Spirithorses schreef op dinsdag 15 september 2009, 9:03:


Dit is ook precies wat er speelt! , want waarom zou het anders gebeuren?
Ze wil geen leider zijn , zit niet in haar genen[als dat zou kunnen] maar heeft het opgedrongen gekregen , want ze is de enige beschikbare kandidaat .
Maike liep al achter haar aan toen ze 8 maand was , en Tekla is er als jong broekie bijgekomen , toen Namkje 3 jaar was.
Ze kan niet anders dan de leider spelen , maar weet niet hoe.

En daarnaast is het ook nog een echte merrie.

Naar ons toe is ze wisselend in haar stemmingen , maar doordat ik het werk altijd van de zin van haar liet afhangen , zijn hier nooit problemen van gekomen , als ik maar mijn knuffel gedrag onder controle kon houden , want daar is ze niet van gediend.
Met bekent werk en terrein is er niets aan de hand , maar zodra er iets nieuws gebeurd , of nieuw terrein , dan kan ze heftig reageren. Dit is allemaal onzekerheid , en daar komt ook een stukkie van mij bij.
Dat besef ik ook wel.
Ik heb altijd gedacht dat we het wel samen zouden redden , ook al zou dat langer duren dan ''normaal'' , maar redden zouden we het!
Nu twijfel ik daar over , omdat ik mezelf niet meer goed over mijn negatieve gevoelens tegenover haar, heen kan zetten.
En hier komt ook wel angst bij , omdat ik zie wat ze doet bij die andere paarden , waarom zou ze dat ook niet bij mij gaan doen?!


Ik wil het wel proberen om haar in een stabiele kudde te krijgen , maar ik vrees dat als ze dan weer terug komt , de situatie hier hetzelfde is , dus haar oude gedrag ook weer terug komt.
Of bedoel je definitief?

Tijdelijk een draadje ertussen kan wel , maar vant winter wordt wat moeilijker...
Maar een draadje ertussen vind ik eigenlijk geen definitieve oplossing. Daar moet ik nog eens diep over nadenken , of ik dat wel wil , en kan accepteren.

Gr Esther

Els Kleverlaan schreef op maandag 14 september 2009, 13:12:


Hi Els,

Ik kan het alleen maar helemaal eens zijn met je verhaal...
En vooral met het laatste stukje , daar hopen wij ook op , maar inderdaad niet ten koste van....

Ik moet er eens goed over nadenken , over dat apart zetten voor langere tijd.
Alle voors en tegens afwegen [ voor is natuurlijk dat Namkje hier gewoon kan blijven!!!]

Gr Esther

Niek is ziek en heeft al een dag of 3 koorts. Bloed is afgenomen en ik kreeg vandaag te horen dat er maar weinig witte bloedlichaampjes in het bloed zaten wat gezien de koorts toch vreemd is. Wat zou daar de oorzaak van kunnen zijn?
Morgen hopen we meer uitslagen te hebben.

Ilma Meijer schreef op dinsdag 15 september 2009, 19:33:


Wat zijn de symptomen verder,behalve de koorts?
Koorts hoe hoog?
Koorts kan tydelijk goed zijn,maar te lang en te hoog schadelijk.
Wat word er door de da over gezegd.
groeten trudy

van lennep schreef op dinsdag 15 september 2009, 6:06:


Esther, ploeg die wei om, weg met het gras, geef ze hooi....

Marianne

marianne laenen schreef op dinsdag 15 september 2009, 20:27:


Mijn idee!
We zijn hier thuis inmiddels zover dat er over gepraat kan worden om weiland op te offeren voor meer ruimte om de paarden te laten scharrelen.
Er mag al een vijver komen , en voor de bult heb ik al een jaar geleden toestemming gekregen.
Over verschillende ondergronden mag nog niet gepraat worden....

Gr Esther

verasita schreef op dinsdag 15 september 2009, 19:40:


De koorts zit rond de 40C soms net iets eronder en vandaag net iets erboven.
Gisteren heeft hij wel een koorstverlagende injectie gehad en AB om idd te voorkomen dat het te lang zou aanhouden.
Niek is voornamelijk erg suf. Minder eetlust en wat wankel op zijn benen, hoewel dat laatste vandaag weer over was. Net nog weer bij hem geweest en nu stond hij lekker te grazen in een natte sappige wei.

van lennep schreef op dinsdag 15 september 2009, 6:11:


Pien schreef het ook al geloof ik (ik heb net 150 berichten door gewerkt )
Maar je moet (nu ja "moet"), je zou het idee van leider eens los moeten laten. Al heb je 2 gelijke paarden, er zal er altijd 1 voorop lopen. Het is maar dat ze elkaar en van elkaar "gewoon" accepteren. Er hoeft niemand van de paarden te leiden, daar zijn wij voor.

Nils en Olly

Zoals jullie weten hadden Lily en Kim erg last van wormen. Ik kreeg beide dames met een opgezette buik en uitstekende heupbeenderen, Kim had ook nog uitstekende ribben boven een ballonbuikje. Maar dat zagen we pas toen de 10 cm dikke klitten uit haar vacht waren. Ze waren maar met een ding bezig: eten, zo snel mogelijk zoveel mogelijk naar binnen schrokken.

Nadat de wormen onder controle waren, veranderden beide dames extreem van vorm, de uitstekende heupbeenderen raakten bekleedt. Lily en Kim explodeerden bijna, ze kwamen overal van aan, ondanks het feit dat ik niet onbeperkt voerde. De buren gevraagd of zij stiekum iets bijvoeren, maar dat was niet het geval. Ze durfden sowieso niets meer zonder mijn toestemming te geven omdat ik hun heel duidelijk gezegd heb dat zij voor de kosten opdraaien mocht een van de twee ziek worden.

Door stripbegrazing, voldoende (maar niet onbeperkt) hooi en om de dag wandelen of beweging in de bak slanken ze langzaam maar gestaag af. Ze zijn nog steeds te dik, maar niet meer overmatig. Het begint er langzaam op te lijken. Lily heeft al wat spieren opgebouwd, de smalle borst is breder geworden. Kim heeft geleerd naast mijn vriend Klaas te draven, zonder veel vreemde boksprongen. Ze gedraagt zich aardig, maar kan zich soms niet beheersen en gaat dan even volledig uit haar dak van enthousiasme. Klaas loopt dan met een op hol geslagen stuiterbal aan een touwtje. Lily laat zich daar niet door aansteken en loopt rustig verder. Zal ook wel wat aan de leeftijd liggen, Kim is 2,5, Lily 4,5. Als de vreugde over is, luistert Kim weer goed. Goed voor de lijn, ook voor Klaas.... :) De volgende stap is fietsen met Kim. Ze moet nog wel afleren plotseling staan te blijven als ze iets interessants ziet, dat is niet zo fijn op de fiets.... De beweging voer ik elke week wat op, aan het eind van het jaar hebben de dames wel weer een normaal figuur gekregen.

Ze staan nu in ieder geval veel rustiger gras of hooi te eten, ze staan er zelfs een dutje naast te doen, het is niet meer alleen maar eten. Ze spelen veel samen, en kriebelen elkaar veel.

Momenteel hebben de dames slechts een halve rijbak tot hun beschikking. Ik heb de helft afgezet omdat de eik enorm veel eikeltjes laat vallen. Ik hark elke dag anderhalve emmer bijelkaar.

Groeten,
Monique

Hoelang kan een paard zonder blijvende schade met hoge koorts blijven lopen. Dan bedoel ik boven de 40 C.
Koorts is nuttig bij het overwinnen van virussen maar wanneer grijp je naar koortsverlagende middelen bij paarden?

Ilma Meijer schreef op donderdag 17 september 2009, 23:39:


40 graden koort is heel slecht voor een paard. Heb je dit niet aan je dierenarts gevraagd dan? Ik neem toch aan dat die bij je paard geweest is?

Groetjes, Pien