Toen mijn paard voor het eerst een fjord zag, rende ze ook voor haar leven!

Dus volgens mij kan het wel dat ze de pony gewoon vreemd vinden, door kleur ofzo???

Quib had dat 2 weken geleden bij een zwarte shet op een weide. Hij blies zich helemaal op en ik moest hem echt even bij me houden. Gek beest Gisteren kwamen we er weer langs in een lekker drafje, shetje was nog aan het hinneken maar Quib gaf geen krimp.
Wie het snapt mag het zeggen.
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Ilma Meijer schreef op zondag 19 januari 2014, 16:30:

Onze angloarab vindt shetlanders en ijslanders altijd maar een beetje rare wezens, des te kleiner, des te erger. Tegenwoordig staan er 2 ijsco's in een weitje naast de onze, dat scheelt. Onze ex draver die zich normaal door niks laat beindrukken is een keer voor zijn doen heel druk geworden van 2 ijslanders die ons tegemoet kwamen

Heel vreemd ja..... ik zie ook niet waarom die pony zo eng is.
Op manege vroeger hadden we een vosmerrie die wilde niks met bonte paarden/ pony's te maken hebben! Terwijl effe kleurtjes nooit probleem waren.
Wat mij, toen ik nog wedstrijden reed, opviel dat veel paarden erg bang waren voor mini's en shetjes. Maar in het filmpje lopen pony's van zelfde hoogte ook niet graag langsaf terwijl die "enge" pony niets doet en gewoon braaf en rustig is. Raar.......

Zijn denk ik de vlekken van die bonte, heb het wel eens meer gehoord.
Pony van een vriendin van me heeft het met shetlanders, en dan alleen op buitenrit.

Ik kom wel eens langs een buitenbak, waar één paard ook heel bang is voor mijn zwarte shet, maar dat is er maar één. De andere paarden in de bak komen gewoon kijken.

Tineke vindt dit een mooi promotiefilmpje voor clickertraining en "I Train My Horse's Brain" ( www.itrainmyhorsesbrain.com ) en dat wil ik graag promoten!
Het filmpje was voor het behalen van clicker skilled label 1. Het paardje heeft bijna heel haar leven moederziel alleen in een paddock gestaan. Ik ben nu een paar maanden aan het trainen. Het gaat langzaam, maar het is ooooh zo leuk!
http://www.youtube.com/watch?v=cYQ3tTi3iHs

Groetjes, Juliette

Leuk filmpje, ziet er goed uit. Mooi om te zien dat het commando "klaar" zo duidelijk is.

Heei,
Ik heb een vraagje, waar ik wel nieuwsgierig naar ben:
Is longeren ook een join up?

Want sommige mensen (op bokt) zeggen dat een join up alleen goed is voor een paard als hij 'stout' is. Hebben jullie hier ervaring mee?

groetjes!

Longeren is met een touw en join up zonder. Beide staan los van de stoutheid van het paard.

Dit is wel interessant ...
Hoe staan de ervaren eigenaars hier in feite tov. join-up?
Ook in bovenstaand postje lees ik weer over join-up en stout?
Ik kan me voorstellen dat je bij een overdaad aan J U inderdaad een stout paard creëert? Verbeter me als ik fout ben aub maar is het niet het paard laten kiezen tussen bang gemaakt worden (opgejaagd worden) of de trainer te gaan volgen en niet meer bang (opgejaagd) worden?
En dan over het verbreken van de J U?
Wanneer het paard dan uiteindelijk doet wat je vraagt (nl. volgen) moet je het weer gaan afstraffen om dat volgen te verbreken?

Ik las ooit een artikel waar wetenschappers een RC modelautootje gebruikten om precies hetzelfde te doen, (chase en release) en paardmans ging als het ware een perfecte join-up aan met het autootje??
Droom van menig goeroe wel doorprikt zou ik dan denken ...

Zie ik het te zwart/wit nu?

Koen Theys

Christel Provaas schreef op woensdag 29 januari 2014, 23:15:


Dat lijkt me niet de essentie. Als het waar zou zijn wat je beweert dan zou join up hetzelfde zijn als longeren zonder touw. Probeer het nog eens....

Koen Theys schreef op woensdag 29 januari 2014, 23:50:


Je wordt er geen vriendjes mee, niet echt. Ik vind het een vreemde methode al zijn er sequenties denkbaar waarin het werkt teneinde geleerde hulpeloosheid te veroorzaken.


Ja, nou en of!


Zelfs wanneer je dat niet doet wordt voor de allereerste join up een paard dat niets verkeerd gedaan heeft weggestuurd. Dat is nou net de crux, het essentiële verschil met de "natuurlijke" join up zoals Roberts die ontdekt zou hebben. Dus zelfs als het ontdekkingsverhaal waar zou zijn (is het nmm niet) dan klopt de toepassing ervan nog niet.
Ik heb er een boel in detail over op PN gezet maar da's jaaaaaren geleden ergens....





Wat mij betreft niet. Zo zie ik het ook. Blijf er ver van!

Ok zal mijn mening ook neerpleuren.

Join up is m.i niet anders dan positief straf/negatief bekrachtiging.
Je jaagt een paard weg (positief straffen) en blijft opjagen totdat het een gewenst gedrag lat zien (veelal de zg tekenen van overgave) waarop je de druk weglaat en het paard durft te ontspannen. Komt het niet naar je toe/volgt het niet, dan jaag je hem gewoon opnieuw weg (positief straf) totdat het opnieuw het gewenst gedrag laat zien en dan haal je de druk weg (negatief bekrachtigen). Net zo lang totdat hij zo braaf volgt.

Mijn bedenkingen daarbij: je begint met straf (wegjagen) Waarom? Wat heeft hij misdaan? Vervolgens vraag je een gedrag van overgave. Waarom?. Wat heeft het voor nut? En als hij dan ontspant, maar niet meteen naar je toekomt (ja duh... hij heeft net voor niets straf gekregen) krijgt hij opnieuw straf.
Voor mijn gevoel onlogisch en met geen enkel ander doel dan het ophemelen van een menselijk ego

Het hele idiote verhaal over het nemen van leiderschap in een kudde van twee slaat nergens op. Je maakt als mens geen deel uit van een kudde. Een paard is immers niet achterlijk. Wil je er deel van uitmaken, dan moet je er 24/7 mee leven en in alle paardenactiviteiten deelnemen. En dan nog is leiderschap geen vaststaand gegeven,maar veranderd per situatie. De wegjager onder de paarden is nog lang niet per definitie het paard dat werkelijk door de rest wordt gevolgd.

Goed longeren is gymnastiseren. Als je het goed doet; het paard het stap voor stap aanleert, is er geen kwestie van wegjagen, maar leren wat je graag ziet. Dat kan middels negatieve bekrachtiging en met positieve bekrachtiging en doelstelling is hier gymnastiseren. Dus stap voor stap het paard (liefst middels beloning van gewenst gedrag) te leren het been goed onder te zetten, goed te buigen etc; En dat goed longeren kan zowel met als zonder touw.

Heel erg leuk, heel ontspannen en een blij meewerkend paard Inderdaad heel mooi hoe duidelijk 'klaar' is, hup allebei lekker weer je eigen ding doen.