Karin schreef op maandag 19 maart 2012, 9:18:


Dankje!
Lijkt me opzich wel erg leuk. Alleen al om eindelijk iemand anders te spreken die bitloos rijd. Komende weken word het alleen een beetje lastig. Mijn ouders gaan op vakantie en ik ben erg druk met school. Maar misschien over een paar weken? Waar staat je verzorgijslander?
Ik heb zelf wel iemand die erg goed les geeft vind ik zelf. Ik hoop dat mijn moeder daar binnenkort ook les van gaat nemen. Probleem is alleen dat mijn moeder altijd erg druk is, doordat ze een eigen bedrijf hebben.

Groetjes Zoë

Zoe Veurman schreef op maandag 19 maart 2012, 19:22:


Heeft geen haast hoor. Laat maar weten als je tijd en zin hebt. Kijken we tegen die tijd voor een geschikt moment. Mocht ik niet op het forum reageren, dan PB je maar.

Mijn verzorgijslander staat bij het Tjeukermeer, tussen Joure en Heerenveen in. Wij rijden altijd in het stukje bos bij Joure. Of we rijden over de dijkjes van het Tjeukermeer, maar dat is alleen leuk met mooi(er) weer

Groetjes Karin

Ik neem mijn woorden terug. Onder het zadel heeft Hälga er flink de pas in en is ze beslist niet langzamer dan Sil.
Vandaag mijn eerste experiment op dit gebied uitgevoerd. Gewoon tot aan de overbuurman, 500 m verderop, en terug, met sil als handpaard rijden.
Spannend.
Behalve dat ik hopeloos in de knoop dreigde te raken met de lange teugels van Hälga en de te lange leadrope waar ik sil aan mee had, ging het voor de eerste keer niet slecht.
Op de terugweg had Hälga wel stevig het gaspedaal ingedrukt want de kleintjes riepen en ze schijnt te denken dat het haar kinderen zijn. Sil kroop zo'n beetje op mijn schoot, dus ik had mijn handen vol. Toch reageerden ze goed op halt en zelfs stapje achterwaarts.
Ik merkte alleen dat ik teveel druk op de teugels legde, terwijl ik normaal met lichte ophouding werk als ze teveel haast heeft. Maar goed... Hälga is niet erg fijngevoelig en ik moet het nog leren...

Als ik bedenk dat ik een jaar geleden hier postte dat ik niet meer op mijn paard durfde, ben ik toch een eind gekomen, nu ik met 2 paarden de straat op ga

We gaan nog wel meer oefenen in de zomer.

Een ding is wel irritant. Mijn barefoot blijft niet erg goed liggen op Hälga. Tot dusver blijft niets goed op haar liggen. Ze heeft het model van een volwassen bierton, dus dat is lastig.
Als iemand goede ideeen heeft??? Het zadel schuift opzij en wat naar voren.
Ik heb de beugels al zolang dat ik er niet in steun en dan is het te doen. Maar verre van perfect.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 22 maart 2012, 17:39:




Sandra, is het een spiksplinternieuwe Barefoot?
Dat schuift wel eens ja. Als het sjabrak een beetje vuil wordt door het paardenzweet en huidvet schuift-ie een stuk minder.

HIj is niet spikspinternieuw, maar ook nog niet oud. Ik heb er momenteel al een dunnere schabrak onder liggen, omdat het met de dikkere helemaal een ramp was. Ze is natuurlijk ook wel heel erg rond En dan ook nog scheef (wordt aan gewerkt) en geen schoft... geen makkelijke bouw dus, mbt zadels.

Ik vrees ook dat ik niets ga vinden wat er echt goed op blijft liggen. Heb ook wel eens een barebackpad geprobeerd en dat was helemaal een ramp. De startrekk heb ik destijds weer doorverkocht omdat die ook nergens naar lag bij haar.
Ik ga het een keer proberen met de cherokee van Frans. Die heeft zweetbladen. Misschien blijft die wat beter liggen.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 23 maart 2012, 8:41:


Zoek een pad van - vilt - niet te dun. Schuift minder, koelt beter en reguleert het vocht beter.

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten

Kennis van mij met zelfde model paard (volgens mij zelfs zelfde ras) heeft er een Wintec op liggen.

Vandaag bij een buitenrit zadels geruild met frans. De cherokee blijkt stukken beter op hälga te liggen dan de atlanta. De atlanta van mij ligt gelukkig goed op sil. Probleem lijkt opgelost.
Ik zit in de cherokee ook een stuk stabieler op haar en ze loopt er als een zonnetje onder.

Tja, ik had natuurlijk een pb tje kunnen sturen, maar ik denk dat je antwoord ook voor anderen boeiend kan zijn. En misschien zijn er meer mensen die een interessant antwoord kunnen geven, maar ik dacht aan jou vanwege je lesgeef ervaring...

Vandaag zijn we weer voor het eerst samen naar buiten gereden; ik met Hälga en Frans op Silja. De paarden waren zeer fris en voorwaarts.
Nu was Silke wel heeeeeeeel erg voorwaarts. Het eerste stuk paar keer halt geoefend en dat ging goed, maar eenmaal in het bos, wilde ze steeds draven en reageerde ze nauwelijks op terugpakken of 'ho' e.d.

Nu is Frans geen ervaren ruiter en ik denk zelf dat er een paar dingen meespelen. Ik denk dat zijn timing nog niet optimaal is (hij voelt haar aanzet tot vertraging nog niet zo goed, pas als ze echt daadwerkelijk langzamer gaat) en ik denk dat de feeling nog een beetje ontbreekt.
Bovendien was hij zelf nogal onrustig (gevolg van de nodige lich. problemen), Dat zag ik al met opzadelen en ik zag ook Sil daar nogal op reageren.

Sil is een behoorlijk gevoelig paard. Ze reageert op de persoon en ze heeft een gruwelijke hekel aan teveel gedoe aan teugels/onduidelijkheid etc.

Nu zouden we in principe wel van paard kunnen ruilen, maar Hälga weet het gaspedaal ook erg goed te vinden en als je haar zonder feeling rijdt, ga je op je snuffert. Ze is namelijk nog steeds wat scheef en heeft nog geen geweldige balans, waardoor ze makkelijker struikelt. Ik let dus erg goed op mijn eigen balans en wat ik met de teugels doe en dan gaat het gewoon heel goed. Maar ze draaft best veel onderweg, omdat ze al veel kortere pootjes heeft dat sil en Frans heeft gewoon nog geen goede balans. Lijkt me dan ook geen ideale combi.

Hoe kan Frans het beste omgaan met die iets te fanatieke voorwaartse drang van sil, uitgaand van zijn gebrek aan ervaring? Ik vind het moeilijk uit te leggen. Tja... kan zeggen dat hij rustig moet zijn, meer feeling moet krijgen en beter moet leren timen, maar ja... zo maar in een keer zal dat niet lukken.

In de wei oefenen is ook niet handig. Ze is met rijden in de wei juist niet voorwaarts en niet de gemakkelijkste, Ik rij haar wel in de wei, maar hij heeft het maar 2 keer gedaan en dat ging niet echt geweldig.

Dus heb je tips? (of iemand anders) Wat zou je tegen een leerling zeggen? Wat zou je adviseren?

Sandra van Bommel schreef :>

Ik kom er morgen op terug, Sandra. Druk werkweekend gehad maar morgen vrij.

Sandra van Bommel schreef :



Hm, ja, het is heel moeilijk om een combinatie te maken tussen een voorwaarts paard en een beginnende nog niet zo heel subtiel rijdende ruiter.
Wat ik hier in de lessen doe? Eerlijkgezegd deze combinatie (nog) niet maken en die persoon in eerste instantie een tijd een minder gevoelig paard geven. Maar die keuze heb jij niet. Wat je zou kunnen doen is het zelf steeds overnemen en zoveel mogelijk optimaliseren op de momenten dat Frans niet rijdt. En verder op zoek gaan naar rustmomenten, zien wanneer Syl onrustig wordt met Frans, deze situaties vooralsnog zoveel mogelijk vermijden. En natuurlijk ontdekken wat Frans rustig maakt. En hem aan een touwtje meenemen. Ik rijd hier op dit moment dus echt dagelijks met handpaarden naast Rubio, de meest ideale manier voor een rijder om te leren terwijl er toch veiligheid en controle is. Voor de (jonge) paarden ook trouwens!

In de weide rijden is niet handig, zachte ondergrond, waarschijnlijk grote vlakte nodigen het paard sneller uit tot willen scheuren. Wij rijden veel op het harde; tip (en voordeeltje misschien) is dat dit soort paarden dan iets rustiger zijn, meer bezig met lopen en ondergrond.

Hoe erg is dat beetje scheefheid bij Hälga. Er zijn ook momenten dat je gewoon moet willen genieten, niet altijd maar trainingsmatig bezig hoeft te zijn. Lol maken is ook leuk, dan maar eens even niet helemaal verantwoord.

Oh maar ik geniet wel hoor..... Voor mij is het rijden met Hälga heel ontspannend. Ze gaat vooral erg scheef lopen als ze haast krijgt, maar ik voel haar goed genoeg aan om het te reguleren. Echt werken aan haar scheefheid doe ik gewoon thuis in de wei, veelal zonder ruiter.

In de wei rijden met Sil levert geen snelheidsproblemen op, maar het tegendeel. Ze vertikt het eigenlijk om echt onder Frans te lopen en trekt haar eigen plan. Ik rij haar wel in de wei (pas weer begonnen met rijden na winterstop) en dat gaat best goed. Ik werk echt met de clicker en dat motiveert haar. Soms is ze wat kriebelig/kregelig, maar ik denk dat dat de combi voorjaar/merrie is.

Ik denk trouwens dat Frans niet aan een touwtje meewil Maar ik rij wel naast hem en probeer het te reguleren. Heb ook gezegd dat hij er niet meer op moet stappen als hij zelf onrustig is. Dat ziet hij zelf ook wel in.
Gisteren hebben we weer een buitenrit gemaakt, na een relaxte hangzondag en toen ging het veel beter. Ze was een groot deel van de tijd rustig. Een deel van de weg, richting huis, ging ze weer steeds draven, zonder echt op de teugel te reageren. Ze reageerde niet zo op ophoudingen op dat moment (voorheen op minimaal signaal)

Het is wel haar aard om af en toe te kijken of ze niet wat rapper naar huis kan en ik weet dat hij haar vorige zomer dan wel eens in draf liet gaan om zelf de draf te oefenen. Niet zo handig. Noemde ik toen ook wel, maar ja Wellicht vindt ze nu dat ze zelf ook wel mag meebepalen...

Voor alle duidelijkheid; ze gaat er niet tussenuit, doet geen rare dingen, gaat niet bokken of iets dergelijks, maar drukt alleen het gaspedaal wat steviger in.

Omdat ophoudingen niet werkte, heb ik hem gezegd om om te draaien, andere kant uit te laten lopen en dan gewoon als ze weer rustig was (en dat was meteen want ze wilde niet de andere kant uit en moest nog even daarover discussieren om vervolgens in slakkengang andere kant uit te gaan) weer aan te sluiten richting huis.
Gewoon om te zorgen dat drammen niets oplevert.
Ik moet zeggen dat ze na een keer of drie omdraaien stukken rustiger was. Heb hetzelfde ook maar eens met Hälga gedaan, alleen al omdat Hälga ook af en toe denkt te bepalen waar we heen gaan (richting huis dus, waar de kleintjes om hun surrogaatmama's staan te roepen)

Maar dit keer was het iets anders dan zaterdag. Nu was het echt een beetje drammen op weg naar huis. Zaterdag was ze gewoon tamelijk onrustig, maar ik vermoed dat het probleem daarvan vooral bij de onrust van Frans lag,.
Daar gaan we dus meer op letten.
Verder veel tempowisseling in stap oefenen, om het aan te leren voelen als ze reageert. Ik werk daar hier ook met haar aan.

Opvallend trouwens... ik doe veel grondwerk met haar en ze kan soms wat geemotioneerd zijn en wat druk, maar de laatste tijd ging het goed. Maar vandaag, toen we weer eventjes wat agility oef deden, om daarna even te stretchen met wat vd, was ze weer drammerig. Het duurde echter maar heel even. Gewoon korte time-out en duidelijk maken dat het niets opleverde, was voldoende.

Misschien vind ze het ook wat lastig om om te schakelen van werken met de een en dan met de ander? Frans had al lang niets meer met haar gedaan. Ik werk thuis altijd met haar.

Ik heb zelf ook een erg drukke merrie gehad, zij kon niet eens normaal stappen maar dribbelde alleen maar.
De combinatie is niet geweldig beginner met zo'n onrustig paard.
Laat hem als een "zoutzak' op het paard zitten. Bij gevoelige paarden juist alles nog extremer aangeven ook het lang maken van het been is belangrijk zodat hij niet gaat klemmen. Losjes in de benen vanuit de lies. Zorg voor een reaktie tijdens een vraag, zodra ze 1 tel stil staat een snoepje vanuit het zadel of evt. van jouw via het andere paard.
Letterlijk Stap voor stap gaan werken. Ook het rondje wat je gaat rijden zo uitkienen dat je op zeker speelt, of zo zeker mogelijk. Beter 15 min in rust dan 45 min. wat uitloopt op uiteindelijk een onrustig einde.
Tussentijds even ernaast wandelen, en van daaruit naar rust werken. Achterwaarts erop en of ernaast vragen. Vraag het paard veel afwisseling en veel beloning, zodat er meer aandacht naar de begeleider uitgaat.
Rechtuit vraagt ook eerder om harder te gaan, ga als een slangevolte over het pad, is het pad smal ga dan de paden die breed zijn zo veel mogelijk nemen.
Zorg voor succes. Frans moet erg op zijn houding gaan letten en niet naar voren "hangen', maar meer achterop, zich zwaar maar niet aangespannen zodat er geen druk is. Los in de armen etc. deze dingen zijn het aller belangrijkste anders gaat het niet lukken.
Ga op een dag waarvan je weet dat het beter gaat. b.v na een dag of gelijk nadat je er zelf mee gewerkt heb.
Is het andere paard wel rustig, ga anders samen terwijl je naast het paard van Frans loopt, dus met 1 paard......
Het kan lang duren voordat een paard de rust vind, maar door overal goed op te letten komt het uiteindeleijk wel voor elkaar.