Karen Petterson schreef op donderdag 5 januari 2012, 15:40:




Dit is jouw perceptie dan...

Christel Provaas schreef op vrijdag 6 januari 2012, 10:35:


Mmmmm ik heb bijna 13 jaar 'n engels volbloed gehad. Hij heeft tot zijn 4de gekoerst eerst in engeland toen hij niet genoeg presteerde kwam hij naar nederland. Gelukkig presteerde hij hier ook niet op de koers
Ik kreeg hem met 4en half jaar in november, half geschoren. Dus zijn eerste winter bij mij met 'n deken en 'n dun velletje wat hij had. De eerste jaren 's nachts nog op stal sorry ik was toen niet wijzer. Zijn laatste 6 jaar bij mij 24\7 buiten met schuilstal.
Hij was in de winter net 'n dikke beer qua vacht en leek meer op 'n pony als engels volbloed. Na zijn eerste winter nooit meer 'n deken opgehad en nooit zien rillen. Jammer genoeg moest ik hem op zijn 17en half in laten slapen. We hebben veel lief en leed gedeeld maar op 'n gegeven moment had hij alleen nog maar pijn en moet je 'n wijze maar verdrietige keuze maken.

Dani62 schreef op donderdag 5 januari 2012, 18:48:


Mijn volbloed Arabier moest er wel aan wennen, aan 's winters buiten blijven. Haar wintervacht was niet direct het eerste jaar al geweldig.
Maar na een paar jaar was ze een teddybeer 's winters. Wel dunnere haren dan de andere paarden, maar dicht ingeplant en lang.
Daar kwam ze zonder problemen de winter mee door.

Tot haar gebit slecht werd, toen moest er een regendeken op, zoals ik al eerder vertelde.

Karen Petterson schreef op donderdag 5 januari 2012, 15:40:





Ik heb warmbloeden (kwpn-ers).
Beide maken een enorm dikke en lange vacht aan.
Ze zoeken de stal op wanneer het uren en uren achtereen flink doorregent, en in de zomer in de dazenperiode wanneer het snikheet en windstil is.
Wanneer ze in de paddock lopen (waar ook de stal is), zijn ze eerder geneigd om binnen te gaan staan.
Mijn oudste heeft een stal- en dekenverleden en maakte de eerste winter nog niet zo'n erg dikke vacht aan. Maar de vacht werd ieder jaar dikker en langer en inmiddels heeft ze net zo'n enorme vacht als de jongste, die van geboorte af aan altijd buiten gelopen heeft.
De jongste heb ik nog nooit zien rillen (ze wordt dit jaar 6). De oudste wel, maar dat was altijd vanwege een tekort aan hooi of gras (ik had ze toen nog niet bij huis). Zij kreeg dan ook dikwijls een regendeken op, terwijl ik ondertussen de stalhouder steeds weer duidelijk probeerde te maken dat er meer hooi gevoerd moest worden of (in de zomer) dat ze eerder verweid moesten worden.
Beide paarden vinden het even prettig om binnen te gaan staan. Het is dus niet zo dat de jongste - die geen stalopsluiting kent - liever niet binnen staat, zoals hier eerder geopperd werd. Wel is het zo dat de stal open moet blijven, zodat ze vrije keus hebben. Ik heb de stal een keer nog geen uur met een lint moeten afsluiten vanwege bezoek van de loonwerker, en de jongste werd behoorlijk panisch en deed continue pogingen om door het lint te breken tot zelfs de stal af te breken. Dus dat doen we maar niet weer .

Een kennis van mij heeft een ijslandse merrie ,die nu gisteren voor de 5e keer een losse knie had. De knie is vanzelf(achterbeen) weer teruggegegaan in de juiste stand.
nu is mijn vraag,meer omdat ik dit nog nooit heb meegemaakt,of t nou verstandig is om met de merrie te fokken. Ze is bijna 5 en heeft al 2 veulens gehad en t veulen wat er nu bijloopt nog(7 mnd) heeft t deze week ook al gehad.Duurde niet lang ,maar duidelijk.
Voor mij voelt dit helemaal niet goed,heb er verder niets van doen ,maar wil dan toch wat wetenschap opdoen omtrent.
heb al wat gegoogled en kwam hoofdzakelijk op shetlanders ,die t nogal veel hebben en word ook afgeraden om mee te fokken aangezien,volgens die berichten t vererfelijk is.
bedankt vast voor evt info,als iemand iets weet?
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Wat is dan precies een losse knie? Want ik dacht dat Joe dat had, maar bij hem is er nooit iets los- dan wel teruggeschoten. Is het een soort uit de kom-idee?
Bij Joe komt het wsch doordat de kruisbanden opgerekt zijn geraakt, is dat hierbij ook de oorzaak?
Wat naar, voor zo'n jonge merrie en helemaal ook voor het veulen.
Weet er verder (dus duidelijk ) nix van, maar vroeg me dit af.

The horse is never wrong

Fem schreef op zaterdag 7 januari 2012, 21:27:


ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Trudy schreef op zaterdag 7 januari 2012, 22:21:


Er was net een DA aanwezig voor massale inenting en Zij liet de merrie achteruit lopen.
Dit ging nogal fors,want t dier wilde t niet,maar t schijnt dat als je dat doet t dan weer "terugschiet"
Dat werkte dus niet en aangezien de eigenarresse op vakantie is en ik voor de dieren zou zorgen/opletten wilde ik nog niet opgeven.
Ik heb wat voer gepakt en zo rustig de merrie naar me toe laten komen en weer wat stapjes terug.
Na een paar keer dat gedaan te hebben zag ik dat de beweging en de beenstand wat normaler werd,maar aangezien ik er verder ook niets aan wist te doen ,heb ik t zo gelaten.
Tydje later(ik bleef toch in de buurt) zag ik dat ze weer normaal liep.

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Hoi trudy,
Onze Sid heeft hier vorig jaar erg veel last van gehad. Ik heb daar hier toen ook nog over gepost op dit forum. Het was echt vreselijk om aan te zien... Ik snap precies wat je bedoeld met dat been meesleuren, heb nog een foto ervan, zal zo eens kijken. Bij hem hield het soms dagenlang stand, en zoals je zei achteruit laten gaan hielp echt niet hoor. Soms zou de DA het met zijn hand terug goed kunnen laten schieten, heeft jou da daar niets van gezegd? Ik denk dat in ons geval het probleem was dat Sid amper spieren had. Dat heeft natuurlijk tijd nodig, en ruimte om te bewegen. Daarnaast is Koen Theys hier toen komen bekappen, en heeft dat hoefje een beetje binnendoor gekapt, zodat het weer sneller op zijn plaats kwam. Dit had duidelijk veel effect, en na 2x heeft hij het nooit meer gehad. Koen had ons ook aangeraden om balkjes te leggen, bvb zoals bij ons aan hun drinkbak zodat ze hun benen goed moeten opheffen. Ik ben blij dat hij ervan verlost is! veel succes ermee.

hier zie je de foto

http://www.paardnatuurlijk.be/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=1501

ff opmerken dat hij nu wel al een pak knapper en gespierder geworden is

Wat betreft je vraag tot fokken, daar heb ik geen idee van. Ik weet niet of dit iets erfelijks is of niet.

Maru schreef op zondag 8 januari 2012, 10:28:


doe er nog een foto bij van nu graag


zeker erfelijk

Hier een shetlander gehad met dit probleem. 1 maal shiatsu en bekappen met de methode zoals Koen: nooit meer gebeurd.

Het is erfelijk in die zin dat bepaalde rassen er meer aanleg voor lijken te hebben. Bij friezen en shetlanders komt het relatief vaak voor, maar dat zijn ook niet echt voorbeeldig gefokte rassen. Bij honden is de jack russell er vaak mee behept. Het helpt om zo'n paard sterker te maken door veel rechtuit te trainen, dus geen krappe bochten of longeren. De spieren en banden rondom het gewricht worden dan sterker en houden eea beter op zijn plek.
Google maar eens op patella fixatie, en eventueel ook patella luxatie.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

joop schreef op zondag 8 januari 2012, 10:34:

Ik heb er een van de zomer en een van het begin van deze winter bijgedaan. Maar daar staat wel zn derrière niet bij op.


Idd, wij waren echt opgelucht. DA had gezegd dat het geregeld kon terugkomen tot zn 2jr ongeveer. Hij is nu bijna 2 maar ik ben blij dat het weg gebleven is.