Wil schreef op zaterdag 13 november 2010, 12:03:



Hahaha, precies Niek dus.
Ik kan onder hem doorkruipen, tegen hem aan gaan liggen in de wei etc. Hij heeft gewoon een leuk karakter maar wanneer hij niet wil lopen

Met bekappen was het ook altijd afwachten hoe zijn bui was. Inmiddels doet hij dat gelukkig stukken beter en gaat het nu ook los.
Longeren.......hij kan het echt wel maar er zijn dagen bij dat hij geen 'afstand' van mij kan doen en dan kan ik bij wijze van spreken op mijn hoofd gaan staan.

Maar tijdens een dressuurles kan hij ook weer heel erg goed meewerken.
Wel lastig om uit te vinden wat ze leuk vinden op een bepaald moment.

Ook is hij wel eens gewoon omgedraait tijdens een buitenrit en er in rengalop vandoor gegaan met mijn dochter. Waarom??? Joost mag het weten.

Het lijkt wel een borderliner soms..

Hoe ben jij met het paard uit die impasse gekomen. Heb je er truckjes voor oid?

jan seykens schreef op zondag 14 november 2010, 20:16:


Dat is perfect trainbaar.. anders zou ik niet meer op een paard gaan zitten, moest je niet kunnen vertragen zonder aan de teugels te trekken..

Patricia, weet je heel zeker dat het zadel niet te krap is? Als het knijpt bij de schoft kunnen paarden vluchtgedrag vertonen, met name als de deur wordt opengezet zodra er draf wordt gevraagd.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op zondag 14 november 2010, 20:21:


geen gekke vraag want hij heeft een vrij hoge schoft waar veel zadels niet goed op passen. Nu heeft hij een Barefoot, met hogere fork en die lijkt prima te zitten.
Voor alle duidelijkheid: tijdens draf en galop kan hij prima worden teruggezet en netjes tempo houden. het gaat om DAARNA. dan wil hij niet meer rustig stappen en zet hij steeds een versnelling in. neem je hem terug, dan doet hij dat even maar daarna begint ie weer. Daarom zeg ik overijverig, hij lijkt het (te)heerlijk te vinden dat rennen ...

Je begint nu al te lullen als Eddy ook....Altijd uitdagen en weddenschappen willen afsluiten.
Vergis je niet, allebei de weddenschappen die hij ooit meende af te moeten sluiten heeft hij verloren van me.
Maar misschien kun jij het inderdaad beter met je anderhalve buitengaloples. Ga eerst eens een paar keer op je bek joh, dan word je misschien wat bescheidener.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

jan seykens schreef op zondag 14 november 2010, 20:04:


Jan, tijd gemist! Ik denk dat je gelijk hebt. Sommige dingen in een paardenleven zijn in bepaalde gevallen moeilijk te veranderen. Uitzonderingen bevestigen de regel denk ik.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Zie mijn vorig antwoord Nils.
Vaak zijn instincten net als reflexen moeilijk te trainen toch?
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Is dit een reply op mijn bericht?
Zoja, sorry maar dat is niet mijn manier van communiceren dan.
Op serieuze argumenten wil ik best reageren, ik daag niemand uit, misverstand hoor.
Zo ken ik u niet!

vriendelijke groet.
jan.

Patricia van Baarlen schreef op zondag 14 november 2010, 20:40:


Het gaat om de plek waar het zadel het paard naast de schoft begint te raken, dus niet alleen de ruimte boven de schoft.


Half lipizzaner schreef je hè? Daar zit wellicht ook al een deel van je antwoord: temperament. Als het niet met je zadel te maken heeft, is het gewoon een kwestie van een lange adem hebben en héél extreem je geduld bewaren. Terugvragen belonen terugvragen belonen terugvragen belonen. Ooit dring je door dat temperamentgordijn heen.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Dat is het gebrek aan aan eerder geschreven berichten in een nieuw bericht.
Nee Jan, dat was niet aan u gericht. Geen enkele reden toe. Integendeel!
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Christel Provaas schreef op zondag 14 november 2010, 21:28:

Haha...herken dit maar al te goed. Mijn merrie is net hetzelfde, ze heeft wat soortgelijk bloed als jouw paard. In stap is ze kalm, maar eenmaal ze gedraafd of gegallopeerd heeft, dan begint haar bloed te stromen.
Terug naar stap ga ik dan en probeer mij energie zo laag mogelijk te houden (soms ook moeilijk met mijn temperament ) en kies telkens een punt uit waar ik haar laat stoppen. Ze moet even blijven stilstaan, wat dat vind ze echt moeilijk en vervelend eens ze gelopen heeft. Diep uitblazen (zelfs luidop), diep zitten, doet ze dit niet, teugels opnemen, doet ze dit nog niet, one rein stop en zo blijven staan tot ze gekalmeerd is (dan moet ik er vooral op letten dat ikzelf geloof in het feit dat ze blijft stilstaan en dat ik vooral heel diep vanuit m'n buik adem, schouders goed ontspannen en teugels los. Doe ik dit niet dan lukt het me veel minder.)
Vanuit die lage energie ga ik weer draven, zelf zo rustig mogelijk blijven en dan terug naar stap en de hele zaak herhalen van stilstaan...
Als ze stilstaat, dan even met de benen wrijven over haar buik om te desensibiliseren, (want van als ik m'n been nog maar eventjes verleg, denkt ze weer: joepie, we mogen weer vertrekken), terwijl je dat doet moet je zelf heel ontspannen zitten. Ze mag niet vertrekken, doet ze dit wel, one rein stop tot ze weer gekalmeerd is.
Dit werkt wel, maar zo'n paarden houden erg van lopen, 't zal kwestie van oefenen zijn...nie gemakkellijk indeed....
Ik vind clickeren ook super leuk, maar vraag me af of dat voor zo'n paarden wel de ideale aanpak is. Misschien wel, zou wel benieuwd zijn naar het resultaat in zo'n geval....

ik ben gewoon eigenwijs en beloon ook in de proef.
dan maar een paar punten minder en een pony en baas die tevreden zijn.

heb gelukkig nog nooit mindere punten gehad, terwijl ik toch best vaak praat in mijn proef. meestal zorg ik wel dat ik van de jury afrijd wanneer ik even beloon.

mijn Fjord loopt gewoon echt beter als ik hem tijdens de proef motiveer!

maar er zullen vast mensen zijn die wel in de praatjes trappen
ik in ieder geval niet ( al moet ik wel toegeven dat ik met pessoa longeer en dat bevalt me prima ) maar dan wel met een goede opbouwing en druk.

Heerlijk Sanne! We doen het toch allemaal voor ons plezier, rijk worden we er niet van.........

Ik rijd zelf geen proeven. Maar mijn dochtertje is er wel mee aan het starten en ik vind dat ze haar pony best mag belonen tijdens de proef. Ik heb het haar sinds kort ook geleerd tijdens de manegelessen te doen. En wat zegt ze van de week gewoon uit zichzelf (ze is 9 jaar): het rijden is zo veel leuker, de paarden doen veel beter hun best en ik heb een veel leukere les.

Ilma Meijer schreef op zondag 14 november 2010, 20:16:


Goedemorgen

Laat ik voorop stellen dat ik jou niet ken en jou niet persoonlijk wil ver of beoordelen!

Als ik mensen hoor zeggen "hij doet iets zomaar, hij is onvoorspelbaar, we zien het niet aankomen" enz, dan denk ik dat je dier de signalen wel heeft laten zien maar jij ze niet opgepakt hebt.

Klein voorbeeldje: Mijn papegaai zou bij zijn vorige eigenaar onverwachts bijten, ik heb de littekens gezien. Ik heb hem nu 3,5 jaar en hij heeft mij 1 keer gebeten en toen was ik te stom om op te letten. Onverwachts? Nooit iets van gemerkt, ik zie het altijd aankomen en kan het voorkomen. Je moet alleen weten waar je naar moet kijken. En geloof mij maar, papegaaien hebben geen gemakkelijke lichaamstaal, het is allemaal subtiel.

In je vorige post gaf je ook aan dat clickertrainen maar even werkte. Clickertraining is nou juist een methode die, als je het goed toepast, blijft werken, alleen maar sterker word.

Mijn advies: kijk eens heel erg kritisch naar wat je nou eigenlijk doet en wat je paard jou probeert te vertellen. Gebruik een methode zoals het bedoelt is en hou vol. Niet een beetje van dit en een beetje van dat. Dat werkt niet als je nog van zover moet komen.

Heel erg veel succes!

Groetjes Karin