb een filmpje van het buitenrijden gemaakt. Ik denk dat te tekst van het liedje heel bijpassend is. Ik hoop dat jullie het leuk vinden.

http://www.youtube.com/watch?v=qNXxUgSAURo