Dat van die cellulose zou natuurlijk zomaar kunnen, hoewel het dan ergens wel bijzonder is dat ze dit gaan doen op het moment dat ze grover stengeliger hooi krijgen (meer cellulose toch...). En ze laten het hooi liggen om hout te knagen, tis niet alsof ze uren per dag zonder hooi staan ofzo...
En inderdaad, ze eten het hout gewoon op hoor, je vindt nergens nog een stukkie...

wie heeft ervaring met wissel van gebit van jaarling en broblemen die er bij komen kijken hoop dat iemand ervaring heeft :

Ik heb geen moeite met de praam; liever dat eerst proberen dan gelijk chemische troep inspuiten. Sommige paarden kunnen daar namelijk accuut van dood neerstorten.

Als ik rustig zou worden van pijn in mijn bovenlip zoals dat bij paarden is, dan vroeg ik de tandarts ook om een praam.

Nu moet ik elke keer een pilletje nemen, waar ik de rest van de dag nog wazig van ben. Als de praam bij paarden weer af gehaald wordt, zijn ze zo weer de oude en heb je ook geen lichaamsvreemde rotzooi die nog afgevoerd moet worden.

Wat wil je weten?

Groet, Dani

jaarlingen wisselen niet, zij krijgen een paar kiezen erbij.

Als je googled op 'wisselen gebit paard' kom je al veel te weten.

Is er een probleem met je jaarling? Zo ja, welke dan?

Arabesk schreef op woensdag 18 januari 2012, 11:55:


Zo'n aansnoerpraam kan anders ook best bloeduitstortingen en zenuwbeschadigingen veroorzaken lijkt me zo.

Dit valt in hetzelfde rijtje als de remedie van mijn voormalige hoefsmid als het paard begon te dansen wanneer er een trekker langskwam en hij was met de hoeven bezig. Hij adviseerde het paard een klap te geven. Dan zou hij daar zodanig mee bezig zijn dat hij tijdelijk niet meer openstond voor de invloed van de trekker en dan is je doel bereikt. Nadat hij is bekomen van de onverwachte en onlogische klap is hij ook "zo weer de oude".

Ik denk dat de praam hartstikke zeer doet en dat het per paard afhangt hoe hij reageert op het opvoeren van pijn in een heel gevoelig gebied: de een geeft zich over wanneer hij vastzit, de ander blijft knokken. Die overgave wordt dan aangezien voor het aanmaken van endorfines die hem pijnloos maken. Of zoiets.