Frans Veldman schreef op vrijdag 17 juni 2011, 18:38:

[knip]

Zo krijgen we toch nog een Vrolijke Vrijdagavond

He wat goed om te zien

Laat ik eens opschrijven hoe ik het zie en dan mag geschoten worden

Wil het paard de ruiter goed kunnen dragen, dan is het handig als ie in conditie is en in staat is de rug recht te houden.
Een doorgezakte rug is per definitie niet sterk, lijkt me.

Om die rug nu recht te krijgen, moet het paard het bekken kantelen. Dat kun je m.i. bereiken door ervoor te zorgen dat het met de achterbenen goed onder zijn lijf stapt.
Dat goed onder het lijf stappen kan een paard leren door training-

Nu loop ik hier even vast...De achterhand moet sterk en soepel worden.
Ik neem aan dat je de spieren in de achterhand niet dusdanig wilt trainen zodat ze korter en dus stugger worden?

(bekken laten kantelen kun je overigens ook uitproberen en oefenen bij wijze van gym door achter het paard te gaan staan en met je knokkels net onder het zitbeen te drukken. Dan zal het paard in reflex dus het bekken kantelen en de rug bollen)

Maar goed... door het goed onderbrengen van de achterbenen kantelt het paard het bekken met lichte hulp van de buikspier (buikspier bewerkstelligt bekkenkanteling) en wordt de rugspier licht gestrekt (wat logisch is want buikspier en rugspieren zijn elkaars antagonisten)

En nu ga ik voor een tweede keer vast lopen....
De lichte bekkenkanteling door ondertreden van de achterbenen en de lichte aanspanning van de buik, gaat gepaard met het iets strekken van de ruggenspier, waardoor de rug dus omhoog komt.
Nu zit de nek vast aan de rug (ja duh)
Mij lijkt dan dat de oprichting oftewel het omhoog willen hebben van die hals , zoals dat in de dressuur wenselijk is, gepaard gaat met samentrekking van de spieren in de hals, wat weer niet gepaard kan gaan met het strekken van de rugspier, lijkt mij

Logischer lijkt voor mij dan de houding van het westernpaard, waarbij het lichte rekken van de rug wordt voortgezet in de hals. Anders zou je dus logischerwijs wringpunten verwachten.

Dat een paard wat met zijn neus richting hemel wijst problemen krijgt met iemand op de rug lijkt helemaal buiten kijf. Volgens mij. Want in dat geval trekken de rugspieren samen /(en halsspieren) en kunnen verkrampen als iemand erop gaat zitten en dan ook nog van alles wil doen, wat technisch ff niet mogelijk is

Maar goed... ik loop dus twee keren vast en nodig ieder uit om hierop in te gaan. Ik ben zeer geinteresseerd hierin, maar ga dan wel met Frans mee. Graag zonder overgenomen termen die bedoeld zijn om het ingewikkeld te laten klinken, maar in heldere bewoording, gewoon zoals het is. Jip en Janneke taal, zeg maar.

super om te zien!!

Dubbel genieten he, omdat je weet dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is...
het kàn dus echt he.
Super.

Geweldig om te zien hoor!

harstikke fijn voor je.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 17 juni 2011, 19:08:


Hoeft niet persee maar het is hoe dan ook beter om de rug niet ver van de natuurlijke stand te laten afwijken (zowel in bolle als in holle zin).


Helemaal mee eens.


Dat is een onvermijdelijk neveneffect maar helemaal niet erg.


Klopt mijns inziens helemaal.


Yep.


Precies! Die nek omhoog vinden ze gewoon mooi, dat doen hengsten als ze indruk willen maken op een merrie, maar uiteraard drukt dat de rug weer omlaag.


Niet alleen het westernpaard, maar eigenlijk elk paard waarvan wordt verwacht dat het lange afstanden af kan leggen. Ik heb nog nooit iemand in de dressuurhouding de endurance klasse III zien rijden, jij wel?

Jouw uiteenzetting is helder en begrijpelijk en bij het rechte eind.

Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag 17 juni 2011, 20:20:
De nek omhoog drukt de rug omlaag. Aldus dokter Franz!

Christel Provaas schreef op vrijdag 17 juni 2011, 20:49:


Ik weet niet waarom die eer mij toekomt, maar het was Sandra die dit als eerste schreef. Nou ja, eerste (sorry Sandra), ik geloof dat ik dit wel veel vaker heb gelezen.
En het is ook volkomen logisch. Probeer jijzelf maar je hoofd in de hoogte te gooien EN tegelijkertijd je rug te bollen. Het KAN wel maar is niet gemakkelijk en dient bovendien ook nergens toe.
Je kan de schouders van het paard als het voorste steunpunt zien, en de ruggegraat als een wip, hoofd aan de ene kant, rug aan de andere kant. Als de een omhoog gaat gaat de andere omlaag. Is dat soms moeilijk in te zien of zo?

Frans

Dat heb je goed gedaan!!
--
Ilona

Frans Veldman schreef op vrijdag 17 juni 2011, 21:28:


Dat is anders wel precies het effect wat je bereikt door aan een bit te trekken.

Het is NIET het effect wat de betere dressuurders beogen, dat is weer wat anders.
Die willen dat het paard gaat "zitten". Als het dat doet zal vanzelf (óók het wip effect wat Frans bedoelt) de nek met het hoofd omhoog komen.
Als ik naar de wereldkampioenen FEI dressuur kijk, lijkt me dit ideaalplaatje echter totaal verlaten.


Het kan zoals ik hierboven geprobeerd ben te beschrijven.
Vergeet ook niet dat het over verschillende spiergroepen gaat.
Mij niet duidelijk is waar de buikspieren als antagonist in dit soort discussie altijd weer vandaan worden getoverd. Misschien kan onze forum-DA beter uitleggen waar die zitten?

Hoe dan ook, denk ik, hebben we het over een plaatje.
Paarden met ziekelijk doorgezakte ruggen heb ik alleen als resultaat gezien van te jong berijden.

e m kraak schreef op vrijdag 17 juni 2011, 22:52:

Bah, hele alinea weg - nog een keer dan:

De hals en hoofd van je paard is het enige deel dat zich consequent buiten het steunvlak bevindt; daarom moet het zich onafhankelijk kunnen bewegen om richting te bepalen en te sturen.
Je kunt, ongeveer vergelijkbaar met jezelf te leren spiergroepen onderling onlogische bewegingen te maken zoals de truuk van met je rechterhand op je borst kloppen terwijl je linkerhand rondjes draait, je paard uiteraard leren het hoofd hoog te houden.
Dit is NOOIT het doel van dressuur geweest, hoe je ook tegen (klassieke) dressuur aan kijkt.

e m kraak schreef op vrijdag 17 juni 2011, 22:52:


Ik geloof dat ik ergens las, dat die op cursus is dit weekend, dus dit zal ze nu wel niet lezen.
Dus als je dat persé wilt weten, kan je haar misschien beter mailen?

Frans Veldman schreef op vrijdag 17 juni 2011, 21:28:

Dat is inderdaad bijzonder moeilijk om in te zien! In het wipmodel schakel je voor het gemak de aanwezigheid van achterbenen even uit? De rug is geen beweeglijke wervelkolom maar een starre plank? Grazen zou dan wel heel moeilijk worden want dan gaat de rug steeds omhoog!