Nils Vellinga schreef op zondag 13 september 2009, 23:15:


We hebben er hier ook al veel over gepraat.
En zoveel dingen bedacht , maar nooit zeker van de uitkomst.
Wat zou er bv gebeuren als Namkje de kans kreeg om in een kudde te staan , en te ervaren hoe leiderschap er ook uit kan zien.
Namkje moest hier met haar 8 maand al de baas uithangen , heeft nooit echt ervaren hoe ze dat moet doen , en is in onze ogen geen geboren leider.[anders had ze het wel anders aangepakt , toch?!]
Zou ze ''normaal'' leiderschap nog kunnen overnemen? Of valt een ''kuddecursus'' direct weer weg zodra ze weer in onze situatie geplaatst wordt?

Wat als we Namkje weg zouden doen? Hoe gaat Tekla zich dan ontwikkelen?
Dan wordt die de leider , maar kan die het wel aan dan?

We willen geen overhaaste beslissing nemen , maar af en toe ben ik zo boos op Namkje!
En dat komt onze relatie niet ten goede.

Hoeveel invloed heb ik zelf op deze hele situatie? Ben ik niet ook een factor die dit alles veroorzaakt? Of minstens in stand houdt?

Zelfs in een hele grote kudde van paarden die vele uren op stal staan , zie ik niet dit gedrag terug [ ook omdat ik die natuurlijk niet dag en nacht kan observeren , en maar eens in de zoveel tijd kan bekijken]

Gevoel , soms heb je teveel , en soms zou ik er veel meer van willen hebben en er naar willen luisteren en handelen......

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 14 september 2009, 6:26:


Zoals hier bij ons, 30 paarden de hele zomer 24 uur buiten. Met alle karakters samen, en daarin kan elk paard wel aansluiting vinden met gelijk gestemden. Dat neemt niet weg dat er jaarlijks een paard door het draad vliegt daar wat voor reden dan ook, het blijven vluchtdieren. Ik raad de boer dan ook aan om breekbare stukjes koperdraad tussen zijn draden te zetten. Beter de paarden even buiten de wei, en dat kan hier, dan een dood paard. Ook heeft Luna geregeld afdrukken op haar lijf of een bijtwond. Dat is echter vooral haar eigen schuld, ze wil amper wijken voor de agressievelingen, al gebruikt ze zelf geen geweld naar welk paard dan ook.

Maar voor jou, kun je er geen vierde paard bij nemen, waarbij het wel klikt met 2 aan 2 staan. Wel zeker weten natuurlijk. En wellicht als dat stabiel is, kunnen ze ook eens alle 4 samen.

Groet, Michiel

Michiel schreef op maandag 14 september 2009, 10:20:


Hier is het Conquistador die heel moeilijk kan doen naar andere paarden maar na een kennismakingsperiode van een maand met een draadje tussen lukt het telkens wel.
Nu leven ze alle 5 (ruinen en hengsten) vreedzaam samen.

Ik heb wegens het grootte- en karakterverschil wel een aantal maatregelen genomen, misschien kan dit je ook wat helpen?

1) alles heeft 2 ingangen, stal, weides,... zodat niemand iemand anders kan klemzetten

2) hier en daar de eerste maanden een "safehouse", bij de mini's is dat een draadje waar ze snel onderdoor kunnen (Moon kan er ook onder maar moet daarvoor toch eerst serieus afremmen en dan "sluipen"), in de paddock waren dat wat springhindernissen en op de weide een stukje afgezet in het midden (kon daar mooi de dazenval in) waar ze dus rond kunnen om achter te schuilen

Lukt dit allemaal niet en kan/wil je ze niet gescheiden houden dan zou ik, hoe hard het ook is, ook aan herplaatsen denken.

Gudrun schreef op maandag 14 september 2009, 10:49:


Pfoe, ik begrijp je probleem, Esther.
En herken het ook wel. Met Willem en Froukje ging het altijd prima. Frouk was de baas en Willem wist waar ze stond. Frouk was niet gemeen, hoewel ik haar er één keer op betrapt heb dat ze Willem die in een hoek klem stond aan het afrossen was. Maar Willem kwam soms ook wel eens in opstand tegen haar gezag en misschien pikte ze dat op dat moment niet meer.
Nu heb ik Boully en Willem, twee ruinen. Willem is duidelijk de baas geworden, maar ik denk dat hij dat liever niet zou zijn. Boully begint al te rennen als Willem een oor verdraaid en blijft zo uit de problemen. Willem staat met slecht weer binnen, met zijn hoofd bij de deur. Boully staat buiten. Heel soms heeft Boully een bijtwond, maar dat is misschien eens per jaar. Toch kunnen ze ook niet buiten elkaar. Boully gaat nu wel het land op en Willem niet en ze zijn aldoor allebei duidelijk heel tevreden als ze weer bij elkaar staan.

Ik denk inderdaad dat Namkje zich tot het "baas-zijn" gedwongen ziet en daar geen weg mee weet. Maike schikt zich in zijn rol en voelt zich daar deels gelukkig en deels ongelukkig bij. Waarschijnlijk zouden ze beiden gebaat zijn bij een "echte" leider. (En dat kan jij als mens nooit zijn, want je staat nou eenmaal niet 24 uur per dag tussen je paarden, je bent maar een paar uur per dag met ze bezig.)
Hoe Tekla in dat plaatje past weet ik niet. Als ik je verhalen zo lees, zou zij wel eens een "echte" leider kunnen zijn. De rust en geliefd in de kudde. Maar dan zal ze eerst Namkje van haar geadopteerde plaats moeten verdrijven. Misschien is Tekla daar nog wat te jong voor.

Als je Namkje niet kwijt wilt (wat ik zelf niet zou willen), dan zou ik ze inderdaad apart zetten. Is niet leuk, maar voor de rust beter. Kijk hoe zij en Tekla met elkaar om gaan, kijk hoe Tekla met Maike omgaat. En misschien als Tekla volwassen is kan zij ervoor zorgen dat het hele spul weer bij elkaar kan.

Moeilijk, moeilijk, moeilijk...

Els.

van lennep schreef op zondag 13 september 2009, 15:29:


Stress in je groep een een slecht iets.
Het kan paarden onzeker maken met een aantal gevolgen vandien.
Sommigen durven niet te eten, zijn constant aan het lopen van onrust of staan in hun eentje afgezonderd van de rest van de groep.
Een goede leider is een rustige en bedaarde leider, niet één die via agressie en geweld zijn of haar ding wil bewerkstelligen. In een goede groep is rust, veiligheid, gelden onderlinge regels en komt elk paard aan zijn of haar trekken.

Ja, een paard wil graag in een groep, dat is zijn/haar sociale verlangen. Onze Holly is daar een voorbeeld van; zij wil dolgraag in de Winnergroep, tegelijkertijd moeten wij haar in de gaten houden omdat zij zich makkelijk laat 'ondersneeuwen'.

Momenteel hebben wij 4 groepen met in elke groep een of soms meerdere leiderspaard(en), 23 paarden in totaal: 9, 6, 5 en 3 paarden. Er gaat enorm veel aandacht en energie zitten in het formeren van goede stabiele groepen, gelijkwaardig in oa ras, karakter, temperament, voedingsbehoefte. Ook wij hebben wel eens stress in een groep, zoals nu in de Dravergroep het geval is, waar Amber een aantal keren flink is uitgevallen naar Indy en Moira. Ook in de Winnergroep zijn op dit moment 2 paarden die niet helemaal goed meedraaien. Ogenschijnlijk zie je niks, staat alles samen te eten, maar tóch weer hebben enkele paarden bijtplekken dus er speelt íéts wat er anders niet speelt en dat zijn we nu aan het uitzoeken.

Ik zie dit hooguit enkele dagen aan en neem dan een beslissing. Meestal wordt het dan; raddraaiers eruit en ander groepje formeren onder een bekwaam leider die hén op het juiste moment en op de juiste manier de plek kan zetten.

Ik zou echt zoeken naar een oplossing als Maike er zo onder lijdt, Esther. Voor Namkje is een onbedoeld leiderschap ook niet goed, zo'n paard heeft zelf te weinig structuur en wordt wat 'losgeslagen'.

Groet, Pien

Anja Seijn schreef op maandag 14 september 2009, 0:03:


Als Tekla precies doet wat Namkje wil , dan kunnen ze wel bij elkaar.
Maar Tekla heeft ook al meerdere klappen opgelopen , omdat Tekla soms gewoon wat zegt , in plaats van vraagt.
Als Tekla naar binnen wil , dan staat ze voor de opening , met haar hoofd omhoog , en geen haar op dat hoofd wat er aan denkt om die te laten zakken...Ze komt er dan niet in.
Ze gedraagt zich niet echt onderdanig , en op die manier krijgt ze nogal eens wat te voortduren.
Wij dachten ook dat dat een gebrek in haar opvoeding was , maar misschien zit er in Tekla wel een geboren leider?! Ik heb dat wel vanaf het begin af aan gedacht , maar ben daar juist wat op terug gekomen na wat ik gezien heb in de kudde.

En juist Maike wil ik eigenlijk niet alleen hebben staan...

Als ze in de wei mogen staan en flink de ruimte hebben , dan is er weinig aan de hand , maar de wei is niet goed voor hun , althans niet 24 uur per dag .
En dan nog moeten de andere paarden meelopen als er water gedronken wordt .
Als ze dan niet meelopen , dan zal Namkje zeker proberen hier wat van te zeggen .
Maar door de ruimte die ze dan hebben , geeft ze het wat sneller op.
Als ze dan weer uit de wei gehaald worden , is het flink hommeles! Elke keer weer...

Gr Esther