Moniek schreef op woensdag 23 september 2009, 0:40:


Dat doet er niet echt toe, het wordt hoe je het ook toedient opgenomen in de bloedbaan en kan dus op alle bacterieën in je lijf werken, ook die in je darmen. Maar niet iedereen hoeft daar last van te hebben dus ik neem aan ook niet ieder paard. Als er daarna bijvoorbeeld geen diarree optreedt, hoef je helemaal niks te doen.

Hmm, DA gebeld. Niek krijgt de kuur ivm een licht verhoogde titer voor borroliose. Dat is dus even wat minder.

Influenza is nog niet bekent, niet alle uitslagen zijn al binnen.

Geertje schreef op vrijdag 18 september 2009, 7:22:


Wat gebeurt er dan boven de 40 graden? Ik weet dat er uiteindelijk bij koorts boven de 42 graden schade op kan treden, maar dat het lichaam de koorts doorgaans nooit zo hoog laat oplopen (behalve dan bij kleine kinderen, omdat die een veel te zware "verwarming" hebben voor hun nog erg kleine lichaamsvolume).

Omdat bacterieen zich optimaal voortplanten rond de 37 graden en erg temperatuursgevoelig zijn is koorts uitgevonden. Een temperatuur rond de 40 graden is desastreus voor de bacterieen, daarom doet het lichaam dat. Het verhogen van de lichaamstemperatuur is dus geen "neveneffect" van het ziek zijn maar een bewuste actie die genezing bevordert.

Omdat "men" onterecht denkt dat ziekte gepaard gaat met koorts, en dat als je DUS de koorts weghaalt de ziekte vast ook wel weggaat, zijn koortsremmers uitgevonden. Waar een vraag is ontstaat een markt. En waar een markt is ontstaat voordeel bij het instant houden van misverstanden.

Vandaar dus dat ik graag wil weten wat er nou precies zo schadelijk is aan een koorts van 40 graden. Het zou niet voor het eerst zijn dat we elkaar allemaal na zitten te praten en iets zitten te bestrijden wat helemaal niet bestreden hoeft te worden...

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

joop schreef op dinsdag 22 september 2009, 18:31:


Voor wat precies, en bij welke temperatuur?


Tsja, een paard dat koorts heeft is niet per definitie de volgende dag dood hoor! Er is best wel even tijd om wat laboratoriumresultaten af te wachten zodat je gericht medicatie kunt geven.

We noemen nu Antibiotica alsof het EEN ding is, maar er zijn ontelbare varianten, allemaal gericht op een specifieke bacteriesoort. Als je niet weet wat er aan de hand is, welke geef je dan? Een antibioticum gericht op het doden van bacterieen in de urineweg? Of toch maar eentje tegen luchtweginfecties? Of misschien eentje tegen voedselvergiftiging?
Of gewoon een of ander "breed-spectrum" antibioticum dat eigenlijk nergens echt goed tegen werkt, maar omdat het "breed-spectrum" is ook nog allerlei nuttige bacterieen de nek omdraait?

Kortom, het prematuur toedienen van antibiotica is gewoon niet zo zinvol (maar wel schadelijk) zolang je nog niet weet WAT je precies wilt bestrijden.


Ja, maar dan moet je wel de kuur afmaken en zit je er dus aan vast. En heb je wel de nadelen van het overbodige middel, maar niet de voordelen. Beter dus even wachten met AB tot je duidelijk weet OF er iets te bestrijden valt, en zoja WAT dan precies, zodat je een specifieke soort AB kunt geven.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."