Karen Koomans schreef op zondag 21 februari 2010, 18:48:


Ik heb er al vaker over geschreven op dit forum.

Er zijn twee soorten Tetanus injecties.

Je hebt een vaccin, en dat werkt pas na 6 weken, en zorgt dat je jarenlang een zekere immuniteit opbouwt. Je wordt dan geinjecteerd met verzwakte of dode tetanus-bacterien, die geen kwaad meer kunnen, maar waar het lichaam wel op reageert door anti-stoffen aan te maken en de tetanus-bacterie te "onthouden".

Er is ook een serum, dit zijn de anti-stoffen zelf. Je lichaam leert er niets van, maar je bent onmiddellijk beschermd. Het nadeel is dat het na ongeveer 6 weken is uitgewerkt, en dan ben je weer terug bij af.

Ga je met een verwonding naar de dokter (of DA) dan zal deze veelal kiezen voor een cocktail van een serum en een vaccin. Je bent onmiddellijk beschermd, en tegen de tijd dat het serum is uitgewerkt neemt de beschermende werking van het vaccin het over.

Preventief inenten tegen tetanus lijkt me dan ook iets dat niet perse nodig is, mits je bij een diepe wond de dierenarts alsnog de combi serum-tetanus laat injecteren.


Lijkt mij wel.

Frans

Ja dat is schrikken hé!
Onze Indy heeft enkele weken ook verstoppingskoliek gehad. Omdat wij Apache verloren hebben aan koliek (met verdraaiing van de darmen), hebben wij op dat gebied wel een trauma en roepen we er al heel vlug een DA bij.
Ook als ze eerst toch nog mesten kan het een verstoppingskoliek zijn. Het is dan gewoon de mest die al voorbij de prop is die er uit komt.
Indy werd ook opgegoten met parafine, mét een praam die we zelf mochten vasthouden.

Gelukkig begon Indy 's nachts al terug te mesten.

Het advies van de DA was: géén hooi, wél gras omdat dat purgerend werkt.
Wij zijn dan veel met Indy gaan wandelen en hebben haar aan het weinige gras dat er toen was, laten peuzelen.

Wij zijn er nu eigenlijk van overtuigd dat Indy verstoppingskoliek had omdat ze van Mel niet genoeg bij de waterbakken mocht. Mel is heel erg dominant en regelt het leven van de anderen.
We hebben nu nog een derde waterbak gezet.

Als wij zien dat een paard zich niet goed voelt, is het eerste wat we doen aan de buik gaan luisteren, links en rechts. Doe dit ook eens wanneer je paard gezond is, dan hoor je het verschil. Te véél geluid, te weinig, of helemaal niks.

Wij zagen wel een duidelijk verschil tussen Indy en Apache. Apache was al heel vlug apatisch. Indy niet, die had zelfs nog honger.

Kolieken: bah, bah, bah

Marianne

Zeker schrikken! Het enige wat je nu nog kunt doen, is zorgen voor rustige beweging (wandelen aan de hand) en in kleine porties hooi geven. Koliek kan meerdere oorzaken hebben die niet altijd voedselgerelateerd zijn; soms is het de omslag naar koud nat weer, of stress of een virus. Drinkwater extra checken.
Met welke aanwijzingen heeft de da je achtergelaten?

Shit, ik ben ook volledig getraumatiseerd door koliek, Goofy heeft vorig jaar achterelkaar verstoppingskoliek gehad ter hoogte van de blinde darm? Kan dat? Omdat hij altijd physsiliumvezels krijgt in de zomer, geef ik daar de schuld aan, ik kwak er nu ook olie bij als ie dit weer krijgt. Sindsdien niet meer gehad. Het is zo verschrikkelijk moeilijk om achter de oorzaak te komen.,
Ook heb ik m wel eens gewoon met graasmasker op de wei gezet, krijgt ie toch beweging en weinig gras binnen. Dat werkte ook goed. Gr. Ingrid

vagebond schreef op maandag 22 februari 2010, 9:55:


In de blinde darm kan zich veel zand opstapelen.

Frans Veldman schreef op zondag 21 februari 2010, 23:50:


Je neemt dan wel het risico dat je de wond niet opmerkt (klein en diep kan geheel onopgemerkt blijven) , tetanus zich ontwikkelt en als je er achter komt is het te laat. Als je eenmaal tetanus hebt helpt serum met antistoffen niet meer. In NL gaat men ervan uit dat iedereen de basisenting voor tetanus heeft gehad. Bij het advies om bij bepaalde verwondingen eventueel een "tetanusprik" te halen gaat men daarvan uit. Men is nog steeds aan het onderzoeken hoelang de tetanusenting beschermd, zowel bij paaren als bij mensen. Dat zou wel eens veel langer kunnen zijn dan de voor mensen geldende 10 jaar. Maar men durft geen risico te nemen met deze ziekte. De sporen van de tetanus bacterie komen overal voor. Het is niet zo als met pokken en pest bv dat de ziekte weinig voorkomt door verbeterde hygiene ed, maar door het succes van de vaccinatie.