van lennep schreef op zondag 13 september 2009, 15:29:


Stress in je groep een een slecht iets.
Het kan paarden onzeker maken met een aantal gevolgen vandien.
Sommigen durven niet te eten, zijn constant aan het lopen van onrust of staan in hun eentje afgezonderd van de rest van de groep.
Een goede leider is een rustige en bedaarde leider, niet één die via agressie en geweld zijn of haar ding wil bewerkstelligen. In een goede groep is rust, veiligheid, gelden onderlinge regels en komt elk paard aan zijn of haar trekken.

Ja, een paard wil graag in een groep, dat is zijn/haar sociale verlangen. Onze Holly is daar een voorbeeld van; zij wil dolgraag in de Winnergroep, tegelijkertijd moeten wij haar in de gaten houden omdat zij zich makkelijk laat 'ondersneeuwen'.

Momenteel hebben wij 4 groepen met in elke groep een of soms meerdere leiderspaard(en), 23 paarden in totaal: 9, 6, 5 en 3 paarden. Er gaat enorm veel aandacht en energie zitten in het formeren van goede stabiele groepen, gelijkwaardig in oa ras, karakter, temperament, voedingsbehoefte. Ook wij hebben wel eens stress in een groep, zoals nu in de Dravergroep het geval is, waar Amber een aantal keren flink is uitgevallen naar Indy en Moira. Ook in de Winnergroep zijn op dit moment 2 paarden die niet helemaal goed meedraaien. Ogenschijnlijk zie je niks, staat alles samen te eten, maar tóch weer hebben enkele paarden bijtplekken dus er speelt íéts wat er anders niet speelt en dat zijn we nu aan het uitzoeken.

Ik zie dit hooguit enkele dagen aan en neem dan een beslissing. Meestal wordt het dan; raddraaiers eruit en ander groepje formeren onder een bekwaam leider die hén op het juiste moment en op de juiste manier de plek kan zetten.

Ik zou echt zoeken naar een oplossing als Maike er zo onder lijdt, Esther. Voor Namkje is een onbedoeld leiderschap ook niet goed, zo'n paard heeft zelf te weinig structuur en wordt wat 'losgeslagen'.

Groet, Pien

Anja Seijn schreef op maandag 14 september 2009, 0:03:


Als Tekla precies doet wat Namkje wil , dan kunnen ze wel bij elkaar.
Maar Tekla heeft ook al meerdere klappen opgelopen , omdat Tekla soms gewoon wat zegt , in plaats van vraagt.
Als Tekla naar binnen wil , dan staat ze voor de opening , met haar hoofd omhoog , en geen haar op dat hoofd wat er aan denkt om die te laten zakken...Ze komt er dan niet in.
Ze gedraagt zich niet echt onderdanig , en op die manier krijgt ze nogal eens wat te voortduren.
Wij dachten ook dat dat een gebrek in haar opvoeding was , maar misschien zit er in Tekla wel een geboren leider?! Ik heb dat wel vanaf het begin af aan gedacht , maar ben daar juist wat op terug gekomen na wat ik gezien heb in de kudde.

En juist Maike wil ik eigenlijk niet alleen hebben staan...

Als ze in de wei mogen staan en flink de ruimte hebben , dan is er weinig aan de hand , maar de wei is niet goed voor hun , althans niet 24 uur per dag .
En dan nog moeten de andere paarden meelopen als er water gedronken wordt .
Als ze dan niet meelopen , dan zal Namkje zeker proberen hier wat van te zeggen .
Maar door de ruimte die ze dan hebben , geeft ze het wat sneller op.
Als ze dan weer uit de wei gehaald worden , is het flink hommeles! Elke keer weer...

Gr Esther