Emma Arblaster schreef op donderdag 18 september 2014, 23:23:


Mooie methode, inderdaad! Vooral ook hoe ze de reacties van het paard als leidraad gebruiken (heb de dvd bekeken en het boek liggen, maar moet nog steeds de tijd vinden om er daadwerkelijk mee aan de slag te gaan )

Wat voor effect heeft de andere hand op de spieren tussen de voorbenen eigenlijk?

Gaelle schreef op donderdag 18 september 2014, 19:49:

Jep, het verplaatst zich steeds verder 'naar voren'. Die slimmeriken weten telkens 'wat eraan vooraf gaat'. De mijne steekt ook nog maar bij grote uitzondering z'n neus in z'n leren sidepull hoofdstel als ik 'm van de wei wil halen... daarna volgt het opzadelen... Patroonherkenning zijn ze verdomd goed in. Ik zou me heel goed voor kunnen stellen dat hij me of zij jou op een gegeven moment al niet meer wil zien omdat ze weet wat er gaat volgen. En in haar beleving is het blijkbaar heel veel wat met de ellende geassocieerd wordt (misschien ondertussen wel alle mensen al, onze Tofik was zo toen hij hier pas was, zag hij een mens werd hij totaal gestresst, opeens helemaal 'afwezig' en ging op zoek naar een paal om aan te zuigen...).
Bij mijn paard is het allemaal veel minder heftig tegenwoordig dan daar waar jij nu middenin zit. Ik kloot hier ook maar wat aan en zie wat wel of niet werkt, heel snel en gerichte training is het dus niet. Weet wel dat je dat inbouwen van het nare in een leuk moment wel wat langer en vaker moet doen en op zo veel mogelijk momenten waarop je vooral zelf daar erg ontspannen bij bent (het beste denk je er niet eens bij na, niks móet). Toen ik Vin de 1e keer op z'n schoft 'greep' bij het over het touw stappen werd hij ook meteen argwanend en stond op spanning, maar doe je dat tig keer, is het over (van mijn en zijn kant uit). Ik deed dat altijd bij Flame en dacht er bij Vin de 1e keer ff niet bij na dat dat die andere bruine was Vond het wel een leuke om erin te houden. Al die kleine beetjes helpen wel, en op zulke momenten kan ik zijn 'gemopper' makkelijk niet serieus nemen.

Nou heb ik hier een grote keuze aan de leuke soort momenten samen (hij staat bij het klussen buiten bv het liefst overal bovenop of in haha), maar als zij inmiddels al bijna overal zo op reageert is dat natuurlijk moeilijk. Ik heb de mannen hier aan huis staan en als ik gras zou kunnen eten zou ik helemaal niet meer naar binnen gaan, zeg maar haha. Ik breng oneindig veel meer tijd door bij ze 'in vrijheid' dan onder het zadel of 'aan het werk'. Wil veel van 'm qua spelen, groomen, gezelschap, meestruinen met de groep (veel avonden zit ik op m'n klapstoeltje buiten tot de zon onder gaat, kijken naar de koetjes op de helling tegenover hihi, Vin komt altijd naast me staan kijken, of slapen of krabbelen aan elkaar, ga ik naar binnen, vertrekt hij ook weer). Het is dus voor mij heel makkelijk het nare in te bouwen in een positieve ervaring. Heb ook tijd zat om het allemaal 'vanzelf' te laten gaan, kan zo een ander pakken om mee te gaan rijden als ik wil. Maar ja, hoe pak je dat nu aan bij jou... als ze jou ook al ingedeeld heeft in de categorie 'nu komt er wat vervelends, is het niet nu, dan daarna of daarna of daar weer na...'.
Een ander mens erbij halen waarmee ze geen associatie heeft... (maar ja... het is wel een mens, en ik vermoed dat ze die allemaal al niet meer zo leuk vindt...), iemand die dit gericht en sneller kan trainen zodat je vanuit daar weer verder kan, en jij het ff echt helemaal los kan laten? Vind het moeilijk, hoe kom je uit deze vicieuze cirkel...
Jep!!!! I hear ya woman Het enige wat voor mij werkt is dat allemaal niet te móeten. Ondertussen wandelen Vin en ik door de omgeving en moet erg om mijzelf lachen. Ga ik met touwhalster de wei op (we gaan lekker aan de hand wandelen dus), doet niemand moeilijk, hij steekt z'n neus er zo in. Denk ik maar heeeeel even, terwijl ik de zadelkamer passeer op het erf, 'zal ik er een zadel op gooien'.... dan merk ik m'n lijf al strakker worden haha. Besluit ik het niet te doen is dat meteen weer weg, ook mijn extra focus op alles is meteen weer weg, het hoeft dus niet eens een stress gevoel te zijn, toch verandert er iets in je lijf en aandacht. Het is allemaal maar heeeeel lichtjes en heel diep binnenin, maar ja, paarden (en zeker hij neemt dat heel serieus, oppassen met die mensen) zien dat echt aan je. Jammer dat ik op zulke momenten niemand heb die m'n paard niet kent die 'm ff op zou kunnen zadelen... Iemand die zich nergens wat van aantrekt, net zo'n botte idioot die hem vroeger waarschijnlijk beleerd heeft met opzadelen/inspannen voor de sulky en het onbelangrijk vond 1e de rust en vertrouwen te winnen etc etc... Maar ja, dat wil je ook eigenlijk niet en we zijn weer terug bij af hahaha.

Emma, mentale druk dan veronderstel ik, geen contact dus Kan ik doen ja ondertussen.

Ze komt daarna wel hoor. Ze is nog altijd liever lui dan moe. En dan werkt ze ook wel mee met halster aan doen enz. Borstelen en wandelen en VD of hoeven bijwerken is allemaal niks en dan werkt ze echt kei goed mee met alle plezier, ik laat ze dan ook gewoon los.

Het is precies of ik heb haar vertrouwen beschadigd door er deze week het zadel een paar dagen op te leggen.

Piet gaat in de nabije toekomst eens proberen tot hier te geraken en dan zien we wel weer verder. Ik ga nu met de kodak op de weide, als ze dan toch loopt kan ik maar mooie foto's maken he. Kans is groot dat ze nu niet eens weg loopt

Gaelle schreef op vrijdag 19 september 2014, 10:08:


Zien... die foto's Het is een zeer knappe dame. Vertel je dan nog hoe het ging met Piet ?

Kunt ge het raden? Ik kreeg een hinnik en ze kwam aangewandeld.
Dan ging ik een halster halen en moest er een rondje draf vanaf en dan kwam ze al/was ze het beu. Eerder maakte het ook niet uit of ik een halster of niet vast had en het zadel is al 2 dagen niet meer in haar buurt geweest zucht

Geen foto's dus :) En dat zal ik zeker doen hoor! Als iemand nog ideeën heeft hoor ik het graag...

Martina schreef op vrijdag 19 september 2014, 10:18:


nou, ik weet niet wat ik daar kan als het anders in elkaar zit dan ik uit de filmpjes meende op te maken. Als er een medische oorzaak is, ergens pijn, jeuk, dan ben ik waarschijnlijk uitgepietst voor ik begonnen ben. Ik verwacht dat het door Gealle bevestigd negatief gedrag is, dat iets op haar rug leggen, al is het maar een hand, de cue is tot protesteren. Gelukkig zie ik op het filmpje niet de optimale manier om dit te leren veranderen, dus misschien kan ik daar iets mee... Nou nog ff de tijd vinden

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Ja. Anders moet ik een of andere kwakzalver zien te vinden die mij kan vertellen wat er dan wel mee is Of het ontwormen tegen mijten en behandelen eens een poging geven.

IK denk zelf dat ik het er zelf ingetraind heb of er niet meer uit krijg, na eventueel echte pijn. Indien niet zou ik eerder aan jeuk denken, want zo een stomme koord op haar rug leggen kan nu toch echt geen pijn doen.
Heb er net 5 min op gezeten. Alles was ok, tot een of andere draadje van mijn gescheurde broek tegen haar zijkant kriebelde. Schudden, hoofdgooien richting draadje.
Ik twijfel dus nog altijd. Ik weet het niet ik weet het niet ik weet het niet..
Vrienden vinden dat ze zich gewoon aanstelt. Maar ik weet het niet

Maar Piet, zelfs als je hier bent en je denkt er niks mee te kunnen en dat het toch iets medisch is, ben ik toch een stap verder :)

Gaelle schreef op vrijdag 19 september 2014, 11:53:

Mieke ZOmer van de Zomerhof.
Myriam

Ik zit momenteel met volledig hetzelfde verhaal.
Maar ben wel benieuwd of je uiteindelijk een oplossing gevonden hebt? En wat voor jouw paard werkt?

Hoi Gaelle ik weet niet of dit al genoemd is, heb niet alle reacties uitvoerig gelezen, maar zou het niet zijn dat je paard een trauma (geestelijk) heeft overgehouden aan het hardhandige zadelmak maken van toen ze 4 was? Misschien accepteert ze daarom zadel en teugels niet op haard rug, maar kun jij er wel zonder zadel op, omdat ze jou niet associeert met het trauma, maar zadel en teugels wel.
Je kunt eens proberen om haar Bach Bloesems te geven, en dan denk ik vooral aan rescue. Rescue kan heel goed werken bij trauma's, en het is heel veilig. Baat het niet, dan schaad het zeker niet.
Je zou ook een holistische veearts kunnen zoeken die ook acupunctuur doet, die kan ontdekken of het paard blokkades in zijn energie meridianen heeft, zo kun je in ieder geval uitsluiten of het lichamelijk is of niet.
Rescue van Bach kun je kopen bij de drogist of gezondheidswinkel, is niet duur. Dagelijks 4 druppels in drinkwater (om de dag water vernieuwen), is dat niet mogelijk, dan over voer of 2x daags met spuitje direct in de mond (beetje water met 4 druppels Rescue).
En geef het dan tijd, een trauma wat er al jarenlang in zit, is niet in een week weg.

Talitha schreef op vrijdag 19 september 2014, 13:19:


Zo lijkt het mij niet want eerder ging het wel goed. Dit is een probleem wat bij Gaelle ontstaan is.


Ik heb het filmpje gezien en schaar me achter Piet.
Ik zou wel veel liever film zien waar Gaelle niet aan het demonstreren is maar gewoon met haar paard om gaat. Daarin zien waar het "mis" gaat is veel helderder. Ik vind het veel te moeilijk om zomaar commentaar of instructie te geven. Wat ik wel meen te zien is een geheel van tegenstrijdige stimuli waar Gaelle zich denk ik niet van bewust is. Het doet me wat denken aan de nmm afschuwelijke, bewust (want dat is zijn systeem: "je weet wat er komen gaat..." - soort van backchaining training) terroriserende "fase 1" van Parelli. Maar meteen toegevoegd dat Gaelle zich mij nu niet meteen moet aantrekken want het ligt ingewikkelder, het is immers helemaal haar bedoeling niet en er volgt geen fase 4 (neem ik aan, of eerder soms wel aan Parelli-systeem gedaan?). De focus is er wel, de spanning in Gaelle zelf denk ik ook.

Piet, neem je camera mee, je weet maar nooit wat je ziet?
Groetjes Marlies

Nee Talitha want er is een moment daarna geweest dat wel goed gaat.

Myriam sorry, ik geloof zo niet in met dieren praten op die manier en op de website die ik tegen kom kun je zogezegd pas binnen enkele maanden ten vroegste een consult maken dus dat gaat hem ook niet worden. Heb de gratis ebook eens doorgelezen voor tips om het zelf te proberen. Tzou handiger zijn mocht ze zelf echt spreken.

Wat doe ik dan tegenstrijdig ? Ik wou gewoon ff haar reactie demonstreren zonder alles ingewikkeld te maken met het zadel :) Heeeel lang geleden heb ik begonnen met die "fasen' maar wist niet dat het toen parelli heette. Dat was diezelfde periode met de zadelgooiende vent. Kort daarna clickertraining ontdekt en nu gaat bijna alles met clickertraining. Hij is trouwens degene die mij het idee gaf te clickeren met mijn paard. Vreemd eigenlijk Gestopt met die parelli dingen want ik had dan een paard die wel wat deed maar dan met haar oren in haar nek. Ze is allergisch aan druk :') Zo dat wijken dat ze paarden

Goh, toen ze weg liep deze week had ik wel zo iets van 'blijf dan maar lopen he en graag wat sneller dan, nu niet weglopen om verder wat te gaan grazen' en dan werd ze het rap beu en kwam ze toch

Ik heb nu paar dagen het zadel niet meer in haar buurt gebracht en ze komt terug vaker, ik kan haar weer terug normaler aaien zonder dat ze bang heeft dat ik wat ga doen en ze er vandoor gaat. Kweetniet of het bang is of niet willen. Paard speelt mindgames met mij ofzo...

Filmpjes waar ik met het zadel werk? Ik denk dat ik liever wacht ermee nu. Wil niet nog meer verkloten. Heb ergens nog wel filmpjes met BBP maar heb niet zoveel tijd nu...

Gaelle schreef op vrijdag 19 september 2014, 11:37:


Zijn er dingen die ze echt leuk vindt om te doen?
Waarbij je dan 'toevallig' af en toe iets inbouwt, zoals Martina het beschreef?

Je schreef dat je op haar gezeten hebt.
Zou je haar bv buiten de wei zonder zadel durven rijden? En dat dan combineren met iets dat ze heel leuk vindt?
Zoiets zou ik zelf proberen, en dan in kleine stapjes voorzichtig een klein stukje verder proberen te gaan.. (in de richting waar je met haar naar toe wilt.
Dus bijvoorbeeld ergens een zadel neerleggen en daar, in combinatie met iets leuks zoals laten grazen op een lekker stukje, opzadelen of zoiets..; misschien vindt ze het op de terugweg naar huis minder vervelend met zadel op..)
Blijven zoeken, niet opgeven!!

Gaelle schreef op vrijdag 19 september 2014, 19:41:


Haha, ja, zo doe ik het ook altijd. Werkt altijd goed. (Gelukkig bijna nooit (meer) nodig.. )