KNIP


Piet, verhaaltje tussendoor. Catcher, je herinnert je vást nog wel hoe uitprobeerderig die altijd geweest is. Waar normale paarden paar keer proberen en dan erkennen dat jij het beter weet en dús hun leider mag zijn... was Catcher er 1 die je soms wel 20 keer per dag kon uittesten... Zaak was dus altijd om bij Catcher heel erg (mega)konsekwent te blijven en geen cm. toe te geven want dan zou je de pineut geweest zijn... Zeker met voedselbeloning....

Ergens, een beste poos geleden al, hebben Catcher en ik ergens overeenkomst bereikt. We hebben een wederzijds respect en vertrouwen opgebouwd... daar zijn we beiden blij mee.

Catcher is ook een paard die graag aandacht wil.

Chaser wordt al maandenlang flink bijgevoerd. We hebben die inloopstal in 2 delen. 2 stukken van 3 x 3 meter is het nu.
Vóór de stal hebben we een ruwe betonplaat laten storten van 6 meter breed x een meter of vier lengte....

Het eerste stuk van de stal (tevens hooiopslag) hangen 4 zware balken voor, als een megagrote voerruif. Da's het zelfbedieningsrestaurant. De andere kant (opening aan is idem, aan de voorzijde) is bedoeld voor schuilplaats en omdat daar een gladde betonvloer inligt... ook ideaal om te bekappen.
D.m.v. een verschuifbare balk kan ik dat gedeelte afsluiten. Wordt gebruikt om Chaser op z'n gemakje te kunnen laten eten.

Chaser zou niet kunnen eten als Catcher daarbij kan.

Nu is hier de situatie: 1 paard krijgt flink te eten.... het andere paard krijgt niets.
Die krijgt echt alleen maar hooi.
Natuurlijk is ie niet stom... dus gaat ie over die balk staan te kijken hoe Chaser aan het snacken is.
Dat heb ik opgelost door ervoor te zorgen dat er voor hem een verse plak hooi ligt, kwestie van timing qua hooi aanvullen.

Voor zijn gevoel komt Catcher dus niets te kort.

Nu hebben we hier in paardenvoer veelal Alfarobe zitten (Johannesbrood), wordt veelvuldig gebruikt in veevoer, maar ook b.v. om heerlijke koeken te bakken, ik lust het zelfs graag!

Ook Catcher is stapeldol op die peulen. Schitterend paardensnoepje!
Je breekt 1 peul van zo'n 15 cm lengte in tig kleine stukjes en hebt een prachtige beloning. Hij wil alles wel doen voor 2 cm. peul beloning.

Toeval is dat Catcher op de e.o.a. manier heeft bedacht dat ie vóór de betonplaat moet blijven staan als ik met de emmer voor Chaser voorbij loop...
(I.p.v. zoals jaren terug zowat op m'n hielen, liefst met de neus alvast IN de emmer... )
Ik zag 'm dat doen, en terwijl ik gewoon doorgelopen ben en de emmer voor Chaser neerzette zei ik tegen Catcher: mooi! Wat ben je toch braaf!

Heeft ie onthouden. 1 dag later parkeerde hij zichzelf op diezelfde plek en ging keurig netjes gestretched staan, zowat de showstand.
En ik had Alfarobestukjes bij mij. Dus ik zei wederom mooi! en liep weer door...
Daarna heb ik me omgedraaid, ben naar hem toegelopen en hem geprezen voor z'n zelf uitgevonden parkeerplaats. En beloond met Alfarobe-stukjes.
Daags daarna 'vergiste' hij zich... en stond bij het hooi...
Dacht dat ie daar ook wel 'n beloning zou kunnen krijgen. Niet dus... helaas.

Ik liep over de betonplaat naar de rand en ging daar de lucht bestuderen.... met m'n rug naar hem toe.....
Wat gebeurd er.... Catcher stapt zeker 6 passen achterwaarts en parkeert zichzelf precies op dezelfde plek! Natuurlijk werd dat meteen beloond! Even stevig knuffelen en hem vertellen dat ie dat toch wel heel goed gedaan had etc.etc.

Kortom, een leuk toeval wat ik hem niet bewust aangeleerd heb maar iets wat hij zelf uitgevonden heeft. Het zijn allemaal maar van die kleine dingetjes die gebeuren in je omgang met paarden. Als je er oog voor hebt en de juiste timing kun je die kleine dingetjes helemaal uit gaan werken tot een paard wat zijn eigen zelfdenkend vermogen aanspreekt.
En daar wil je naartoe.....

Nu nog een paard wat NIET op de voerplaats scheit... )

Groet,

Wil.

Suzanne Graauw schreef op zondag 8 november 2009, 12:46:


Ik gebruik ook een sidepull en men volgens het Achenbach-systeem, geen zweep nodig om een bocht te nemen. Ik zeg altijd de richting, versnellen, vertragen alles met stem en verschil in intonatie (ho en hoho is bv een enorm verschil).
Een zweep gebruik ik praktisch altijd tijdens het mennen dit voor aanmoedigen, geruststellen, vliegen, verkeerssignalen naar andere weggebruikers.
Bij het werk op het veld/wei praktisch geen gebruik van de zweep, is naargelang de werkzaamheden niet zo praktisch om deze ook nog ergens vast te houden.

Prachtig verhaal Wil. Een enorm mooi voorbeeld van hoe een paard leert. "WAT deed ik nou de vorige keer toen ik wél beloond werd"
Maar ik neem aan dat ie erop schijt ipv je voerplaats te scheiden?
Is trouwens ook aan te leren he. Begeleidingspaardjes leren ze om ergens te schijten waar het toegestaan is.

Piet schreef op zondag 8 november 2009, 13:44:


ben akkoord Piet dat deze techniek aanleren bijdraagt tot meer zelfvertrouwen, je moet leren kijken, paardentaal begrijpen, timen, enz... en het wordt hanteerbaar
zoals jij het formuleert; te benoemen
maar dat alleen volgens mij niet genoeg om zelfvertrouwen te creëren
dan moet je aan jezelf gaan werken, en daar houdt het op met simpel zijn
daar wordt het dan een beetje psychologischfilosofischongrijpbaarder....

Piet schreef op zondag 8 november 2009, 17:06:

KLIK


Hihi.... shitzooit natuurlijk! Catcher poept trouwens heel vaak richting de mesthoop... er vlakbij. Natuurlijk probeer ik dat te promoten, alleen je moet nét op het juiste moment dáár staan met je alfarobe stukjes...

Het gaat nog verder Piet... vandaag was de volgorde anders. Natuurlijk lag ditmaal de vreetplaats vol met mest en moest ik eerst opruimen...
Dan gaat de emmer eerst op een veilige plek.

Toen ik klaar was met shitzooien stond Catcher gewoon bij het hooi...
Dus ging ik wederom aan het randje van de betonplaat staat... de lucht bestuderend. Het was trouwens zwaar bewolkt...
En dit is nou zo leuk.... het is nog niet stevig bevestigd. Dus zie je zo'n verbaasde blik.... daarna wordt ik eerst besnuffeld. Eerst 'ns controleren of ik wel de juiste beloning bij me heb. Achter me langs worden zowel links- als rechts m'n zakken gecontroleerd.
Puur om z'n aandacht vast te houden breek ik langzaam 1 alfarobepeul in kleine stukjes... (grinnik). Hij ontploft zowat want weet precies wat ik aan het doen ben.
Wát WIL dat mens nou verdorie??? Linkerhand... liklikliklik.... werkt niet.
Rechterhand... liklikliklik.... werkt ook niet...
Frustratie in z'n ogen.... dan zo'n nadenkende blik.... loopt langs me heen van de betonplaat af en draait zich om zodat ie recht voor me staat.

)

Haha....

Mooi toch???

eddy DRUPPEL schreef op zondag 8 november 2009, 14:48:



jij volgt nooit letters...

en klikken heb ik u ook nog nooit horen doen...
maar wel elk klein stapje in de goei richting just op de goeie moment belonen
"its' OK"....
what's the difference dan
jij gebruikt intuïtief de juste dingen op de juste moment
das talent
wij dummies moeten dat leren, klikkeren is een manier om ons dat te leren
nè

Ellen2 schreef op zondag 8 november 2009, 19:02:


) Weet je... ik denk dat jij gelijk hebt!

Ellen2 schreef op zondag 8 november 2009, 18:55:


Ik denk Ellen, dat één en één in dit geval drie is. Omdat je, je zult dat ongetwijfeld weten, wanneer je voor het eerst gaat clickeren met een paard wat dat ook nog nooit gedaan heeft, je helemaal niet bezig bent met je iets over leiderschap af te vragen. Je doet gewoon je uiterste best om de vaardigheden onder de knie te krijgen, maar ondertussen ben je ongemerkt met elke oefening, elke stap die je maakt , wel leiderschap aan het af dwingen.
Ik leer natuurlijk heel veel mensen de eerste handelingen aan en zie iedere keer weer hun verbazing wanneer ze voor het eerst het lampje bij het paard zien gaan branden als het iets voor hun doet.
Daardoor alleen al ontstaat er een enorme boost in het zelfvertrouwen. Dus ook dat groeit gelijktijdig met het leiderschap.
Heel verhaal, maar ik bedoel dus, net als een betere timing, focus enz. ook dat ongemerkt toeneemt.

Piet schreef op zondag 8 november 2009, 22:05:


denk dat ik je volg piet,
onze meningen verschillen maar niet volledig

grtjs
ellen

Even wat theorie gevraagd aub;
Wat is het verschil tussen schouder binnenwaarts , en schouder voorwaarts qua lopen van het paard , en welke hulpen geef je daarbij?
Ze proberen het mij uit te leggen , maar ik snap het niet.

Of weet iemand op I -net daar een goede beschrijving te vinden?

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 9 november 2009, 15:01:


Schoudervoor is de voorbereiding op schouderbinnenwaarts, gaat over vier sporen. Je vraagt de voorhand wel naar binnen, maar het is nog niet zo sterk gereden als een sbw.
Schoudersbinnenwaarts wordt over 3 sporen gereden, en het binnenachterbeen volgt dan het spoor van het buitenvoorbeen.
Dus de voorhand en voorbenen gaan van de hoefslag af, en de achterhand en dus achterbenen blijven op de hoefslag. De achterhand mag niet uitzwaaien.

Beste zet je dit in vanaf een cirkel bijvoorbeeld, omdat het binnenachterbeen dan er al onder moet.

Het is heel lastig om dit te snappen vanaf een geschreven tekst.
Bij mij is het kwartje pas gevallen toen ik een paard gereden had dat een bevestigde sbw had, dan voel je heel duidelijk wat de bedoeling is.

Ik kan me wel voorstellen dat als je de theorie beheerst, de oefening helemaal snapt. het veel makkelijker te snappen is wat je moet voelen. :)

Wat begreep je niet aan de uitleg van 'hen'? Wat hebben zij gezegd?

van lennep schreef op maandag 9 november 2009, 15:01:


http://www.youtube.com/watch?v=CjhMStcbmPc

Er ligt nog teveel nadruk op de hoofdhouding maar zoals altijd word de theorie goed uitgelegd in mijn fotoreeks met Ilias kan je een paar keer de vierde hoefslag zien ipv de gevraagde drie

eddy DRUPPEL schreef op maandag 9 november 2009, 15:51:


Die lui van het filmpje kunnen meer van PN leren dan wij van hen: 4 gezwachtelde benen en rubber klokken om de hoeven, de houding van het paard is totaal verkrampt, bovendien is zijn arme hoofd veel te ver naar achter getrokken. Ondanks al de tegenwerking voert hij de oefening goed uit om het daarna nog eens te moeten laten zien, arm paard.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 9 november 2009, 15:51:


Schouder binnen en schouder voor zijn eigenlijk twee maal dezelfde oefeningen .Ik rijd de schouder binnen door mijn binnenbeen iets naar achter en te leggen en met mijn buitenbeen aan de singel de voorhand naar binnen te vragen .Gelijkertijd schuift je buitenteugel mee maar houd contact . Je stelt je paard terug recht door de druk van buitenbeen te lossen en gelijkertijd je binnenbeen terug naar voren te laten schuiven ,je hand moet gewoon volgen

Merel Stoffers schreef op maandag 9 november 2009, 15:32:


Nou snap ik ff iets niet.
Wordt niet zo sterk gereden terwijl schoudervoor over 4 sporen gaat en schouder in over drie?