Volgens mij reageerde je op mijn mailtje...
Daarin vertelde ik dat als je paard op de voorhand duikt, zich oprolt, je juist terug moet rijden, maar op druk. Dus niet terug trekken maar wij zeggen pompend rijden.
Bij je houden en niet onder je uit Laten lopen. Zet hem anders als hij te hard wilt gaan op een volte, en rij veel overgangen, zodat elke pas van jouw gaat worden, en daardoor krijg je ze attent en op de achterhand is niet duikend.
Anita

Anita Cats schreef op donderdag 25 februari 2010, 15:12:


Ik weet niet op wie jij nu weer reageert, Anita, maar IK reageerde in elk geval op het mailtje van Suzanne met haar galopperende paard.
Duidelijk is wel dat jij het koprollen anders oplost dan ik. Ik vind dat een zich oprollend paard "met de neus eruit" gereden moet worden, enkele passen goed naar voren, om hem weer "aan de teugel" of "aan de hand" te krijgen. Dat "aan de hand krijgen" wanneer een paard achter de teugel is, bereik je m.i. niet door terug te rijden of "pompend rijden" (wie zijn "we" trouwens)? Want terugrijden houdt het risico in zich van nog meer opkrullen.
Wat betreft de vele overgangen ben ik het uiteraard met je eens.

Christel Provaas schreef op donderdag 25 februari 2010, 17:27:




We = dressuurmuts Anita & co.

Gefeliciteerd Susanne!

Ja het punt is dat hij dat doet op het moment dat er geen ruimte is voor een zigzag of volte,en ik denk dat hij het is gaan doen doordat ik pompend terugtrok :)
Hij is echt supergehoorzaam in alle gangen,met stem en zit terug te nemen,ook in redelijk harde galop,maar net 1 km harder gaat er een knop om en is hij niet te houden.En inderdaad gevaarlijk,ik heb ook de indruk dat hij niks meer ziet dan.
Maar ik probeer het toch steeds,elke keer iets harder en dan terug en weer harder en terug.
Maar als die knop omgaat moet ik alle zeilen bijzetten om m te stoppen.Lukt uiteindelijk wel,maar dan echt met one rein stop bv.
Dankjulliewel voor de felicitaties :) en tips!

De neus eruit rijden is ook mooi, maar dat is vaak niet zo eenvoudig. Juist dit ene paard die er ook zo achter kroop ging het veel beter als ik hem juist op de achterhand hield. Als ik hem bij me hield en dus mijn been eraan. Vandaaruit kreeg ik aanleuning, en kon ik wel de neus eruit rijden. Als je het paard niet enigzins op de achterhand kan rijden of dat niet goed aanvoelt, kan het heel moeilijk zijn om dat neusje eruit te rijden door voorwaarts te gaan kan averechts werken.
Ik begon dus met het paard bij me te houden en vandaaruit langer te laten worden. Zodat ik hem op de achterhand had en zo kon houden. Ipv weinig achterhand en dat er bij zien te krijgen.

We bedoel ik degene met wie ik train. Ik rij zowel op de vereniging als priveles. Ik praat graag over We, ik doe het graag samen. Vandaar We
Anita

Anita Cats schreef op donderdag 25 februari 2010, 13:34:


Meteen loslaten is duiken, das waar.
't Is alleen dat ik dat licht in de hand zijn niet zie als een negatief ding, integendeel zelfs: I love it Jeanneke was vroeger zeer zwaar op de hand, nu loopt ze alleen nog op de voorhand, toen leunde ze vooraan ook nog eens op het bit (toen nog).
Ik ben dus aan het brainstormen om die lichtheid te behouden maar toch meer werking achteraan te krijgen.
Vandaag gereden zoals Christel zei: vele overgangen en vele 'schakelingen' in draf, enkel in stap haar af en toe losse teugel gegeven.
Dat schakelen in draf is nog een serieus werkpunt, zeker aangezien mijn paarden nog altijd 'spring-in-het-velden' zijn sinds de sneeuw dooide vorige week. Ze was dus supergevoelig vandaag en dat schakelen ging bij de minste zitverlegging al over in een paar passen galop, maar ze ging wel braaf wat sneller hè
Maar 't is een leergierige madam, een paar keer ging het best goed. Zelfs het achteruitgaan (wat ik een tijd niet meer geoefend had) ging van de eerste keer erg goe bij het openen van de doorgang (luie Britt blijft dan lekker zitten ) en das bij haar ook iets dat dan weer goed gaat en dan ineens weer minder voor weet ik wat voor reden.
Ik heb ook wat afgewisseld met een balkje dat op de grond lag, eindelijk snapt ze dus dat ze daar overheen kan terwijl ik er niet naast stap, wel met haar knoesels achter haar oren

Met pompend geef je het paard juist wel ruimte, met trekken niet en heb je kans op oprollen.
Wel tegenhouden maar niet smorren. Been erbij om op te vullen. zodat hij achter aktief blijft en niet de afgrond in gaat. Maar ja hoeveel been, misschien werkt dat nu wel averechts....
En ook namens mij nog gefeliciteerd.
Anita

Die lichtheid moet je ook behouden , ze moeten ook niet zwaar worden, dan leunen ze op de hand/voorhand . Eigen benen lopen
Anita

Suzanne Graauw schreef op donderdag 25 februari 2010, 18:29:


Misschien een punt om hierop te gaan trainen? Trekken, pompen, ... werkt dan averechts zoals je al gemerkt hebt. Vanaf het moment dat je voelt dat je paard in dat tempo zit, meteen terugnemen op stem/zit, goed belonen en dat moment stap voor stap langer maken. Ik denk dat als je het moment voelt voordat je paard zijn knop omgaat, je al een heel eind bent.
Gelukkige verjaardag trouwens!

Kan iemand mij uitleggen wat "pompend" rijden is? Ik heb werkelijk waar geen enkel idee!

Inge Teblick schreef op woensdag 24 februari 2010, 14:58:





Bedankt Inge!! Ik ga weer Clickeren tijdens het rijden. Ik was ermee gestopt omdat Kiyasa er heel boos van kon worden. Namelijk als ik yeste voor het aandraven en naar een tijdje haar steeds een stukje verder wilde laten draven ze boos werd stopte achterom ging kijken van nu wil ik iets hebben. Ik zal me wel weer laten filmen.

van lennep schreef op donderdag 25 februari 2010, 10:50:


Voor beginnen en beginners is er denk ik niets beters dan een gewoon touwhalster. Sinds mijn doorgewinterd ervaren Draupnir overleden is heb ik geen libra meer gebruikt. Gewoon niet nodig gehad en onnodige rommel moet je nmm vooral laten liggen waar het ligt.

Met dat gewone touwhalster heb je 3 instructieve bewegingen:
-naar links
-naar rechts
-inhouden
dat simplisme komt ongeveer overeen met hoe de meeste mensen aan bitten trekken dus ook met de meeste rijstijlen/doeleinden.
Meer van hetzelfde zie je in "sidepull" e.a. apparaten. Kopsleuren blijft kopsleuren ongeacht het apparaat. O.a. vanwege de laag geplaatste teugelsbevestiging werkt dit simpele touwhalster nog het minst mee met de kopsleurders.
Zie ook de bitloze-dingen-test van F&I http://www.paardnatuurlijk.nl/onderzoek/rijhalster.htm

Mijn Libra idee onderscheidde zich van de rest doordat kopsleuren ermee onmogelijk is én niet de bedoeling. Het hoort ook niet in het rijtje van de F&I test thuis maar Frans heeft dat tot op heden ondanks herhaalde poging tot uitleg nooit gesnapt.
De bedoeling is dat libra het hoofd zacht omsluit (die flexibele omsluiting is de enige reden van het gebruik van de onderlangs-kruisende-teugel constructie). Er kunnen r+ geconditioneerde codes verfijnd mee overgebracht worden. That's all....
Sommige anders op "signaal" gereden (western) paarden bleken dat trouwens ook prima te snappen.

Het enige waar Don in het begin even van in de war was, was van de teugel langs zijn hals leggen, want dan geeft de kruising onder de kaak eigenlijk een andere richting aan. De eerste en enige die ik gemaakt heb werkt nog steeds. Mijn broer rijdt nu en dan op hem en moet de libra gebruiken, want ik heb niet anders :-)Het is dat of een stalhalster...
Hij vindt het stoer, vooral als ie aan leuke meisjes kan laten zien hoe hij luistert naar twee touwtjes

Misschien ken je wel pompend remmen in de auto?. Dit is vergelijkbaar.
Je houd je paard dus tegen, maar doordat het een kwetsbaar iets is, paard duikt n.l. gauw
achter de teugel, hou je niet vast maar geef je ook lucht en daarin op druk houden, dat betekent aansluiting van achteren naar voren, zodat ze weer aan de teugel komen.
Je geeft ze door pompend tegen te houden juist lucht/ruimte. als je door trekt, weet je zeker dat ze erachter kruipen, en dan niet je eigen houding daarin vergeten, berg opwaarts denken.
Ik zelf vind het een lastig probleem en lang niet altijd makkelijk op te lossen.
Dit probleem komt veel voor bij paarden op de hand gereden, zonder been. Kan zijn naar beneden getrokken/grof met de hand......
Sommige paarden gaan van huis uit al heel snel laag en rond.
Om dit (evt. vertrouwen) weer te herstellen moet je heel zacht met de hand zijn. Het paard proberen weer bovenin/meer opgericht te krijgen. Dit betekent werken aan de achterhand.
Anita