Myriam schreef op zaterdag 26 oktober 2013, 7:27:


Theory of mind. Zoek maar op

[knip]

Daarom vond ik het artikel ook zo leuk; dit is nou typisch iets wat we misschien altijd al doen maar onbewust.
Ik ben er echter niet precies uit wat dit gedrag nou eigenlijk vertelt.
Mijn relatie met mijn hengst is nml. ook uitstekend, Dygs komt altijd meteen als ik hem roep, omdat ik ervoor gezorgd heb dat hij vindt en eraan gewend is geraakt dat we altijd leuke dingen doen. Maar leuk samen gapen lukt met hem niet toch niet best (erachter komen of hij wel met zijn merrie Týra samen gaapt en zoja, hoe groot %, moet ik nog achter komen; zal nog wel tijdje duren voor ik daar voldoende n van verzameld heb want ik moet dat natuurlijk wel toevallig net zien. Zo vraag ik me ook af of hele konikfamilies samen gapen, maar vast geen hele kudden want dat lijkt me een spectaculair gedrag dat me zeker wel eerder zou zijn opgevallen) en daarom vraag ik me af wat de discriminant die al dan niet tot dit gedrag leidt nou exact is. Het lijkt mij beter te werken naarmate je niet alleen meer tijd met elkaar besteed maar ook aan elkaar, het werkt intra- én interspecies. Is het aanstekelijk gapen niet gewoon een sociale facilitering?

ik heb dit al vaak uitgeprobeerd bij verschillende paarden, onlangs weer bij Rosa, die ook graag op de bank zou komen zitten (haar omvang laat het niet toe ). Rosa heeft een dikke wang en ik wou eens achter in haar mond kijken, wat ik ook gaap, ze doet niet mee.