Karen Koomans schreef op vrijdag 19 februari 2010, 17:18:
> Eén ding heb ik nog niet gelezen hier. Een hengst heeft hormoongedreven
> behoeftes om te dekken. Hoe zielig is het, wanneer hij daartoe nooit de
> gelegenheid heeft?
Voor zover ik hier bij onze hengsten kan zien moet die behoefte eerst getriggerd worden. Dat gebeurt door de geur en andere signalen van een hengstige merrie.
Is er geen hengstige merrie, dan lijkt het erop alsof onze hengsten ook geen enkele dekbehoefte en/of sexuele interesse hebben. Ze "doen" niks, proberen niks, gedragen zich precies zoals onze ruin. In de winterperiode duurt dit maanden lang...
Zodra er een merrie hier hengstig wordt, dan verandert dit ineens, en zijn ze duidelijk wel met sex bezig, zelfs als ze geen toegang tot die merrie hebben.
Het is denk ik ook een vorm van
antropomorfisme om te denken dat mannetjesdieren altijd aan sex denken.

Bij veel dieren is de paardrang sterk seizoens- of signaalgebonden.
Ik denk dus dat een hengst niet zielig is, mits er geen hengstige merries binnen "detectie-afstand" zijn.
Frans