Goovaerts Carlien schreef op vrijdag 19 februari 2010, 12:33:


Denk maar zo: Ook al is het verre van ideaal, maar een paddock van 100 m2 met minstens één geijkwaardige soortgenoot is nog altijd beter dan in z'n uppie in een stal van 12 m2

Succes met zoeken.
Pien

Karen Koomans schreef op vrijdag 19 februari 2010, 12:32:


Heb je niet op de knop artikelen gedrukt denk ik.
Daar staat ook nog wel wat hoor, maar inderdaad niet de "je steekt je hand uit en wacht tot ie 'm raakt met zijn neus" verhaaltjes. .
Ik wil je graag uitleggen waarom niet.
Mensen die op die manier willen beginnen, stoppen ermee zodra hun paard laat zien dat ie het karakter van een paard heeft. Ze duvelen in de eerste de beste valkuil. Ik weet dat omdat ik ook veel clinics van een dag gegeven heb waarbij je de basisbegrippen uitlegt. Zelfs dan gaan alleen de supersterren door met clickertraining. Het lijkt zo eenvoudig en in principe is dat het ook, het is per slot van rekening niet meer dan een keer Yes roepen en een voertje als beloning geven. Maar vlak onder de oppervlakte liggen een aantal bekwaamheden die je moet hebben of je aangeleerd moeten worden.
Je bent met de hersens van een paard bezig!
Eén klein voorbeeld: Mensen gaan zich ineens heel anders gedragen tegen een paard. Ze gaan o.a.onbewust veel meer leiderschap laten zien tegenover een paard die dat helemaal niet gewend is van hen. Ik hoef je niet uit te tekenen dat niet elk paard dat automatisch accepteert, hoe vriendelijk de methode op zich ook is.
En dan lees je van degene die er mee begonnen was:
"Dat clickertrainen is niks voor mijn paard, hij wordt er opdringerig van."
Dáárom heb ik de driedaagse cursus laten verfilmen en op dvd gezet. Zodat men kan leren van de cursisten en hun goede dingen kan zien, maar ook de fouten die ze maken kan afkijken en voorkomen.
Om voorgaande redenen is tegenwoordig mijn eis: Als je les van mij wilt, prima, maar éerst mijn Dvd's bekijken. Daarmee een poos oefenen en dán , als ze er nog zijn, wil ik helpen met specifieke problemen of dingen die je aan wilt leren, trainen.
Ik denk dat het met honden, hoewel inderdaad het principe niet anders is, toch wat eenvoudiger ligt.

als je achttien bent, kun je toch zelf beslissingen nemen??? ik snap het niet hoor... ik onderhoud en betaal mijn paarden al zelf vanaf mn 16 en ik ben ook een voltijds unifstudent hoor! ehm moeilijk gaat ook hoor!
ik heb altijd weides, weidegenoten en dergelijke gevonden en zorg er ook voor dat ik het kan betalen...
en vader of niet die het niet met je eens is, ooit ga je toch eens je mond moeten opentrekken tegen hem of je kan blijven 'ja papa' zeggen.

wat het filmpje betreft, vind ik je niet duidelijk tegenover je paard, maar dat hebben meerderen hiervoor ookal opgemerkt. je vraagt bv om op de volte te gaan maar onbewust sta je nog in zn weg en versper je hem denkbeeldig de weg. dat klopt natuurlijk niet voor je paard en daarom stijgert hij of wilt hij niet op de volte...

Kynshiri schreef op vrijdag 19 februari 2010, 13:36:


Zelf beslissen? Ik onderhoud hem ook van mijn 16 jaar maar ik kan niet steeds zelf beslissen. Ik weet dat moeilijk ook gaat heb ik ook gezegt maar in deze buurt vind je echter niet gauw iets dat nog wat dicht in de buurt is en eigenlijk kan ik hem gewoon thuis houden. Het gaat er niet echt om ja te blijven zeggen maar het feit dat hij gewoon moeilijk wil blijven doen.
Ik ben ondertussen toch al een dikke maand een oplossing aan het zoeken voor een gezelschapspony en ik mocht dat hier thuis bij hem plaatsen maar opeens had ik er verschillende gevonden om erbij te zetten maar mocht het niet meer dus had ik besloten om te blijven vragen maar als het nu wel mag moet ik terug eentje gaan zoeken.
Ook op mijn vorige reactie zei ik dat voor alles een oplossing en dat anderen het moelijker hebben maar het heeft tijd nodig om iets te vinden want zoals je zelf al misschien weet is het vrij moeilijk.

Anja Seijn schreef op woensdag 17 februari 2010, 22:33:


niets moet, parelli vindt dat dat moet.
Ik vindt het losse werk mooi omdat je dan het paard kunt laten beslissen of het al naar je toe wil of nog niet. Komt het uit zichzelf bij je en sluit het zich bij je aan, dan verder met leadrope, dat kan ook heel goed.
Sleutel blijft: goed observeren wat er gebeurt, en erg handig om er begeleiding bij te zoeken als je het gevoel hebt dat je vastloopt.
Ik vindt Voest begrijpelijk voor de meesten mensen, er zijn geen vaste regels en dat is fijn, het paard heeft namelijk ook iets in te brengen. Die ruimte mis ik persoonlijk bij het parelli programma. Als je de mogelijkheid hebt is werken in een vierkant afgezette ruimte wel fijner voor het paard, roundpen is wat meer een vissekom, maar dit terzijde. Je moet gewoon kijken wat voor jou werkt.

Piet schreef op vrijdag 19 februari 2010, 13:27:


Klopt


Ja, duidelijk verhaal Piet en terecht/herkenbaar. Ik ben er erg vóór dat een ieder die met CT begint éérst jouw DVD's bestudeert. Heel veel beter dan alleen geschreven informatie. DOEN dus, iedereen die dit leest en overweegt om met een paard te gaan clicker trainen!!

Hoewel met honden het risico op gevaarlijke situaties inderdaad veel kleiner is dan met paarden, is het risico dat een niet zo goed voorbereide beginnende clicker trainer met honden ermee stopt "omdat het niet werkt", vergelijkbaar groot. Erg jammer, omdat de methode wel degelijk super werkt... maar, zoals bij élke methode waarmee je probeert een dier te trainen, het inzicht en de vaardigheden van degene die de methode toepast zijn wel degelijk heel belangrijk. Ontbreekt daaraan iets (te veel), dan "lukt" de methode niet.

Les nemen van een ervaren, goede clicker trainer die óók met paarden veel ervaring en kunde heeft is natuurlijk ook een heel goede manier om te starten. Maar helaas zijn er van zulke mensen nog maar heel weinig.

Trouwens, als iemand graag een keer bij mij wil komen komen om iets te leren over CT met paarden, of andere dieren, welkom! Zo lang je er maar begrip/respect voor hebt dat ik als gevolg van een chronische ziekte nog al eens een afspraak moet verzetten, als blijkt dat ik op de dag van de afspraak een erg slechte dag heb. Je mag komen met of zonder paard. Kom je zonder, dan heb ik hier dieren genoeg (paarden en andere) die gráág willen laten zien hoe CT werkt. En nee, een kennismaking kost niks...

grt,
karen

Anita Cats schreef op donderdag 18 februari 2010, 21:21:


Dat is de stelling van de site van AdB: Een paard dat niet recht is mag nooit laag lopen. Alleen een rechtgericht paard kan voorwaarts neerwaarts lopen.


Hmm, Jean loopt niet goed door haar lijf (soms loopt ze wel goed zenne maar dat is steeds eerst werken) maar wilt altijd meteen zakken, fout weliswaar, een volledige stofzuiger.


Ik trek ni naar beneden


Dat kan ik aannemen maar waarom mag een paard niet voorwaarts neerwaarts lopen als ze niet helemaal recht zijn? Slecht voor pezen/gewrichten?


Je werkt idd telkens aan het rechtrichten maar vanaf wanneer mag een paard, zonder schade aan te richten, voorwaarts neerwaarts lopen?

Piet schreef op vrijdag 19 februari 2010, 13:27:


Waarom ben je dat gaan denken?

Christel Provaas schreef op donderdag 18 februari 2010, 22:36:


Ok, net waaraan ik ook dacht


Neenee, dat bedoelde ik ook niet. Ik weet dat mijn paarden niet recht zijn Zeker Jean ni, hoewel ze al iets gebeterd is.
Ik gebruik voorwaarts neerwaarts als ontspanning tussendoor, Soraya volgt mooi de teugel maar zij blijft deftiger lopen dan Jean die ook mooi de teugel volgt maar heel snel op de voorhand loopt.
Ik veronderstel dat voorwaarts neerwaarts dan minder kwaad kan op een lange zijde dan in bochten? Dat je de bochten mijdt en enkel ontspanning zoekt op langere stukken kan dan wel?

Ik denk er mss te hard over na maar omdat ik een paar maanden terug ontdekte dat ik zelf wat scheef in elkaar zit (waar aan gewerkt wordt), begon ik me af te vragen welke invloed dit had op mijn paarden.
Beiden zijn ze rechtsgebogen, mijn heup staat rechts lager.

carinev schreef op maandag 8 februari 2010, 13:20:


van wie krijg jij les? ik werk met mijn paarden ook zo maar alleen met de kaptoom en dit gaat prima! en zeker als je nog beginner hiermee bent raadt ik je aan om alleen met de kaptoom te werken!

de kandare is voor zeer ervaren mensen vindt ik en alleen voor de verfijning en totaal niet voor het aanleren van de oefeningen en dus ook niet nodig! bij de juiste mensen (en dat zijn er ook niet veel) raakt men de kandare teugels nauwelijks aan!


ik heb met mijn pony zo'n zelfde situatie gehad en mijn rug gebroken! maar ik wist van dag 1 dat het absoluut niet aan het paard lag, maar van buiten kwam! nu na jaren van zoeken was er zoooooooo veel aan de hand, ja het was logisch dat hij zo deed! het zadel was ten eerste niet goed (en ja het is grondig door iemand bekeken, maar meerdere mensen bleken de ballen verstand van het hebben! uiteindelijk heb ik arie boer erbij gehaald: http://www.zadelmakerijboer.nl/boer.html naar mijn mening is dit 1 van de weinige mensen die er echt verstand van heeft! hij is master saddles en is in de leer geweest in engeland, en heeft nu hier in nederland die opleiding opgezet)

nja de gevolgen van een slechtzadel laten zich raden en niet iedere ostheopaat/fysio/dierenarts etc. is even goed! vertrouw niet zo maar iedereen en stel vooral heel veel vragen! ik ben vaak van de ene specialist naar de andere verstuurd en iedereen verkondigde wat anders!

de manier waarop ik idool in die tijd op stal had staan was niet goed voor hem voor geen 1 paard! in de winter ging hij er maar 3 uur per dag uit! ja dan gaan we wel lkkr gek doen als natas er op zit!

nja en er ziujn nog veel meer oorzaken, maar door dit alles hij zat totaal niet lekker in zijn vel! hij was ook apatisch beetje afwezig leek hij wel! logisch!!! hij zat niet lekker in zijn vel! hij was niet gelukkig... en hoe maak je dat je baasje duidelijk? eerst met kleine signalen maar als je die negeerd of niet ziet.... ja dan wordt het steeds erger en zelfs gevaarlijk natuurlijk!


zoek iemand die je les kan geven, die werkt aan jullie relatie samen want zoals je zelf zegt werken jullie niet met elkaar maar tegen elkaar! dat is niet leuk, paardrijden etc. moet leuk zijn voor jullie allebei!

en begin lekker vanaf de grond, niet alleen prutsen maar gewoon les zo voel je zelf ook veiliger! en zo bouw je langzaam op tot dat je op een punt bent dat je weer met plezier en vertrouwen op zijn rug kan/mag zitten!

ik heb dat als meisje van 14 zo vaak gehoord, doe hem weg etc. etc. maar ik heb voet bij stuk gehouden! ik heb naar andere manieren gezocht, gezocht waarom hij nou zo doet! en nu heb ik een paard waar ik zooooooooo veel van geniet! hij is in balans, gezond en gelukkig! we werken nu samen inplaats van dat we vechten! we hebben zelfs geen worden meer nodig om elkaar te begrijpen! ja kan het niet uileggen maar we hebben door die ellendige tijd zo'n geweldige band met elkaar! ik heb naar hulp gezocht en het duurde even voordat ik iemand vond met wie het klikte, mja van al die andere mensen heb ik ook weer een hoop geleerd!

grote kans dat je paardje niet in balans is, niet gelukkig is etc. zoek uit waarom? lees de site door daar staat al heel veel info wat nodig is om een paard zo natuurlijk mogelijk te houden en waarom dat zo belangrijk is! ga ook na of er naast dat andere zaken zijn die hem dwarszitten!

Sommige zeggen dat ik te zacht voor hem

zo was ik ook, maar ik denk zelf niet dat leiderschap te maken heeft met te zacht of harder voor hem zijn helpt om een goede relatie te krijgen met je paard waarin je veilig kan omgaan met elkaar en plezier hebt met elkaar!

kijk eens op de volgende sites:

http://www.zadelmakerijboer.nl/boer.html
http://www.silverlinde.com/
http://www.steffivanderlaarse.nl/
http://www.holistischdierenarts.nl/
http://www.terra-natura.nl/http/content/main/home.php
http://www.avalonsruiterbegeleiding.nl/ (site van angela remie, ook ridder ik krijg les van haar en ik vindt haar veel fijner dan marijke jong bijv.)

en verder zullen de mensen op dit forum ook heel veel tips hebben etc. en hier zitten ook veel mensen die ervaring hebben met dit soort lastige vraag stukken en je mss kunnen helpen!

helaas is het niet zo makkelijk, ik weet er alles van en toen ik 14 was was er nog niet zo veel aandacht voor het "natuurlijk" omgaan met paarden! nu is het wel een stuk makkelijker, er is veel te vinden en er zijn steeds meer mensen die je kunnen helpen! maar ook veel mensen die onzin verkopen dus volg je eigen boerenverstand!

heel veel suc6 ermee en ik hoop niet dat je door deze vervelende ervaringen je paardje weg doet! grote kans dat hij niet zichzelf is door dat er buiten hem het een en ander niet helemaal oke voor hem is! wie weet wat voor geweldig paard je terug krijgt als het je lukt alle puzzelstukjes bij elkaar te krijgen! mij en idool is het ook gelukt en ik had het ook absoluut niet anders gewild!

Ik heb ooit eens een blinde pony de beginselen van clickertraining geleerd (het is toen gefilmd door Martin Gaus overigens), en dat ging bijzonder goed.
De pony ging gewoon op het geluid af dat z'n mens maakte en vond feilloos haar hand telkens weer. Op vreemd terrein zou je dat dus wel kunnen gebruiken; uiteraard langzaam opbouwen zodat de pony leert dat als hij in een rechte lijn naar je toe komt (of naar het geluid toegaat), er nooit iets in de weg zit wat hij niet aankan. Het is dan een veiligheidsgevoel voor de pony, het vertrouwen dat hij z'n mens steeds kan vinden.

Bij uitbreiding zou je een "intermediate bridge" kunnen gebruiken waarbij je de pony eender waarheen kan laten gaan, gewoon omdat hij zich laat leiden door het (constante) geluid, zoals bij onderzeeër-radars of zoals vleermuizen insecten vinden.
Zodra het geluid wegvalt weet de pony dat hij van z'n traject afwijkt; hij leert dit zien als informatie en keert terug naar z'n vorige positie. Blijft het geluid komen, dan weet hij dat hij goed zit en er een beloning gaat volgen.
Een intermediate bridge werkt een beetje als het geluid van een voetbaltribune, waarbij het geroep opkomt als de bal richting doel gaat (en er applaus en gejuich komt als er gescoord wordt) en het geluid afneemt als de bal weer van het doel weg gaat.

Als je daar meer over wil weten, vraag maar.

Britt Claeys schreef op vrijdag 19 februari 2010, 14:26:

Bocht of rechtuit maakt niet uit. Pas wanneer het paard evenveel druk neemt op beide teugels (druk is relatief he, voordat daar iemand zich over gaat opwinden), pas dán sta je toe naar beneden te gaan.

Is Jean degene van wie je al eens beelden hebt geplaatst? Ik herinner me dat die nogal op de voorhand gaat, die zou ik beslist met korte, heetmakende overgangetjes rijden, paar pasjes achterwaarts tussendoor, om haar meer 'op achter' te krijgen. Vwnw als ontspanning mag dan wel tussendoor, maar dan bv alleen in stap, zij heeft dat niet zo hard nodig. Zij zal veel te snel in draf gaan stofzuigen en dan is wat jij als beloning bedoelde, juist contraproductief.
Over het algemeen kun je stellen dat wat een paard gemakkelijk doet (zoals vwnw) minder bijdraagt aan zijn gymnastische ontwikkeling. Als je denkt: wat doet mijn paard dit lekker gemakkelijk! dan moet je meteen afvragen: kan hij het omgekeerde ook net zo makkelijk?

Prima dat je je ervan bewust bent! Probeer ook in het dagelijks leven zo symmetrisch mogelijk te zijn: schouders, heupen, knieën, voeten, alles evenveel buigen, gebruiken, op dezelfde hoogte houden, even ver doorbuigen, inknikken, draaien, kantelen etc etc etc.

AnneJimmy schreef op vrijdag 19 februari 2010, 12:14:

Zodat hij zijn kogels stuk draait?

Ik bedoel het allemaal wel in "de goede zin van het woord".
VOORwaarts NEERwaarts, het is zo'n mooie oefening (aktief los ruim kadans), Ik laat een paard niet zakken van voren als hij er achter niet bij is. Ik begrijp eruit dat jij dat verschil wel voelt (op de voorhand of niet) ?!
Dus niet de teugels uit handen laten trekken, geen controle over het tempo, geen regelmatige gang.

Ik kan me wel voorstellen dat je een paard de hals wilt laten strekken terwijl hij nog niet goed ondertreed, je kan ook niet verwachten dat je het allemaal gelijk goed krijgt, dat heeft zijn tijd nodig, maar o.a de dingen die ik hierboven opnoemde moeten wel goed zijn.
Je krijgt ze langzaam steeds beter eronder/aktiever. Ik geloof niet dat je daarmee schade aanricht, dat is een fase waar je doorheen moet, het paard moet alleen wel begrijpen op wat voor manier hij Wel teugel krijgt, zodat hij er beter van wordt. Zowel opvoeding als lichamelijk.

Waarom het niet goed voor een paard is wat niet recht is heeft Cristel uitgelegd, geen gelijke druk verdeling over de benen. Wat kan zorgen dat 1 been teveel belast wordt, met evt gevolgen. Dat kunnen gebieden zijn die zonder dat je het weet gevoelig/kwetsbaar zijn( hoef been misschien wel schouder).
Alles dus met controle en beleid.
Anita

Ach...zo herkenbaar...
Ik denk, als paard geen lichamelijke problemen heeft, best iemand laten mee rijden die zoals al eerder gezegd geen schrik heeft en de bokken negeert alsof er niets aan de hand is. Straffen werkt in zo'n geval als een rooie lap op een stier. Gewoon negeren en zeker niet gaan tegenhouden.
Ik heb het ook meegemaakt. Ik denk dat ze ergens die spanning binnen in je voelen en daarop gaan reageren. Inhouden + de energie voelen van schrik is geen goeie combinatie.
Je moet vooral niet gaan denken, oei, ik ben bang dat hij gaat bokken, want alsof ze intuitief je gedachten aanvoelen zullen ze van 10/9 wél gaan bokken. Denken is signalen naar je spieren zenden, ook al ben je je daarvan niet bewust. Paard voelt dat enorm.
Gewoon rustig iemand, die als de energie van paard samenbalt, het lef heeft om het paard vooruit te rijden en te doen alsof er niets aan de hand is.
Je moet je ervan vergewissen dat je stevig zit (ik heb veel gehad aan een stock zadel) en dat het je niet kan schelen of hij nu wel of niet bokt. Op moment dat je spanning voelt, vooruit rijden, dat die prop energie een uitweg heeft naar voren en niet op een bokkende manier.
Ik hoop dat de pijn wegtrekt en dat je je vertrouwen terug vindt. Laat je zeker helpen, dit zijn zaken die zeker op te lossen zijn met goeie begeleiding (zorg dat iemand naast je rijdt die je vertrouwen inspreekt, dat helpt ook heel erg.
Succes !