Jacqueline v d Berg schreef :
>
> God ja, als je het zo stelt, "een graasmasker hoort niet op een paard "
> en het is bedacht door de mens en is voor de mens en niet voor het paard...
> Het is ook wel nogal antropomorfistisch om te stellen dat een paard dat
> erg zou vinden, wíj vinden het een rotzicht, niet zij. Zij aanvaarden
> het, zoals ze een zadel aanvaarden, ons aanvaarden....
> Geef wel een gewenningsperiode. Dat lijkt me billijk.
Waar ik persoonlijk meer moeite mee heb is dat ik dan weer op plekken kom waar de paarden letterlijk volgestopt worden met vanalles onder het mom van 'ja maar, ik voer niks bij'. Tijdens een bekapuurtje wordt paard stilgehouden met worteltje, hooi, snee oud brood, hapje voer hier, hapje voer daar. Of : 'nee, ik voer niks bij maar mijn paard moet wel elke dag zijn vitamientjes hebben', dus slobber, Equilife, andere prutjes. Hoe 'natuurlijk' dan ook, het blijft iets extra's.
Wat ik ook wel zie is dat dikke Shet ook voer krijgt als dun recreatiepaard wel wat nodig heeft, onder het mom van 'ja maar, het is zielig als hij niks krijgt'. Allemaal "jamaars" en
antropomorfisme. Een paard went razendsnel aan de gewoonte dat hij niks krijgt en die ander wel. Je maakt een paard pas jaloers als je er zelf in deze gedachte mee omgaat.
Zoiets gaat jarenlang goed want vetbulten bouwt een paard niet na een paar keer voeren op en dan is leiden in last; dikke manenkam, gevaar op
hoefbevangenheid etc.
Een paard dat jarenlang op een vette weide loopt en nooit wat hoeft te doen is alhaast vragen om problemen. Vooruitkijken en plannen is belangrijker dan á la moment ineens al je gewoontes (en die van het paard) te moeten omgooien.
Ik denk dat het dat is wat te weinig gebeurt.
Gezondheid
