Spirithorses schreef op maandag 17 mei 2010, 10:50:


Tuurlijk , toen ik dat filmpje zag dacht ik ook...my God ik zie er twijfelachtig uit, maar ik durfde me niet teveel te bewegen omdat ze dan weer zou gaan lopen, ik probeerde zo weinig mogelijk te doen, af en toe vingertje, maar ziet er zo onnozel schooljuffrouw achtig uit. Dit kan dus anders...
Met mijn PRE'ke gaat dit veel beter, omdat die niet gans de tijd gaat lopen of kijkt om uit te breken.

Van die lessen volgen...ik weet het.... Ridade is deze winter weg geweest om op te leren, maar die mevrouw heeft echt weinig tijd (zelfs tijdens die maand). Ik had gebeld en paste bijna nooit. Daar verlies ik wat m'n moed bij want ik wil waar voor m'n geld. Daarom ben ik bij Anne Marie terecht gekomen. Zij werkt ook met Voest, zoals Ridade opgeleerd is. Ik voel me heel goed daar, maar begijp dat ook zij veel werk heeft en ik op wachtlijst kom te staan als ik haar daar laat opleren, want iedereen wil les bij haar volgen en staat aan haar mouwen te trekken.
Da's altijd probleem...ik zoek eigenlijk iemand waarbij ik les kan blijven volgen en wél tijd heeft en niet te duur is en in de buurt woont, maar is niet gemakkellijk. Daarom probeer ik het met huiswerk, thuis oefenen en dan terug voor volgend huiswerk.
Die kennis die me kwam helpen heeft echt kemels van fouten gemaakt, waardoor ik nog meer moeilijkheden had met voetje geven en laden ...is dus echt zoeken naar goeie mensen die niet al het geld uit je zakken kloppen voor weinig resultaat!

Voorbije zaterdagnamiddag ben ik samen met een vriendin terug gegaan naar Avanti.
Paardje geborsteld en opgezadeld. En dan zijn we de Diestsebaan overgestoken, recht het bos in.
Daar ben ik meteen opgestapt. Avanti bleef heel rustig staan en vertrok op mijn teken, de vriendin er braaf naast lopend. Een paar 100 meter verder voel ik hoe Avanti zich plots groot maakt (en 't is toch al zo'n kleintje ). Hij spitst zijn oren en vertraagt, maar blijft wel voorwaarts stappen. Dan zie ik een grote groep ruiters vanuit een zijweg onze richting uit stappen. Mijn eerste reaktie was: "ik zet Avanti stil tot ze gepasseerd zijn". Dat deed ik ook. Avanti reageerde meteen op mijn hulp en stopte onmiddellijk.
De ruitergroep was fantastisch. Het waren ruiters van Elschot Stables op weg naar huis. Ze vertraagden en zetten hun paarden netjes op één lijn zodat ik makkelijk kon passeren. Ik heb Avanti meteen weer in stap gezet en zijn rustig langs de groep gepasseerd. Avanti maakte er niks uit.
Een heel eind verder op de weg ben ik afgestapt om de vriendin op Avanti te laten. Het was ruim 20 jaar geleden dat zij nog had paard gereden. Ze was in eerste instantie wel verbaasd dat ik het voorstelde, maar lang heeft ze niet geaarzeld. De rest van de wandeling heeft zij op Avanti gezeten.
Zodra de neus terug huiswaarts stond, werd Avanti plots een beetje nerveus en trippelig. Hij wou steeds weer in een drafje naar zijn wei. Ik had hem bij het leidtouw, zodat ik hem wel meteen kon corrigeren. De laatste kilometer heb ik vriendin lief laten afstappen en zijn we aan de hand verder gewandeld. Avanti was meteen weer helemaal rustig.

Kortom, ook nu weer is het een hele stap voorwaarts geweest. 'k Heb Avanti gereden zonder begeleiding van Eddy. Volgende keer ga ik helemaal alleen in't bos proberen. En ondertussen bouwen we de lessen verder op.
_______
Herman
"Art in Nature, Nature IS Art"

waardevolle opmerking Pien.
Dat klopt.
Ik maakte nl dezelfde fout en als er iets is wat vooral Silja hier irriteert, dan is het wel werken zonder doel. En ik neem aan dat hetzelfde geldt voor andere zelfbewuste dames.

Ik heb ook aardig hier moeten bijsturen. Helaas was er hier niemand om mij aan mijn jasje te trekken, maar tegenwoordig besef ik dus wel degelijk het belang van een doelstelling.
Voor mijzelf en voor mijn paard. (nou ja, mijn mans paard )

Doel hier is natuurlijk rijden. Wellicht ooit voor wagentje.
Nu kan ik er best op zitten en schiet ze geen wortel meer ed., maar ik mis ieder enthousiasme.. wederom door teveel te willen doen (rechtrichten/wijken voor druk/longeren -al dan niet aan longe- , rijden, neckreining, leiderschapsoefeningen enz enz enz....) Me aardig gek laten maken door al de dingen te doen die vlgs de groten belangrijk zijn.
Wel geleerd, weinig opgeschoten...

Heb voor mijzelf nu een weg uitgestippeld met duidelijk doel voor ogen: Rijden met soepel lijf en enthousiasme, goede impuls voorwaarts, reagerend op hele lichte signalen.
Dat het rijden afgewisseld kan worden met oefeningen om lichaam soepel te houden, staat daar los van.
Als het doel duidelijk is, kan de rest in verhouding daartoe staan.
Denk ik.

Klinkt nogal wijs en of ik het allemaal weet, maar dat is niet zo.
Is gewoon een plan van aanpak, aangenomen omdat er te weinig schot in zat en paard er geen lol aan had, cq met momenten aardig sjaggie was, en waarvan ik hoop dat het het gewenste resultaat heeft.
Tot nu toe iig alleen positief... paard heeft er weer lol in. En ze pakt het supersnel op.
Maar we werken er nog maar net mee

Filmpjes... ja verhip... die wil ik ook nog maken.
Leuk dat maria al het initiatief neemt.

Herman schreef op maandag 17 mei 2010, 11:10:


Topper-de-pop, Herman!

Sandra van Bommel schreef:>

Sow, dat is heel wat aan doelen.
Dat is namelijk een vergelijkbaar doel als een Z dressuurder heeft.

Waarom niet heel klein beginnen en éérst doelen maken waarvan je weet dat ze op redelijk korte termijn haalbaar zijn?!

Bijvoorbeeld: volgen, geleid kunnen worden, stilstaann, aangebonden staan, voetjes geven etc. Ik wed dat veel paarden dit maar half kunnen.
Dan: alleen bij de groep weg kunnen zonder stretsj, wat wijkdingetjes, fatsoenlijk aan een longe of in een roundpen leren lopen waarbij jij de juiste houding, positie, signalen kunt gebruiken zodat een paard leert wat jullie basisafspraken zijn.
Op en af kunnen stappen met het hoofd laag, stilstaand, leren wachten, los staan etc.

Als er dan nieuwe dingen komen zijn de afspraken al gemaakt, weet het paard wat hij/zij aan jou heeft en hoef je niet steeds alles opnieuw erin te trainen met een aantal onzekerheden en problemen als gevolg. Het creëren van ene goede basis heeft een wederzijds vertrouwen, het paard gééft zich aan je en er is nooit discuussie, wel samenwerking. Dan ook hoef je niks meer uit te vechten of uit te proberen, het ís er!

Effe terug naar mijn praktijk hier thuis; Ik wil binnenkort gaan leren werken aan dubbele lijnen (olv Cindy). Een van de basisvoorwaarden hiervoor is dat je paard gwend is aan lijnen op zijn rug/achterhand, dat je je paard voor je uit kunt sturen, dat het weet welke commando's (cues) je geeft, je lichaamstaal kent (zodat ik niet met een zweep zou hoeven werken), dat het dier bekend is met het werken in de piste, dat het zich laat gerust stellen, mee wil werken (zonder een berg druk te hoeven gebruiken) etc.
BD heeft nog nooit met dubbele lijnen gelopen en ze zal die lijnen de eerste keer best effe spannend vinden, maar ik weet dat onze gezamenlijke basis gewoon klopt en dat ze snel zal begrijpen wat ik bedoel (ik ga het natuurlijk wel eerst zelf oefenen). Dat is wat ik bedoel met doelen stellen, niet in het wilde weg zomaar 'iets'' gaan doen omdat iemand dat roept of omdat je het op I net gezien hebt en het je wel leuk leek (niet persoonlijk bedoeld maar in het algemeen). Zoiets doet me namelijk teveel denken aan Penny's en Ankies....

Trainen een basis leggen kost wat inspanning en tijd maar als het er eenmaal is gaat het allemaal heel snel (als je dat al zou willen).

Groet, Pien

ow ik denk dat ik het weer eens verkeerd uitleg.

Ik hoef geen z dressuur hoor (zou ik niet kennen)
Maar ze is erg stijf en slecht bespierd, onbeleerd en heeft sterk karaktertje.

Met soepel rijden bedoel ik goed in het vel zitten zonder stijfheid (ze struikelde bv erg veel in het begin. Nu niet meer) simpel te kunnen rijden, zonder dat ze last heeft van rug en ledematen. Niet meer, niet minder.
Reageren op lichte signalen omdat ik niet wil gaan bonken met benen of trekken aan teugels.

Ik hoef dat doel niet morgen te bereiken. Over tien jaar is ook goed.
Het is alleen zo dat ik met dat doel voor ogen geen energie en tijd steek in onnodige oefeningen voorgeschreven door de groten der NH in boekenwijsheid, maar dat ik gewoon op een recht pad kan blijven en kan kijken welke oefening zinvol is om dat doel ooit te bereiken.
En dat is eigenlijk wat ik bedoel
Als ik een oefening doe, weet ik waarom ik het doe en waar het uiteindelijk ooit toe moet leiden.
En dat doe ik in kleuterstappen.

Om een beeld te geven. Momenteel werk ik aan wijken voor druk. Ik wil graag een reactie op lichte druk, ongeacht waar toegepast. Dus wijken voorhand/wijken achterhand/zijwaarts/achterwaarts/voorwaarts/reageren op druk touw/halster enz enz.
Ik gebruik slechts hele lichte druk en een reactie van haar kant, wordt onmiddellijk beloond.
Ze kent dat eigenlijk al redelijk, maar we zetten even de puntjes op de i.
Daarna probeer ik hetzelfde uit vanaf haar rug. Dus verder niets vragen dan reactie op wijken voor druk.
Meteen heeft ze mij op de rug en kan ze ook daaraan gewend raken.
(heb er vaker op gezeten hoor, maar ze heeft nog weinig bespiering en moet dat opbouwen, dus begin ik met bv vijf minuutjes)

Daarna wil ik werken aan impuls. Dwz commando voorwaarts/sneller/langzamer... in stap
Hetzelfde principe. Iedere goede poging belonen.
Eerst naast haar lopen, daarna zelfstandig laten reageren op commando, door bv lange teugel te gebruiken en wellicht aan de longe te werken of vrij in de roundpen.

Daarna dezelfde oefening onder het zadel. Rest gewoon de rest laten en alleen aan die commando's werken.

Daarna een combi van de eerste twee oefeningen

Daarna oef nr 3. Overgangen.

etc.

Dus dan snap je wellicht wat ik bedoel.
Eea straks afwisselen met wandelingen in het bos (in begin ff samen met man, omdat ik nog wat zelfvertrouwen op dat gebied nodig heb) en later rijden in het bos. Het uiteindelijk doel, maar dan moet ze dus gewoon goed reageren op been/teugel/stemhulp.
Dan kan mijn man er veilig mee rijden.

Tot nu toe schoot ze wortel als hij erop zat of plofte neer. In het bos kregen ze ruzie omdat ze niet aan de hulpen was.

Vandaar.

Er zijn vast betere aanpakken, maar goed... tot nu toe heb ik hiermee een enthousiater paard dan met de voorgaande aanpak waarbij ik teveel dingen wilde en teveel verschillende dingen deed, zonder duidelijk voor ogen te hebben waarom ik dat deed en wat het doel was.
(kent ze ook al een beetje hoor)

oww wat leuk van wie was dat paardje? ik he ook zo'n mijn ideetjes om clickeren te integreren met het werken aan de hand, maar weet nog niet zo goed hoe en of ik de clicker wil gebruiken of mijn stem met yes of iets dergelijks... op de click reageerd hij veel beter en op yes/juist (juist klinkt beter voor me zelf hihi) minder... mja om zo'n ding in me hand te houden dus ik wissel het af maar ben bang dat dit niet ten goede komt aan het resultaat...

natascha... paardje was een potentiele kandidaat voor hier. Ga er zaterdag weer mee rijden.
Clicker werkt hier beter, vind ik.
Als ik de stem als bridge gebruik, kan ik niets meer zeggen zonder dat silja denkt dat er iets aan vast zit. Maakt niet uit als ik een vaste bridge gebruikt Stem is stem, volgens haar

Sandra van Bommel schreef op maandag 17 mei 2010, 15:03:


We hebben van nature uit een clicker . Vraag eens hoe dikwijls Jeen vroeger stopte om een beloning te krijgen en of hij dit nu nog doet ?

njaah.. moet zeggen dat sil het ook niet meer doet, sinds ik clicker gebruik.
Zal ongetwijfeld anders kunnen, maar voor mij werkt het.
Voor sil ook.

Sandra van Bommel schreef op maandag 17 mei 2010, 15:03:


sorry mensen ff heel off topic!

ow leuk, bedoelde meer de eigenaar, ben opzoek naar iemand die ervaring heeft me bb werken aan de hand en met cliker en hoe die gene dat samen combineerd. Ik heb daar nog niet echt een goed plan voor.... leuke kunstjes als oppaken etc. gaat prima maar ik zou het graag willen intregreren in mijn werken aan de hand...

waarom? bedoel met achteraf of na een goede oefening gaf ik dan iets lekkers, dat gaat goed hoor maar ik ben benieuwd of ik de oefeningen wat gerichter kan belonen! daarnaast wil ik het leuk houden voor idool, zoals je mss nog niet wist kan er niet gereden etc. worden met idool en alleen geoefend aan de hand in stap. dit doe ik 1 a 2x per week mja voor hem dodelijk saai (altijd vond hij werken in de bak of iets wat niet te maken had met springen, bosracen, spannende weggetjes in het bos zoeken etc. saai hij wil avontuur) en sinds ik voer gebruik en de sessies kort hou gaat dit prima, bedoel het is de uitdaging om de grasbrokjes te krijgen! de oefening zal hem een zorg zijn maar houdt hem wel soepel:) goed en verder wandel ik met hem en probeer ik ondanks de saaie polder toch wat avontuurlijks te verzinnen (met als gevolgd dat ik gister avond uitgescholden werd dat ik daar niet ma komen... maar goed hij vondt het prachtig:) )

op dit moment ben ik eigenlijk alleen met grondwerk bezig en nog niet bezig met gymnastiserende oefenigen omdat hij erg nerveus en te oplettend in de bak is (geef hem geen ongelijk en dit heb ik ook nog nooit meegemaakt met idool, maar de bak ligt in een bos dus hij kan niet zien of er gevaar aankomt en hij weet dat hij niet makkelijk zou kunnen vluchten omdat hij dicht is, verder veel geritsel, maar het grootste probleem zijn de vossen en de lucht daarvan die er rond hangen) goed ik begrijp dat het een kwestie van vertrouwen is etc. maar ik loop kilometers met idool en heb vroeger ook in de bossen getraint etc. op wedstrijden etc. nooit dat hij zo gespannen was en nerveus... het is ook niet dat hij zich helemaal afsluit, hij luisterd wel maar met vertragingstijd zeg maar... daarbij begrijp ik het en ik vraag mij af of ik dit uberhaupt wel van zijn instinct zal winnen, ik ben immers een nietig mens en kan niet de veiligheid van een kudde waarborgen...

en het grootste probleem zijn hele lijf is gespannen.... klaar om te rennen als die verdomde vossen er aan komen mja zo kan je niet lekker werken aan de soepelheid waar ook concentratie voor nodig is...

dus ik ben de afgelopen weken als volgt aan het werk gegaan: naast mijn dagelijkse wandelingetje ook naar de bak en daar puur en alleen zijn: rond gelopen etc. hij mocht overal kijken, snuffelen eten. als er niemand was liet ik hem los, hij blijft wel bij me dus kennelijk ben ik toch wel soort van veilig... verder beetje spelletjes gedaan.

dit heb ik vrijwel iedere dag gedaan, in de hoop dat hij er aan zou wennen.... het leek te werken, en zo heb ik kunnen toe werken en de oefening hoofd laag etc. gevraagt maar dit blijft lastig en ik blijf vragen zeg maar tot hij onspant en ga daarna zijn we gelijk klaar en maken we nog even een leuke wandeling. dit ben ik gaan opbouwen naar de oefening dat hij met kriebling van het stokje opzij gaat bij alle benen etc. van dat soort oefeningetjes...

dit gaat redelijk met even opkijken etc. en de ene dag gaat het beter dan de andere en als er andere paarden zijn dan gaat het uiteraard beter en is hij minder kijkerig!

op dit moment laat ik hem niet overal meer naar kijken, hij kent ech werkelijk elk hoekje van de bak en nu telkens als hij zijn concentratie verliest om te kijken (heel begrijpelijk want het kan zijn leven redden, en hij weet niet dat ik dat wel voor hem doe:) dus eis ik vriendelijk zijn aandacht en gaan dan weer verder met de oefeningen.

Ik weet niet of dit de juiste oefening/opbouw is etc. maar het is een probeersel... ik hoef niets meer met idool want hij is met pensioen en alles is puur lol en lkkr samen zijn, dus ik heeeeeeeeeb weken de tijd en als het nooit wat wordt in de bak dan laten we lekker voor wat het is! maar feit blijft dat ik hem zo soepel wil houden en geestelijk wil blijven uitdagen (het is een paard van 15, en is in de bloei van zijn leven) in de beperkte mobiliteit die we hebben (hij vindt niet dat ij beperkt is hoor, neuuu als een idooot rennen en ruw spelen met vriendjes kan best en he mooie is dat het been nog mooi dun blijft ook! mja dat zijn geen aanhoudende belastingen zoals trainen vaak wel is) dus zou leuk zijn als we die monsters in de bak kunnen verslaan en het lukt om hem zijn instict toch een beetje te laten negeren

goed anyway mijn excuses voor offtopic en mijn schrijfstijl (geen zin om het na te kijken, weinig tijd) maar ideeën en nuttige info zijn welkom....

greetz natas

@ Natascha, heb je het tankstation met volautomatische autowasstraat en vlaggen al geprobeerd, en de karretje en trolleys en schuifdeuren van de AH, het hele station, met trap en kaartjesautomaat en een heleboel treinen, de tunnel met verkeer en als je nog een stuk verder loopt de complete winkelstraat?

Is niet exact wat je bedoelde, weet ik, maar zijn nog wel wat mogelijkheden...

Natascha--- kan het zijn dat hij meer monsters ziet dan voorheen vanwege te veel energie/verveling. Hoor dat wel meer...

je bedoelt om te trainen of werken aan zijn angst? want het laatste is echt geen probleem kan overal heen met hem etc. maar die bak howww maar ts niet dat hij bang is voor de bak, maar bang dat hij niet kan vluchten als er tijgers etc. aan komen want die ruik hij!!! en zo omringt in die bossen ziet hij niet veel maar hij hoort en ruikt van alles! maar hij blijft wel luisteren en gefocust op mij, maar dan half zeg maar.... ja en das toch nie lekker als je concentratie wil en dat hij iets leert (moet wel ergens binnen komen, en hij is niet met zijn hoofd er bij...) en zijn lijf is strak omdat hij klaar is om elk moment te rennen (logisch) dus ja wil je beetje gymnasticeren lukt niet met zo'n lijf, en hij kijkt overal naar!

Maar behalve die bak kunnen we lezen en schrijven, tuurlijk soms zijn dingen raar of eng mja is snel over en denkt ie owwww

Ik heb altijd veel gewandelt met idool, op de gekste plekken geweest en sinds hij met pensioen is is het nog meer geworden! hahahaa loop de benen uit me lijf joh!

Ik heb het 1x eerder meegemaakt, vorig jaar ook met een bak in een bos... ts toch die combi van niet goed zien (geen open vlakte) en weten dat het omheind is bedoel hij kan niet makkelijk hup er uit sprinten...

maar in het bos rijden is nooit echt een ding geweest, maar wel dat hij oplettend was als we van een open ruimte in zo'n bosje rijden... mja dat vindt ik alleen maar slim van hem je weet maar nooit:)

Merel Stoffers schreef op maandag 17 mei 2010, 16:40:


owww rossy wou ng vragen wat bedoel je met mogelijkheden?