Ik vind niet dat ik hier mij moet verontschuldigen om wat Linda doet of haar in verdediging moet nemen, daar is ze zelf groot genoeg voor.

Ik vind wel dat je het Parelli-programma niet mag veroordelen/waardeloos vinden omwille van dit gebeuren. Parelli heeft (in mijn ogen) veel te bieden voor mensen die meer natural willen omgaan met hun paard. Maar zoals bij elke methode, en dan vooral als mensen erbij te pas komen, gebeuren er ook fouten/miscommunicaties/frustraties...

Ikzelf had niet de natuurlijke voeling met paarden zoals vele mensen op dit forum. Ik heb het stap voor stap geleerd en daar heeft het Parelli-programma mij de weg gewezen.

Of zoals Nathalie nogal eens zegt: het is een leermethode voor blondjes...

groeten,
Liesbet

Ok, dank je Liesbeth voor je woordje uitleg. Ivm het karakter en omgang vond ik jouw paard best wel een mening hebben hoor. Het is dus niet dat ik iedereen over dezelfde kam scheer, maar er is wel een bepaalde lijn die ik zie terug komen. Vandaar ook mijn vraag uiteraard.
ivm het achteruit gaan: eerst veiligheid ... uiteraard, maar ik zou paarden en dan voornamelijk ook jonge paarden toch vanaf het begin aanleren niet zo met het hoofd in de lucht te reageren. Volgens mij is daar zeker een andere methode voor, want hier gaan ze allen op de stem (tttttttttttt tja schrijft en klinkt raar) achteruit zonder die vluchtreactie (weggedrukte rug, hoofd omhoog). Of het nu onze shetter, invierno, corazon, Amaroc of Enno is (was), zo hebben zij het niet geleerd en mijn hulpen en vragen waren veel subtieler.

Cindy Helms schreef op zaterdag 13 maart 2010, 9:44:


Ik denk ... ja, dat doe ik ook nog wel eens ... dat iedere trainingsmethode zo goed is als de trainer zelf! Parelli is een gestructureerd systeem, een methode. Clickeren is een gestructureerd systeem, een methode. Hempfling verbiedt het zijn pupillen zich te verdiepen in andere systemen, methodes.
Maar degene die zijn paard traint, is de mens. De ene mens is de andere niet, zodat systemen en methodes rekening zouden moeten houden met de diverse persoonlijkheden/karakters van de mens. Dat mis ik in ieder systeem!
Bepaald gedrag aanleren wat niet bij de aard van de mens past komt mijns inziens weinig authentiek over en wordt door de sensitiviteit van het paard opgepikt én waarschijnlijk afgekeurd.
Ik zie het zo, er is niet één methode ... maar alle methodes hebben elementen die bruikbaar zijn. Het is de combinatie paard én eigenaar die leidend zou moeten zijn. Ofwel je hebt een gereedschapskist met allerlei tools en door die gecombineerd te gebruiken heb je een kleurrijk palet van mogelijkheden.
Daarnaast vind ik het een zwakte bod om telkenmale weer je eigen systeem boven een ander systeem te moeten plaatsen. Ik vind het zefs rigide, een beetje een tunnelview. Alles is bruikbaar, alleen de mens bepaalt door zijn gedrag of het misbruik is.

Anja Seijn schreef op zaterdag 13 maart 2010, 10:13:


Een conclusie die we gisteren aan tafel nog alles samen maakten. En het is daadwerkelijk ook zo. En soms heb je voor een bepaald paard een variatie op je eigen aanpak nodig, want niet elk dier reageert hetzelfde.


Blijven zoeken naar wat past voor jou en jouw (dat paard waar je op dat moment met bezig bent) paard met datgene wat nodig is, maar best met zo weinig mogelijk.
Zoiets kan je niet in hokjes plaatsen, want daar komt gewoon heel veel gevoel, inlevingsvermogen en flexibiliteit aan te pas.
Een tijd terug zag iemand Benny met Enno bezig. En ik kan je zeggen dat is puur gevoel. Groener dan groen, puur en onschuldig. Benny is heel subtiel, voorzichtig en misschien wel onzeker omdat hij bang is teveel te doen. En Enno is daar het perfecte paard ook voor. Vertelt je direct wat te veel of te weinig is, ... Nou vroegen ze me:" ik zie dat jullie Hempfling toepassen?" Euuuuuuuh! Nou ik heb ooit eens 1 Youtube filmpje van hem gezien (dance with horses of zoiets). Benny al helemaaaaaal niet. Als je dat aan hem vraagt, vraagt hij zich af wat voor rare ziekte Hempfling wel is want hij kent die naam nog geneens en ziet nooit naar dvd's of youtubes van paarden.
Neen beste mensen, datgene wat hij daar deed met zijn paardje was puur op gevoel en een ingeving van het moment omdat zijn paard hem aangaf wat hij moest doen, welk naampje daar iemand ooit voor bedacht heeft, doet er niet toe. Het is niet het ene of het andere, het is een samenstelling van kennis en ervaringen die je zelf deelt.

Piet schreef op zaterdag 13 maart 2010, 7:22:


Kijk eens op 1.02 min, wat zou daar achter zitten? Ik vind het een saai filmpje, veel bitten, sporen en zweepjes, tradi gedoe, niks bijzonders.

Hoi Karen,

Jaa Liz mitten ryan is ook fantastisch!
Erg leuk die filmpjes ik had er nog maar enkele van haar gezien.
Dit soort filmpjes zijn super leerzaam en mooi om te zien.

Ken je deze??
http://www.youtube.com/watch?v=XqVLY8YfbEo

Helemaal geweldig vond ik hem nog nooit zoiets gezien dat iemand dat
met een paard deed en het paard vind het ook helemaal geweldig!

Groetjes

joop schreef op zaterdag 13 maart 2010, 10:42:


Ja, dat heb ik mij ook afgevraagd. Het lijkt mij duidelijk dat het paard daar met veel nadruk zegt "blijf van mijn hoofd af!"



Wat ze laten zien aan oefeningen/kunstjes, dat krijgt 99,9% van de paardeneigenaren niet voor elkaar, zeker niet met (grotendeels) het paard loslopend en in een arena met publiek en andere paarden. Ik kan me daarom heel goed voorstellen dat veel mensen die dit zien denken "wow, dat wil ik ook kunnen met mijn paard!" en vervolgens vragen "hoe hebben ze dat geleerd?"


Wat bedoel je met tradi gedoe?
(ik denk dat ik het antwoord wel weet maar ik vraag het toch, omdat dan in algemene zin misschien nog duidelijker wordt wat je precies bedoelt? )

grt,
Karen

Eva Saegerman schreef op vrijdag 12 maart 2010, 23:33:


Dan denk ik dat je niet echt weet wat Parelli is. Dit filmpje is geknipt en geplakt. En uiteraard mensen die van te voren hun mening al hadden gevormd over PNH, hebben nu een perfecte stok oom mee te slaan.
Waarom niet eerst je verdiepen in hun methode en dan een oordeel vormen.
Trouwens clickermethode is prima, maar wat doe je met een paard dat met opengesperde mond op je af komt gestormd?

Gea R schreef op zaterdag 13 maart 2010, 12:38:


Maken dat je wegkomt! Of, als dat niet kan, hem van mijn lijf af houden met alles wat er op dat moment nodig is! Jammer voor het paard, maar ik heb mijn leven lief!

Eva Saegerman schreef op vrijdag 12 maart 2010, 23:33:


Eva, als je dit soort filmpjes nodig hebt om je punt te maken, dan vind ik dat persoonlijk een zwakte bod! Uitgaan van je eigen kracht, dat siert een mens!

Anja Seijn schreef op zaterdag 13 maart 2010, 10:13:


Ja, mee eens!


Ook helemaal mee eens.


Idem, mee eens!


Mee eens, met een kanttekening.
Sommige middelen en/of methodes zijn in mijn ogen per definitie misbruik, namelijk als het doel van dat middel of de methode is om het paard pijn te doen.

"Pijn" bedoel ik hier in een hele ruime definitie. "Pijn" kan, in milde vorm, bijvoorbeeld ook "een onbehaaglijk gevoel" zijn.


Ik kan me niet voorstellen dat dat werkelijk zo is. Ik lees en hoor namelijk voortdurend dat KFH vertelt dat hij zich intensief in allerlei andere systemen en methodes verdiept, met als doel daarvan te leren.

KFH heeft zich daarnaast aangesloten bij HorseConscious. Die groep/beweging heeft als doel om gezamenlijk, vanuit meerdere methodes en trainers, op te komen voor paardenwelzijn. Die groep van trainers omvat momenteel Alexander Nevzorov, Carolyn Resnick, Klaus Hempfling, Linda Kohanov, Kim McElroy, Anna Twinney, Kathy Pike, Liz Mitten Ryan, en Stormy May.
http://www.horseconscious.com/teachers

grt,
Karen

Gea R schreef op zaterdag 13 maart 2010, 12:38:


Gea je vraagt nu al een aantal keren, hoe moet het anders dan bij een paard dat zich misdraagt? Ik zou zeggen, breng het naar de kudde en laat het eerst eens een lange tijd paard zijn. Een maand tot een half jaar. En ga in die tijd aan de slag met weinig meer dan wat er in de waterhols rituals beschreven word om een band op te bouwen. Ga in die tijd bij de paarden in de wei zitten en beloon elk contact dat de paarden met je komen maken. Loop een stukje met dit paard op in de kudde, vraag contact en als je dit krijgt beloon en ga dan weer op je stoel zitten. En bouw van daar een band op en je zult zien dat vanuit het opgebouwde vertrouwen, alle parelli oefeningen, makkel;ijk zullen worden. Mits zonder druk, want daar zal dit paard nog lange tijd allergisch voor blijven, en terecht.

Michiel schreef op zaterdag 13 maart 2010, 13:12:


Dank je Michiel voor dit antwoord. Ik ben het hier volledig mee eens, dat je een paard in eerste instantie paard moet laten zijn. Maar als een paard dan zo'n negatieve dingen heeft meegemaakt met een mens, gaat dit dan zijn visie over de mens veranderen.

Ik heb ooit een situatie geweten waar een paard dat door mensen met elektorshocks was gegetraind een gigantische afkeer had van mensen (en hij had natuurlijk groot gelijk). Maar het was uberhaupt onmogelijk om dat paard te leiden, laat staan hem naar de kudde te krijgen. Dus, daar sta je dan. Wat dan?

Die waterhole rituals ga ik zeker eens bekijken.

Groetjes

Gea R schreef op zaterdag 13 maart 2010, 13:30:


Geef dat paard dan een jaar vrijaf in de kudde, en wel verder met een band op bouwen door aanwezig te zijn in de kudde, zoals ik beschreef. Helpt dat niet dan helpt er helemaal niets. Een beter manier om vertrouwen op te bouwen ken ik niet. Betere manieren om iets werkbaars voor elkaar te krijgen zijn er misschien wel, maar dat zou ik persoonlijk weer niet willen. Zonder een goede band beter helemaal niets meer meer doen met een paard.

Piet schreef op zaterdag 13 maart 2010, 7:22:


spijker op z'n kop, om die reden ben ik toen ook gestopt met parelli. Die haak die tegen die kaak klapte met jojogame....paardvriendelijk? Mijn paard snapte gewoon niet wat de bedoeling was van dat zwaaiende vingertje, die had zoiets, vind ik best dat je met je vinger zwaait, moet jij toch weten....als beloning kreeg ze een loei met het touw. Dit deed iemand anders die me hielp omdat ik me afvroeg of ik soms iets verkeerd deed.
Nu Linda parelli dit dus ook doet, is geen toeval, dat hoort bij hoe je die oefeningen aanleert. Mijn paard gaat nu wél achterwaarts als ik met het touwtje wiebel (gefeliciteerd, doel bereikt ) , maar ik gebruik het nooit, omdat ik de associatie niet meer op wil roepen. Ik kan paard ook op andere manieren achterwaarts laten gaan, met een laag koppie.