dominique63 schreef op vrijdag 30 maart 2012, 14:12:


Ik weet hoe moeilijk het is. Sue (onze Engelse vriendin) wil haar oude Spartan ook nog niet laten gaan. 2 jaar geleden haar 35-jarige merrie gestorven, heeft ze het nog steeds moeilijk mee. Spartan loopt nu tegen de 30... en dan heeft ze nog een Arabische merrie van minstens 25... allemaal bejaarden ) Op 'n jonge Lusitanoruin na....
Zelf zie ik m'n paard Chaser ook ouder worden, strammer... hij wordt deze zomer 22.
Toch liep ie nét, na een vette regenbui, nog flink rond te bokken en leek ie weer eventjes hardstikke jong. Daar hou ik me maar aan vast... dat ie hopelijk nog een leuke tijd heeft hier....

Sterkte ermee Dominique.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

dominique63 schreef op vrijdag 30 maart 2012, 14:12:

Beste Dominique,

Ik weet dat het moeilijk is maar ik denk dat als ze al 3 dagen ligt dat je onderhand wel een dierenarts erbij moet halen en een beslissing moet nemen.
Een paard mag maar een paar uur plat liggen op 1 kant anders lopen haar longen vol met bloed. Nu zal ze waarschijnlijk niet plat liggen maar de doorbloeding van haar organen en de rest van het lichaam gaat zeker hard achteruit nu ze de doorbloeding via haar hoefmechanisme moet missen. Voor een vluchtdier kan niet op kunnen staan ook veel stress geven.

Het klinkt hard wat ik allemaal zeg en met een oordeel geven vanaf een scherm kan ik er volledig naast zitten maar een 30-jarig paard dat zelfs met hulp niet meer in de benen kan komen kan je wellicht beter helpen om rust te krijgen.

Vorig jaar rond deze tijd een 30-jarige die ik goed ken laten inslapen, zelfde verhaal.
De dag dat hij niet meer zonder hulp kon opstaan hem rustig laten inslapen met zijn hoofd op mijn schoot afscheid genomen, ik had hem graag nog een mooie zomer na zo een strenge winter gegund maar het mocht niet zo zijn.

Veel sterkte met je beslissing.

Ja, heel verdrietig maar idd. ik denk dat Muriel gelijk heeft.
Hoe moeilijk het ook is, geef hem de rust die hij verdient.
Afwachten tot van alles het begeeft kan hem nog heel wat ellende geven voor zn eind.
Het is goed geweest zeg je, maar het blijft pijnlijk, dus heel veel sterkte ermee.
Groetjes Marlies

muriel schreef op vrijdag 30 maart 2012, 15:17:


dat vollopen met bloed is niet juist denk ik muriel,
je krijgt wel compressie van alle weefsels door het eigengewicht van het paard,
daardoor krijg je afsterven en falen
in de longen zal je eerder samendrukken van de longblaasjes krijgen wat natuurlijk wel tot bloeden kan leiden
in ieder geval denk ik ook dat blijven liggen voor het paard betekent dat het hier eindigt
en je inderdaad de keuze moet nemen of je helpt of niet

interessant om lezen is deze blog en de commentaren erop :
http://ravenseyrie.blogspot.com/2012/03/death-of-horse-mistrals-last-fight.html

Hai Peter,

Ik denk dat jij gelijk hebt, het zal wel weer een vereenvoudiging voor ons leken zijn zoals ik het ooit van een da gehoord hebt. Ik kreeg dit ooit als advies bij een verlamd paard waarom ik hem iedere 2 uur op zijn andere zij moest rollen.

Ik weet niet of het gepast is naar Dominique toe om zo plastisch over haar geliefde paard te praten. Maar mischien helpt de kennis ook wel bij de moeilijke beslissing.
Ik heb het even opgezocht wat er gebeurd bij lang liggen in de longen.

.....zegt oud-hoogleraar professor Urs Schatzmann, expert op het gebied van paardenanesthesie. Het hoge risico is een gevolg van de natuur van het paard: longen en bloedsomloop functioneren prima als het paard op vier benen staat. Problemen ontstaan echter als het dier langdurig op de zij of de rug moet liggen. Daar is een zwaar dier als het paard niet op gebouwd.

Ademnood
,,Geen enkel paard ligt vrijwillig een uur lang vlak op de grond. Het dier moet opstaan of zich op de buik rollen, omdat het anders geen lucht meer krijgt”, zegt Schatzmann. Het languit liggen verstoort namelijk de gaswisseling in de longen. Door de druk op de longen die ontstaat bij het liggen worden sommige delen wel doorbloed, maar slecht van zuurstof voorzien, in andere delen is het omgekeerd. Het gevolg hiervan is een tekort aan zuurstof en een overschot aan koolstofdioxide in het bloed. Kunstmatige beademing lost het probleem niet op. Ook 100% zuurstof in de longen brengen haalt niet veel uit als er te weinig bloed in de longen is....

Nogmaal heel veel sterkte Dominque met de lastige beslissing.

dominique63 schreef op vrijdag 30 maart 2012, 14:12:


Ik ben het ook eens met wat de anderen hier schrijven.
Laat haar maar gaan, Dominique, ze is er waarschijnlijk klaar voor en het zal waardig gaan....

Wil schreef :

Onze Holly is nu 23 dus eigenlijk helemaal nog niet zo oud (Stef is minstens 24 en een stúk levendiger) maar haar lijf is op dus ze is nu al aan paar jaar met pensioen. Op haar voorknie heeft ze inmiddels een heel dikke artrosebult, haar lijf is knokig en de spieren weg. Ik heb me voorgenomen dat ik haar laat gaan wanneer ze niet meer kan gaan liggen of moeilijkheden krijgt met opstaan. De hele winter hebben we haar niet zien liggen. Eergisteren zie ik de grande dame op d'r gemakkie in het zonnetje liggen, rollen -oké, omrollen ging niet meer- en daarna weer fris in de benen komen. Dus die kan nog even mee....
Ze vertrekt eind deze maand mee als gezelschapspaard met een van onze pensionners die enen huis met weide gekocht heeft.