Spirithorses schreef op donderdag 29 oktober 2009, 9:19:


Ik vind het eigenlijk wel gevaarlijk.
Het doet geen deugd hoor om 500 kilo paard op je onderbeen te krijgen.
Ik ben al 10-tallen keren van paarden gevallen omwille van allerlei redenen; In sprongen getuimeld omdat paard weigerde, eraf gebokt, omgeslagen met een steigerend paard etc...
Maar ik heb me daar nooit echt mee bezeeerd.
De enige keer dat ik richting ziekenhuis kon, was toen paardlief op mijn been was gaan liggen. 3 weken met krukken rondhuppelen en enkelbanden die jaren later nog af en toe pijn doen.
Misschien toeval...

Christel Provaas schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:35:


hij doet het in eender welke bak niet, ondertussen al een drietal geprobeert zowel buiten als binnen erop of ernaast, de buitenbak was zoals een wei dus redelijk vaste grond.

sacima schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:27:


Bang, zadel past niet goed, (knelt), slechte balans paard (bochten) en daardoor bak te klein, slechte balans ruiter, paard kan het fysiek niet aan, of mentaal etc.

Ik weet niet wat de achtergrond van jouw paard is maar we hebben hier wel eens paarden die geen ervaring in het lopen in een bak hebben die dus van hoek naar hoek denken te moeten lopen en niet weten dat ze rondom op de hoefslag dóór kunnen blijven lopen.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:39:


nee geen toeval, heb ik ook! viel met paard en al om in een heel rustig drafje, paard om me been, enkelbanden gescheurd op 3 plaatsen en botsplinters, en nu nog steeds soms last van.
maar dit is natuurlijk een andere sitatie als die vanuit stilstand achterwaards gaat liggen?, gaat het paard echt op zijn zij liggen meteen, of eerst wat recht dat je er nog op tijd af kan?
niet de bedoeling wat ik mij afvraag of die het vaker heeft gedaan of nog gaat doen bij andere ruiters? is het slim van het paard? of vind het paard dat die dat bij sommige ruiters doet omdat hij voor hun niet wil werken/ of niet weet wat die precies bedoelt, of gewoon weet dat die zo onder het werk uit komt?? of toch ergens pijn bij het achteruit gaan?

sacima schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:42:


Aan de longe ,helper in het midden .Galopcommando geven ! Bij aanspringen onmiddelijk belonen , na enkele passen stoppen lange teugel ,voedselbeloning opnieuw aanspringen in galop ! Indien dit een tiental keren goed lukt (zowel links als rechts .Eénmaal longe losklippen en langs zijn beste kant éénmaal aangalloperen daarna jack pot voedselbeloning .Ook op buitenrit zelfde stem(beencommando) handhaven en tijdje met beloning werken

Spirithorses schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:43:


heb het bij het vrij longeren (zonder longe) zonder zadel ook dus aan het zadel kan het al niet liggen en ruiter zat er ook niet op.
bij ons op de manege in de binnenbak geprobeert is een zeer grote bak en die zou hij moeten kennen omdat hij daar naar het schijnt is opgeleerd toen ook een andere ruiter op gezet weer geen succes.
als hij het fisiek of mentaal niet aan kan zou hij dan ook op buitenrit ook geen probleem geven?

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:47:


ik heb dit ook al gedacht maar ik kan hem niet belonen omdat hij zelfs niet 1 pas wil galopperen.

sacima schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:50:


Zou het ook zo kunnen:
Ik kreeg van mijn trainer de raad: snel laten draven (buiten, bijv. klein beetje naar beneden..) zodat uiteindelijk de galop prettiger wordt dan de draf. En dan kun je voor een galoppas belonen. Het werkt (hier) wel. :)
Myriam.

Myriam schreef op donderdag 29 oktober 2009, 11:26:


Toen ik Pête inreed heb ik haar leren galopperen door haar achter een ander paard aan te laten gaan.
Ze snapte simpelweg niet dat ze ook kon galopperen met een ruiter op haar rug.
Het commando 'galop' kende ze wel aan de longe maar met een ruiter deed ze het niet. Dus heeft een vriendin haar paard ervoor gezet en dan goed door galopperen. Ze ging er vanzelf achteraan. Dan enkele keren telkens laten aanspringen met de hulp erbij en een dag later hadden we dat andere paard al niet meer nodig.

Verzameling naast de fiets vragen is m.i ook mogelijk. Ik ben weer naar Antoine de
Bodt geweest maandag in Zeewolde en zijn verzamel opdrachten nog eens goed kunnen bekijken. Naast de fiets vond hij een prima oefening, over het verzamelen naast de fiets ga ik hem de volgende keer nog eens gericht bevragen. In ieder geval werken zijn principes (tussen " .. ") daar ook:

*"Een paard dat niet recht is kan niet verzamelen."*
Dat is eigenlijk de grootse beperking,want naast de fiets kun je niet recht richten.
*"Voorwaartse paarden zijn de beste paarden".*
*"Een recht paard moet eerst voorwaarts zijn voor dat je met een ophouding verzameling kunt vragen" en "Het enige doel van voorwaarts vragen is dat het paard vervolgens met ophouding gaat verzamelen".*
Als ik Luna naast de fiets voorwaarts heb dan neem ik iets mijn tempo terug, een seconde of 10, daarna versnel ik weer even om vervolgens weer iets in te houden. Dit alles aan een doorhangend leidtouw, want ze beweegt dan synchroon met me mee. *"In de ophouding zal dat voorwaartse moeten doorklinken, pas dan gaat een paard verzamelen.*

Zo heeft AdB een heel stel simpele wijsheden te delen vind ik. Rechtrichten komt dus voor verzameling vragen. Over het rechtrichten zegt hij: *"Het liefst heb ik een paard met de bolle zijde op de volte (stelling naar binnen) en met de bolle zijde op de hoefslag op een rechte lijn (stelling naar buiten)".*

Groet, Michiel

sacima schreef op donderdag 29 oktober 2009, 10:27:


Ik heb hier een pony die pas 4 a 5 maanden onder het zadel is. Tijdens de buitenritten (met andere pony's) springt hij direct aan en loopt ook goed door in de galop. Aan de longe pas na enig aandringen en onder de man in de rijbak (ook met andere pony's)nauwelijks (en áls altijd de verkeerde). En na elke galop begint hij driftig met z'n hoofd te schudden, alsog hij spanning ontlaadt (althans, zo interpreteer ik dat).
Ik wijt het aan de onervarenheid: ik denk dat ten eerste door bochten gaan in galop nog lastig voor hem is en ten tweede moet hij zijn balans met iemand op z'n rug nog goed vinden (en in het bos is het toch veelal nog de rechte stukken wanneer we met hem galopperen).
Wij houden het dus voorlopig mbt de galop op verder balans hervinden in de buitenritten en proberen hem aan de longe verder te trainen op het 'bochtenwerk'. Als we denken dat hij er aan toe is gaan we bochtenwerk in het bos proberen. De rijbak komt dan later wel weer een keer. Rustig opbouwen en geduld dus.

Christel Provaas schreef op woensdag 28 oktober 2009, 23:41:


Haha, dat is me ook een keer overkomen, was volledig m'n eigen schuld. Het was op een warme dag inderdaad en ik ging even stilstaan en wachten op m'n vriend die wat achterop was geraakt. We stonden op dat moment in van dat heerlijke losse zand stil... Ik sta daar te wachten, paard aan lange teugel, paard kijkt en snuffelt wat rond en ik zit ondertussen zowat achterstevoren in het zadel wat te roepen naar m'n vriend over een roofvogel ergens verderop. Voelde hem wel bewegen onder me maar had dus ff niet door dat m'n paard ondertussen het 'hé, dit is lekker en hier ga ik ff lekker m'n kop krabben-rollen aankondigde'. Ik moest er op dat moment keihard om lachen en vond het wel makkelijk afstappen zo. Er kwamen nog wat wandelaars voorbij die dat nog nooit gezien hadden hahaha. Het is me daarna nooit meer voorgekomen omdat ik er sindsdien bedacht op was. Altijd neus omhoog vragen op dat moment, en voorwaarts of zo gevraagd. Maar ja, hij deed het overduidelijk vanwege de jeuk toen en niet als daad van protest of wat dan ook (en ik gaf 'm onbedoeld de ruimte). Heb toen ie weer stond nog ff lekker z'n kop zitten krabben toen ie daarvoor z'n neus naar me toestak. Zand weggeveegd en weer opgestapt. Tegenwoordig doen we het krabben maar vanuit het zadel Ik denk dat als een paard mij zou testen door te gaan liggen ik op dat moment met alles wat ik in me heb zou protesteren daartegen (ff een enorm oprecht pissige brul geven of zo, als het uit je tenen komt en de energie door je lijf jaagt wordt er meestal wel begrepen wat je bedoelt...). Mocht ie toch nog plat gaan inderdaad niet belonen daarvoor door gewoon aanwezig te blijven als ie weer opstaat (indien dat mogelijk is en niet een 4-tal keiharde benen om je oren zwaaien...). Want ook al zit je erboven op als ie ligt, als ie echt ff keihard gaat rollen hou je dat met je gewicht niet tegen, zeker niet als je 45 kilo weegt. En dan zou ik ook maken dat ik wegkom. Een hoefafdruk in m'n gezicht, ook al issie ijzerloos, lijkt me niet echt aangenaam...

Christel Provaas schreef op woensdag 28 oktober 2009, 12:21:


Hmz, dat kan je toch niet zeker weten.
Wat zij doet kan ik ook doen met mijn paardje.

Toen ik hem zadelmak maakte had hij ff een bit in omdat ik toen nog van niet beter wist. Heeft wel maar 4tal maand bit in gehad hoor. Door mijn arabier die me heeft laten inzien dat het anders kon ben ik anders beginnen rijden.

Het springen en al de andere tater heb ik eerst met een bitloos hoofdstel aangeleerd en later met neckrope.

Het kan dus wel en iedereen kan het doen

Alleen jammer dat je hier in omstreken niet met neckrope mag, een bitloos hoofdstel laten ze gelukkig wel al toe.

Spirithorses schreef op donderdag 29 oktober 2009, 9:38:


Ik heb 1 keer meegemaakt dat Kiyasa ging liggen Ik ben er toen direct afgestapt. Kiyasa was toen heel boos.
Er kwamen 2 mensen om het zadel voor haar aan te passen. Ik had ze van te voren gewaardschuwd dat Kiyasa niet altijd zo veel gedult heeft. Met het zadelpassen was ze tot mijn grote verbazing ontzettend lief terwijl ze niks van gefrummel wil weten. Die mensen geloofden al niet meer dat Kiyasa geen makkelijke tante was.
Na dat het zadel goed was aangepast moets ik natuurlijk even rijden om te controleren en verder aan te kunnen passen. Kiyasa dacht dat ze klaar was en begon al boos te kijken toen ze naar de bak moest inplaats van naar de wei. met het rijden moets ik voelen of het zadel overal netjes aansloot en niet brugde enz. en die mensen ook weer voelen en kijken. Kiyasa ging heel hard schudden met haar hoofd en wilde niet meer gewoon lopen en ging toen ineens liggen. Ik dus snel eraf en toen ze weer stond er weer op. Wij dachten dus dit gedrag komt van het zadel. Weer controleren en voelen enz. maar niks kunnen vinden.
De volgende dag heb ik Kiyasa weer opgezadeld en heerlijk gereden ze gaf geen krimp en was heerlijk ontspannen. Dus het gaan liggen was toen waarschijnlijk omdat haar geduld helemaal op was.

Michiel schreef op donderdag 29 oktober 2009, 11:55:


Ik snap niet waarom niet. Recht is, volgens mij, iets heel anders dan verzameld.

Rechtgericht is voor mij allesbehalve nieuw, staat echt ook al in de betere ruiterboekjes van 50 jaar geleden. Vergelijkbaar met dat het dragen van een rugzak veel minder ongezond en vermoeiend is dan het dragen van een schoudertas.


Als je je voorwaarts wil bewegen wel, lijkt me.
Of wordt er mee bedoeld "makkelijk tot activiteit te bewegen"? = lage responsdrempel... of latentie (snelheid van reactie) zoals een "log" zwaar trekpaard alleen al door massa meer moeite heeft met snel reageren?


Geef me dan eerst eens een algemeen bruikbare definitie van verzamelen.
Ik heb al 30 jaar de indruk dat, nagelang de hippische doelstelling, iedereen er iets anders mee bedoelt en snap daar nog altijd niets van.


Ik vroeg er Pien van de week ook al naar. We hebben jaren terug er ook al uitgebreide discussie over op PN gehad. Verzameling, frame, whatever...

In een klassiek dressuurmodel snap ik er nog iets van. Verzameling komt daarin neer op percentatief gewicht steeds meer op de achterbenen verplaatsen. Dit omgekeerd evenredig aan snelheid blijft logisch (van renpaard tot stijgeren en alles daar tussen in).

In het remonte model (Caprilli e.v.) is echter bij proefnemingen (metingen) in opdracht van het Hongaarse leger gevonden dat "verzamelde", dressuurmatig veel meer beleerde officierspaarden qua zwaartepunt-/gewichtsverplaatsing zich niet significant onderscheidden van basisbelering. Hetgeen zich, volgens mij dan, voort zet tot en met hedendaagse FEI-dressuurvormen of wat ervoor door gaat.

Gangenpaarden. IJscoos. Tölt... lukt niet zonder een zekere mate van "verzameling" en/of actieve achterhand.

Ik zou dit alles toch wel eens systematisch willen uiteenrafelen.