joop schreef op donderdag 5 januari 2012, 10:41:


De meeste mensen zien pas na het traditionele paardenhouden in dat het ook anders kan, dus ik weet niet hoe reeel die gedachte is.

Merel Stoffers schreef op donderdag 5 januari 2012, 15:35:


@ Merel, had jij nou ook nog bloed laten prikken bij Alwin?

Ik vind het leuk, en toch ook wel geruststellend, om te zien dat mensen hier toch niet zo spartaans zijn als ik dacht. Verschillende dieren vereisen verschillende omgang, zo werkt het nu eenmaal.

Mijn laatste vraag hier is alleen nog steeds niet echt beantwoord. Ik ben zo benieuwd wat jullie ervaring is met verschillende rassen. Ik zie zo duidelijk het verschil, niet alleen in gedrag, maar ook heel concreet in de dikte van de vacht, het verschil tussen mijn warmbloedjes en koudbloedjes (grove scheiding, maar jullie snappen wat ik bedoel hopelijk). Voor de kwpner kwam had ik een ijslanderkruising met echt een absurd dikke vacht. Die hebben we zelfs twee keer moeten scheren in de zomer omdat hij het zo moeilijk kwijt raakte en het vreselijk warm had. Hij was toen al ziek en twee jaar geleden hebben we hem laten inslapen. Wij hebben hem de laatste twee jaar van zijn leven gehad en hij heeft nooit, nooit een hok opgezocht, zelfs toen hij bijna dood was en zo mager dat hij bijna niets meer kon stond hij met zijn dikke vacht en dikke vriendjes in de sneeuw.

Dat was dus weer een goed voorbeeld van een koudbloedje. Het gaat volgens mij bijna in gradaties. Hoeveel invloed heeft ras op de dikte van de vacht en hoeveel schuilstal ze opzoeken? Ik snap dat individuele gevallen kunnen afwijken, maar wat is jullie algemene ervaring?

Karen Petterson schreef op donderdag 5 januari 2012, 15:40:


Bij ons hebben de IJslander en koudbloedige Bart nergens last van.
De NRPS-er heeft wat meer probleempjes, zij zoekt de beschuttig op en gaat meer rollen en rennen.

Liefs Marsha