Piet schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 8:46:


De inhoud misschien niet, maar de geur !!


Nils en Olly

Ik las in het topic van Piet dat verschillende mensen een (target)stick gebruiken bij hun clickertraining; zo ook Piet?

Kunnen jullie eens toelichten bij welke soort van oefeningen jullie die gebruiken en welk voordeel jullie daar van ondervinden?

Ik gebruik eigenlijk nooit een stick en ben dus wel benieuwd naar jullie ervaring hierin.

Groeten
Eva S

Eva Saegerman schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:11:


Ik heb er hier twee in elkaar geknutseld (moest 3 stokjes kopen in de winkel, ze waren samen gebonden ). Die van mij zijn wat aan de lange kant, maaaaaar ... werkt schitterend om onze shet ineens op afstand van me te houden. De verleiding van in mijn tassen te lopen snuffelen was direct verdwenen. Onze shet is mijn test case dus Toch even geprobeerd met invierno. Kreeg al direct een hoog uitgestrekt maaiend been in mijn richting, maar deze keer was er voldoende afstand tussen ons omdat die stick zo lekker lang was. Gedrag in één keer uitgedoofd. De lol was er immers af. Ik geen blauw been deze keer. 1-1!

Cindy Helms schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:20:


Hoe gebruik je dan de stick?
Het verwondert mij eerlijk gezegd dat Piet, zo geheel anti-druk, jullie dit geleerd heeft?
hangt natuurlijk van het gebruik af.
Als hij gebruikt wordt met veel gezwier en dreigementen is het niet zo koosjer natuurlijk, maar als je een paard dat te dichtbij komt naar je goesting de vraag stelt om de stick te targetten dan leidt je hem de aandacht af en blijft hij daardoor een eind van je weg.
Maar dan is het oorzakelijk probleem nog niet opgelost natuurlijk, alleen "opzeild".
Daarom dat ik graag het gebruik van de stick in vraag stel; ik vind het een gevaarlijk middel om afstand af te dwingen, zonder verder iets te doen aan het respectloze gedrag (een paard hoort zonder stick respect te hebben voor je persoonlijke ruimte).

ik hoor het graag van jullie!

grt

Eva Saegerman schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:58:


Stel:
Je leert een paard dat hij op 300 meter afstand van jou iets moet aanraken dan heb je als beginnend clickeraar, met nog niet zoveel mechanical skills, 3 minuten de tijd om de beloning alvast uit je zak te halen en deze met gestrekte arm af te leveren aan je paard wat hijgend naar je toe komt rennen.
Dat is ongeveer de functie van de stick. Weliswaar geen 300 meter, maar slechts één metertje meer. Even de tijd om als je nog niet zo goed taimt een kwart seconde na te denken: "waar moet ik mijn paard houden, waar moet ik belonen"

Maar ik begrijp jouw bezorgdheid. Het lijkt op de Parelliwortelstick,waarbij ieder zijn best doet om daar de nodige druk mee uit te oefenen en dan te zeggen dat het geen druk is, maar het verlengde van je arm.
Je kunt je toch niet voorstellen als je mij kent (en je kènt mij) dat dát de manier van werken op mijn driedaagse is zeker??

Piet schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 17:41:


Ja ik kén je en daarom zou ik het heel vreemd gevonden hebben dat jij de stick voor iets anders dan targetstick te gebruiken.
ik ben het wel eens met je, het is een goed idee, om de stick te gebruiken als eerste oefening om te leren targetten en timing te verfijnen ipv de hand te gebruiken, omdat het dan voor mens en paard duidelijker is dat het om het uiteinde van de stick te doen is en niet omdat er eventueel misschien een snoepje in de hand zit van de mens en het paard dààrom de hand target.

Grtz

Eva Saegerman schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 20:16:


Thank you!
Schitterend te zien dat soms toch een paard op 2 meter afstand de knop van de klickstick negeert en rechtstreeks richting broekzak gaat. Dàn heb je alle fouten gemaakt en nog veel werk
Maar ora et labora en luctor et emergo!

Piet schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 21:51:


Hoi Eva,
Ik kan niet anders zeggen als: koop nou straks die Dvd maar, hij zal je alles duidelijk maken!

Eva Saegerman schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:58:


euhm, nu maak je er meer van dan dat het is. Maar dat gebeurd hier wel vaker op het forum. Dat is de misinterpretatie van achter een scherm zitten en niet iets werkelijk mee te beleven. Niets gezwaai en gedreig. Ik dacht dat je ons nu toch al wel beter kende als dat . Als ik zwaai en dreig heb ik serieuse ambras met 3 van mijn paarden. De vierde is dan wellicht de draad over gesprongen. Ik dacht dat we hier juist allemaal omgekeerd aan het werk gingen. Stokje voor, neusje tik, click, stokje achter me en beloon voor de borstkast. Als de paarden me negeren of opdringerig worden (normaal niet, maar nu er op die moment met eten gewerkt wordt) tijdens mijn vraag, gaat het stokje weg en valt er ook niets te verdienen. Valt hun frank dat ze verkeerd bezig zijn en kalmeren ze, krijgen ze terug de kans om mee te doen. Maar je mag altijd een komen kijken wat voor respectloze paarden ik wel niet heb hoor

Cindy Helms schreef op zaterdag 17 oktober 2009, 8:00:


Oeps sorry, ik heb de indruk gegeven dat ik jou en piet verkeerd inschatte wat helemala niet zo is hoor. Jou nog niet bezig gezien maar piet ken ik door en door (we hebben heel wat trainingsuurtjes samen achter de kiezen ) en ik weet dat hij die stick niet zo zou gebruiken. Als jij bij hem de cursus gevolgd hebt zou ik zeer verbaasd zijn dat jij dat wel zou doen dus dat ben ik nu zeker, dat jij de stick gebruikt zoals dat hoort en ik het graag zie zo; Het spijt me als ik de indruk gewekt heb dat jullie de stick verkeerd gebruiken; ik wilde het alleen in vraag stellen en alvast argumenteren waarom ik voor t een en tegen t ander ben.
En t zelfde geld voor jou he! Ik wil jou graag trakteren op een tas irish koffie of nen hete choco met stroh in ons nieuwe nestje (als jullie der een weekendje Vlaamse Ardennen van willen maken, kan dat! Op de hoeve hebben we een studio te huur die volledig nieuw gerenoveerd is met badkamer, kitchenette enzovoort). Dus zeer welkom!

Eva Saegerman schreef op zaterdag 17 oktober 2009, 19:04:


Euhm Eva, zit wel goed hoor. Ik ben niet meer zo snel van mijn lood te slagen hier achter het scherm. Weet ondertussen al best dat er te veel misbegrepen wordt op die manier. Een weekendje Vlaamse Ardennen lijken me echt wel leuk, maar ik ben al zo blij dat ik hier eens in het weekend rustig alleen met mijn ventje en de beestjes thuis kan zijn. Dat zijn zeldzame, maar zeer gekoesterde momenten voor ons

Cindy Helms schreef :


Waar ken ik dit toch van?
Groet, Pien

Cindy Helms schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:20:


Ik heb er één gemaakt van een stuk van een nooit meer gebruikte hengel en een tennisbal. Is ook behoorlijk lang.
Werkt heel leuk bij Boully, nu hij het clickeren eindelijk begrijpt. Ik kan het balletje heel ver bij me vandaan houden en dan moet hij toch écht lopen om het aan te raken.
Het heeft bij hem heel duidelijk het effect dat hij begrijpt dat er vlak bij me niets te verdienen valt, hij blijft nu veel meer uit mijn ruimte.

Wat bij Boully ook heel positief werkt is de clicker gebruiken i.p.v. mijn stem. Sinds ik dat doe, snapt hij het en gaat hij ook zoeken naar wat hij moet doen. Hij vindt het clickeren nu leuk. Mijn "Yes" werd niet door hem begrepen.

Els.

Sorry voor mijn titel, ik weet echt niet hoe ik het anders moet verzinnen.

Vandaag moest ik zelf les gaan geven en ik wist écht niet hoe ik het moest doen. Diegene die voor mij was heb ik goed zitten te bekijken en het kwam vooral op dit neer:

* Nageefelijkheid is het eerste waar je aan werkt
* Probeer dit eerst in de draf door de teugels strak en kort aan te nemen
* Lukt dit niet, ga dan over in stap en houdt de teugels strak totdat die nageeft
* Lukt dit ook niet, ga dan in stilstand en houdt de teugels strak totdat die nageeft

Commentaar van de ruiter 'Ja, maar nu is hij wel erg zwaar'...
Dan wordt erg gezegd 'rijdt dat nu eruit door van achter naar voren te rijden, zet de achterhand aan het werk.'

Ik snap dit hele systeem al niet, enfin kan ook aan mij liggen.

Ik kreeg twee ruiters, de een had nog al een hoge ademhaling en vertoonde spanning in het bovenlichaam, de ander was niet zo soepel in haar bekken en dit kon je dus ook mooi terugzien in de bewegingsafloop van de paarden. Mooi, daar wou ik dus eerst aan beginnen tijdens het instappen.... hmmm, nee. Het beste kun je dus eerst weer beginnen om de teugels beetje bij beetje korter te maken en strak te houden (ahum) 'verbininding' of 'contact' zeggen ze dan. Eerst komt dus de nageeflijkheid en de rest komt later, treden er enkele blokkades op dan moet je die van achter naar voren wegrijden, oftewel zo kun je ze 'lichter in de hand stellen'.

Ok, vanaf daar wist ik niet meer verder. Ik heb hier en daar nog wat uitleg gekregen daarover, maar ik snap er nog steeds geen ene reet van.

Ze zeggen 'Rijd van achter naar voren en trek een paard niet in de krul', maar in de praktijk zie ik juist het tegenovergestelde. Hoe moet ik nu in godsnaam weten wat ze willen in een les? Moet ik ze laten trekken en dan zeggen 'goed zo! Nu van achter naar voren rijden!!' of moet ik ze opbouwend vanuit de ontspanning laten rijden?

Het zal wel aan mij liggen en misschien ben ik eigenwijs wat dat betreft, maar ik snap er absoluut niets van en zie er ook geen logica in.

--------------------------------------

Ik ben trouwens nog steeds met de nieuwe ORUN opzet bezig. Makkelijk is het zeker niet, but somebody has to do at least something...

Sky schreef op maandag 19 oktober 2009, 20:34:


He chantal

Heb verder inhoudelijk niks te melden maar wilde gewoon ff zeggen dat je qua opzet van ORUN vooral niet op moet geven. Ik was de eerste student die vanuit belgie na 3 jaar naar nederland wilde. Het mocht niet, maastricht wilde me niet hebben. Hoop gedoe en gezanik en ik heb het uiteindelijk zelf af laten springen. Maaaar, afgelopen jaar heeft dan toch de allereerste student deze stap mogen maken, zonder al te veel gezeik en gezanik! Dus inderdaad, iemand moet het doen en als het je niet helemaal lukt, leg je wel een grondslag!

Ga vooral zo door!

Groetjes Geertje