Ongeveer vier weken geleden kreeg mijn jonge ruin plekjes aan beide zijden van zijn neus. Hij heeft alle er af geschuurd tot op het vel. De plekken zijn inmiddels weer weg en hij heeft er geen last meer van. Ik dacht dat hij allergisch was voor het metaal van de hackamore (sorry). Nu begint een fjordenmerrie van 22 jaar met een kale plek op haar zij. Tussen buik en bil. Eerst had ze vreselijk jeuk op die plek. Vandaag heeft ze alles afgeschuurd, tot bloedens toe. Ik heb dit nog nooit eerder meegemaakt. Zou het door de droogte van de vorst kunnen komen. Misschien dat sommig ongedierte goed kan leven op een droge huid. Die van mij hebben steeds buiten gestaan. Die van jou dan?

We hebben ze gisteren alle vier ontwormd. Mel bleek er vandaag ook te hebben.

En binnen enkele weken met een ander product...

Marianne

Ik vind ook dat er zaken zijn die alleen da'sen kunnen beoordelen. Maar, niet alles wordt even eerlijk naar de klant medegedeeld. Neem nou vanmiddag een hondje van bijna 16jr, die zouden ze gewoon inenten, terwijl het beest niet mee gaat op vakantie, niet in pension gaat, gewoon thuis. Ja sorry hoor, ook honden met nierfalen van 15 jaar worden vrolijk ingeent. Of wat dacht je van Weilentingen gewoon in het najaar bij honden? Erg vreemd, als jij op een dierenkliniek werkt, moet jij ook weten dat dat gewoon nergens op slaat. Er zullen zeker eerlijke goede da'sen zijn, dat zijn meestal de holistische en die moet je met een lantaarntje zoeken helaas. En dan die voedingsadviezen, allemaal prijzen ze hun eigen brokjes aan.
Ingrid

Wij hebben vorig jaar een haflinger ruin van 17 jaar gehad die ook rond deze periode helemaal een kaal gezicht kreeg en als je haren wilde plukken trok je niet alleen wintervacht maar ook gewone vacht eruit. Dus hij liet gewoon al zijn haren los! De veearts kon niet vinden wat het was, misschien een reactie op de neosidol (hij had een maand ervoor luizen en dat is toen behandelt) Maar de kale plekken zijn daarna weer gewoon aangegroeid.

Ik zit ook altijd op mijn poetskist. Ik heb een oude fjord met artrose (knie voor) en een oude haflinger met spat (achter). Ze kunnen dus niet goed buigen. Ik til de voet zo weinig mogelijk op. Het scheelt ons allen een hoop gewurg. Nu nog een paar kleine wieltjes onder die poetskist. Kan ik lekker heen en weer schuiven als ze even opzij stappen.

Ik begreep ook die antibiotica niet echt goed. Ik kreeg zo veel informatie ineens en was allang blij dat ze iets aan d'r hoef had. Later begreep ik het wel omdat er een ontsteking in de hoef zat. Die ontsteking is er nu uit. De wondjes op haar hoefbal zijn dicht. Sinds vandaag zet ze haar hoef weer een beetje plat neer. Hierdoor kan ze haar lichaam wat meer ontspannen.