Hoi Sandra,

Het is een o zo bekend dilemma. En ik ben bang dat het dat wel zal blijven!

Het wel willen eten en drinken zegt voor mij ook niet zoveel over de kwaliteit van leven. Ik heb een heel oude geit gehad, die op een gegeven moment door haar pootjes zakte en niet meer op kon staan. Ze lag gewoon op haar buik, met de kop omhoog. Ze mekkerde als we bij haar kwamen en at en dronk wat we haar aan boden. En ook meste en plaste ze nog, wat uiteraard een smeerboel gaf op de vloer onder haar. M.a.w.: het koppie werkte nog, maar de pootjes konden niet meer. We hebben haar in laten slapen, omdat ze volgens ons geen kwaliteit van leven meer had, maar ik weet niet hoe ze daar zelf over dacht.

Het is altijd zo ontzettend moeilijk om in te schatten hoe een dier zich voelt. Ik zou haar gewoon in het land laten lopen en, wat je al doet, een beetje met haar clickeren om haar aandacht te geven. Af en toe kan je misschien proberen ietsje verder te gaan met haar aanraken, maar mijn ervaring is dat het ene paard daar wel van houdt en het andere niet. Onze Willem is bijv. een enorme knuffel, maar Boully moet daar niets van hebben. Die staat het liefst gewoon lekker bij je zonder aangeraakt te worden.

Moeilijk hoor! Houd vooral goed je zelf in het oog. Ook jij moet je er nog wel bij voelen!

Els