Je beschrijft hier mijn Liltje.

Ze heeft veel meegemaakt bij de vorige eigenaar. Wat ik gedaan heb is haar zo veel mogelijk zekerheid bieden, regelmaat, pas een stapje verder als zij aangaf dat ze zover was. Liltje is nog wel wat wantrouwend als het om nieuwe dingen gaat of nieuwe mensen die haar zo nodig moeten aaien. Ze weet dat ze de keus heeft een stapje achteruit te doen om te laten zien dat ze het liever niet wil. Ze hoeft het dan ook niet. Maar dit komt nauwelijks nog voor. Liltje zou ik niet als autistisch willen betitelen, ze is gewoon compleet vernield bij de vorige eigenaar en het kost ontzettend veel tijd en vele terugvallen voordat je enigszins vanzelfsprekend met elkaar om kunt gaan.

Ik heb haar door een therapeut laten behandelen omdat ze op een gegeven moment moeite had met leren, volgens de therapeute had ze hoofdpijn, zat haar hoofd vol. Na de behandeling was het in orde, een heel ander paard.