Wij hebben vorig jaar een haflinger ruin van 17 jaar gehad die ook rond deze periode helemaal een kaal gezicht kreeg en als je haren wilde plukken trok je niet alleen wintervacht maar ook gewone vacht eruit. Dus hij liet gewoon al zijn haren los! De veearts kon niet vinden wat het was, misschien een reactie op de neosidol (hij had een maand ervoor luizen en dat is toen behandelt) Maar de kale plekken zijn daarna weer gewoon aangegroeid.

Ik zit ook altijd op mijn poetskist. Ik heb een oude fjord met artrose (knie voor) en een oude haflinger met spat (achter). Ze kunnen dus niet goed buigen. Ik til de voet zo weinig mogelijk op. Het scheelt ons allen een hoop gewurg. Nu nog een paar kleine wieltjes onder die poetskist. Kan ik lekker heen en weer schuiven als ze even opzij stappen.

Ik begreep ook die antibiotica niet echt goed. Ik kreeg zo veel informatie ineens en was allang blij dat ze iets aan d'r hoef had. Later begreep ik het wel omdat er een ontsteking in de hoef zat. Die ontsteking is er nu uit. De wondjes op haar hoefbal zijn dicht. Sinds vandaag zet ze haar hoef weer een beetje plat neer. Hierdoor kan ze haar lichaam wat meer ontspannen.