Karen Koomans schreef op vrijdag 29 januari 2010, 3:12:


Natuurlijk wel - de (grotere) vergelijking blijft objectief, Pavlov inclusief. Voor de trainer is het gebruiken van R-/P+ op z'n paard namelijk ook belonend: het paard doet wat hij wil -> hij geraakt z'n gevoel van onveiligheid kwijt raakt -> heeft het gevoel controle te krijgen over de omstandigheden -> gaat (opnieuw?) plezier beleven aan de omgang met z'n paard -> krijgt het gevoel dat het paard hem graag ziet.

mvg,
Inge

e m kraak schreef op vrijdag 29 januari 2010, 2:06:


2 a) heb ik pas nog beschreven, niet met een zweep maar met een touw.
Denk alleen niet dat het veel met een dapper tiepje te maken heeft, want mijn Shiny is de grootste schijtebroek die je je maar kunt voorstellen.

Ik weet niet of ik 'mee' ben maar ik denk aan "focus".
Uitstraling van de trainer, mogelijk dat dat ook onder desensibiliseren valt, maar dan is het wel een belangrijk aspect.
Het verhaal van de zebra's die naast een troep leeuwen staan te eten, pas nog in een wat ander verband hier beschreven, totdat de houding van de leeuwen verandert, want dan zijn ze weg.
Als een of andere idioot met een groot mes in mijn buurt zijn nagels gaat zitten schoonmaken dan mag ie dat van mij, totdat ie me daarbij woest gaat zitten aankijken..... dan ben ik ff weg.
Als ik vriendelijk een paard ga aanraken met een stick, geen enkele reden voor het paard om daarbij negatief te reageren, misschien vindt hij het wel lekker omdat ie net jeuk had op die plek. Nu verander ik mijn vriendelijke uitstraling naar een boze..... wedden dat ie het ineens niet zo leuk meer vindt?

Els Kleverlaan schreef op donderdag 28 januari 2010, 16:20:


Eens het paard geconditioneerd is, dat KLIK betekend dat hij bij Lucky Luke moet komen (oeps August)... kan de klikker voor niets anders meer gebruikt worden. terwijl als men de klikker gebruikt als positieve bekrachtiging, kan je hem voor oneindig veel zaken inzetten.
Mijn eertste gedachte.....

Katrien

Katrien Imbrechts schreef op vrijdag 29 januari 2010, 9:12:


En een góeie !!

Piet schreef op vrijdag 29 januari 2010, 8:58:


Wat betreft zweepje of stick, het gaat om de intentie waarmee je de dingen doet. Al vond ik die petsch van Ellen wel minder, maar toucherend met een zweepje omgaan, daar heb ik niet zoveel op tegen. Toch zie je dat het paard van Ellen Ofstad het pikt van haar, dat komt waarschijnlijk omdat ze in de basis een goede relatie hebben.
In tegenstelling met de clickercowboy, dat paard laat zien dat ie m voor geen cent vertrouwd. Wel een verschil.
Al zijn er natuurlijk altijd mensen die beweren te toucheren terwijl ze vanuit de schouder de zweep op hun paard kletsen...die mensen hou je toch altijd.
Ik zeg altijd, zweepje vanuit de pols bewegen, meer niet.
Maar om nou meteen iemand af te doen omdat ie een zweepje in de hand houd, neu, te simpel oordelen denk ik.

joop schreef op vrijdag 29 januari 2010, 14:39:


Ok , maar je hebt toch mijn vraag met de gemiddelden gezien he ? 3U/dag aan 8km/U geeft elke dag 24KM Met een uitschieter in het week end van 6u aan zelfde gemiddelde geeft dus za = 48km + 5X24KM = 120km = 168km totaal afgerond tussen de 150 EN 160KM

Om een vergelijk te maken , toen ik nog student was liep ik in juli en aug mee met de vuilniskar om het huisvuil op te halen .We zaten elke werkdag rond de 35km (X5 = 175km/week),wat stevig marcherend of joggend werd afgelegd . Dat is dus gewoon op de twee voetjes hé .
Voor een zwak mensje ,wat zou een stevig paard daar nu zijn hand voor omdraaien ??
Je voorbeeld van de arabs is inderdaad wat ik ook schets, ze trekken het anders niet !

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 29 januari 2010, 16:43:


Vroeger .... op mijn 16 de, was ik reserve keeper van een team wat in de eerste klas amateurs speelde. Hoofdklasse was er toen nog niet. Dus nèt onder het betaald voetbal.
Ik trainde 5 keer per week 2 uur met de voetballers, had 2 keer in de week een uur extra keeperstraining (met als trainer, voor de kenners, Piet Kraak) speelde zaterdags een wedstrijd met de beloften, zat zondags op de bank bij het eerste en speelde in vertegenwoordigende elftallen met jongens die later wereldberoemd zijn geworden. Een toen niet te herstellen knieblessure heeft me aan het eind van dat seizoen gestopt.
Ik frat in die tijd alles wat los en vast zat, een keer zoveel als jongens die niet of weinig trainden, omdat ik altijd honger had en werd geen gram dikker. Jij hebt blijkbaar nog veel langer dan ik gesport, dus je kent dat misschien nog wel veel beter dan ik.
Daarom begrijp ik je vraag nog steeds voor geen meter. Als je nou weet dat hier allemaal mensen lezen en schrijven die recreatief met hun paard omgaan, waarbij hun paarden genoeg tijd krijgen om het benodigde voer op te nemen, waarom stèl je dan toch zo'n vraag.....Is dat vragen naar de bekende weg?
Als je nou toch ziet aan je paarden dat ze met het werk wat ze doen niet optimaal functioneren, dan ga je toch gewoon nadenken welk voer je kunt geven om meer calorieën te voeren?
Dan zoek je toch een natuurlijk voer wat meer calorieën levert dan het beste hooi?
Dan zou je bv.kunnen denken aan extra's als bietenpulp, aan luzerne, maar dat weet je zelf allang. Waarom dan het risico lopen dat je juist door de toon van je vraagstelling weer een hoop ambras veroorzaakt bij de so called kritische Ollanders? Of zoek je dat nou bewust?

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 29 januari 2010, 16:43:


Niemand weet of deze arabieren het ook zouden trekken zonder bijvoer, het is eenvoudig nooit geprobeerd, dus het heeft niks met jou schets te maken. Ik weet alleen zeker dat het voor de hoeven geen probleem is.

Hoe grappig het gisteren was:

Queenie en Beereke staan nu 2km verderop op een gigantische weide van 4ha die ze voor zichzelf hebben. Ze krijgen hooi en water van de buurman die dagelijks toezicht heeft op hen. Het is de eerste winter dat ik eigenlijk niets van verzorgingende taken op mij moet nemen. Maar soit, ik wijk af!

Gisteren ging ik hen een bezoekje brengen, het was stikdonker en de paarden hoorden me roepen. Ze zochten mij en kwamen op t gemakje af. Ik was niet van plan lang te blijven en dan krijgt Queenie een geweldig idee. Ik keek bij toeval even naar de grond en Queenie dook met haar hoofd mee naar beneden. Ik stapte naar Beereke en Queenie volgde, netjes naast mijn schouder? Ik stond stil en stapte achteruit en Queenie stapte mee achteruit, netjes naast mijn schouder blijvend, ik keek omhoog en Queenie volgde. Het was een aangenaam gevoel dat ze me uitnodigde om haar iets te doen te geven. Dus ik liet mijn uurwerk voor wat ze was en ging een plastiek buis halen dat op de hoeve lag. De buis lag amper neer of Queenie probeerde vanalles uit en keek me steeds aan om te zien wat mijn verwachtingen waren. Toen ik bridgte toen ze over de buis stapte was het hek van de dam. Ze werd er helemaal vrolijk van en stapte wel 15 keer over de buis. omdat ze toch zo vrolijk was verstrengde ik mijn eis: ze moest in een vlotte draf over de balk. Een keer toonde ik het haar voor (volgen doet ze toch) en draafde ik zelf over de balk. Ze volgde in draf en sprong over de balk. Telkens ze neerkwam (balk lag trouwens gewoon op de grond) schudde ze met haar hoofd en kwam ze naar me toe gelopen. daarna: idem.

Heel die tijd stond Beereke (shet) op 10m te kijken naar ons. Ineens hoorde Queenie in de verte een trein passeren, en dat leidde haar aandacht even af. Op het moment dat ik haar aandacht weer wilde vragen aan Queenie, kwam Beereke in galop naar ons toe, ging over naar draf en sprong over de balk, keerde zich weer om, liep nu rond de balk, in draf, kwam naar me toe en stak zijn neus in de lucht (doet hij altijd als hij voedselbeloning krijgt-hij is ook klein natuurlijk).

die kleine aap had heel die tijd staan gapen en wat ik niet had verwacht: hij had heel die tijd informatie in zich opgenomen en die gebruikt op een moment waar hij wellicht al lang aan het wachten was.

Hij kon het evenwel maar een keer bewijzen want na zijn sprong kwam Queenie, die de trein al lang niet interessant meer vond, vlug terug en nam het terug van Beereke over.

En Beereke... die stond er weer en keek er naar.

(en ik die anderhalf uur later thuiskwam dan gezegd tegen Kenneth en mijn gsm niet bij had en dus een ongeruste Kenneth aantrof,; die was ik helemaal vergeten toen ik aan het spelen was, oeps)

Eva Saegerman schreef op zondag 31 januari 2010, 8:44:


Wat leuk om te lezen!!
Ik wil geen roet in het eten gooien , maar vraag me bezorgd af of die 4 hectare wel goed is voor Beerke , gezien zijn hoefbevangenheid van vorig jaar...
Hoe gaat het daarmee?

Gr Esther

van lennep schreef op zondag 31 januari 2010, 9:03:


Ik wilde net een nieuw berischt schrijven hierover en je bent me voor
Tot nu toe merk ik nog niets maar uiteraard wil ik het voorkomen
Zou ik best nu reeds starten met het graasmasker?
Ik zag de fructaanindex al vrij hoog staan!

Wat een leuk verhaal.

Klinkt ook bekend. Mij is ooit verteld dat paarden niet kunnen leren door naar iets te kijken en dat na te doen, maar dat lijkt me echt onzin.

Toen ik nog in Drongelen stond, had ik een shet als gezelschap te leen. Mijn moeder was een keer op bezoek met haar hond. Steeds gooide ze een bal, de hond haalde die op, bracht hem terug en kreeg daarop een snoepje.

De shet stond te suffen en keek dit drie of vier keer aan. Toen m'n moeder de bal weer gooide, stoof de shet er opeens op af. Ze trapte de hond weg van de bal en probeerde de bal zelf tussen de kaken te nemen. Ze kreeg er echter geen grip op, waarna ze besloot zonder bal naar m'n moeder te rennen en een snoepje op te eisen.

En dat was een shet waar ik nooit clickertraining mee had gedaan.

Arno8 schreef op zondag 31 januari 2010, 9:41:


Gisteren ben ik ook begonnen met paard, hond en een balletje. Gewoon op een buitenrit, om het balletje te gebruiken als super beloning voor de hond. Om zo haar gedrag tijdens onze gezamenlijke ritten verder te verbeteren. Ze wil nog wel eens blaffend naar een andere hond toe rennen, uit onzekerheid doet ze dit, het is haar veiligheid strategie dat ik bezig ben te vervagen door bij mij te blijven. En met een balletje vergeet ze alles om haar heen.

Luna (paard) stond rustig te kijken en haar heb ik ook zo af en toe beloont met voedsel, en de hond beloont met het balletje. Zowel vanuit het zadel als er naast. Voor beide heb ik ook nog eens de zelfde marker Y ES, ook dat hebben ze snel door, voor wie de Y ES bedoelt is. Ik zal er wel van Luna af moeten springen, om het balletje op te rapen. Of ik moet haar doortrainen om tegen het paard op te staan om mij het balletje aan te reiken Is dat geen leuke oefening? Maar goed zo vaak hoef ik niet te belonen, op een rit. En het zal tijdelijk zijn.

Michiel schreef op zondag 31 januari 2010, 14:13:


Leuk, Michiel!
Mijn dochter heeft haar hond geleerd om tegen de schouder van haar pony op te springen (en de pony om dat te verdragen), zou wel handig zijn om dat balletje zo terug te krijgen.
Als je gewoon doorrijdt, neemt je hond het balletje dan niet zelf mee? Kan ze meteen ook niet meer blaffen met een mond vol bal en heeft ze een Taak te doen.

Arno8 schreef op zondag 31 januari 2010, 9:41:


Laatst was mijn man met Cheyenne aan het trainen en ik stond er naar te kijken. Niek kwam naar mij toe, keek het allemaal een tijdje aan en probeerde toen maar of hij met zijn 'spaanse pas' naar mij toe, ook een beloning kon krijgen. Leuk geprobeert natuurlijk maar daar trapte het vrouwtje niet in. Helaas voor Niek maar ik vond het wel een slimme zet van hem. Je kunt het gewoon proberen hè.