Talitha schreef op zaterdag 27 oktober 2012, 18:51:


Toen ik Chaser kocht had hij geen eczeem. Althans, het was niet bekend.
Vermoed zo dat hij veelvuldig opgestald heeft gestaan, gezien z'n carriére als show- en dekhengst in de USA.

Ik vind 't een moeilijke vraag, en het is een achteraf-vraag. Als ik het geweten zou hebben had ik 'm misschien toch wel gekocht. Niet veel afwetende van SeMe.
Nu ik weet wat ik nu eenmaal weet... zou ik nu een eczemer laten staan.
Moet ik er ook bijzeggen dat de omstandigheden in NL of PT ook verschillen.
Hier in PT, door de hoogte en droogte + oceaanbries heeft Chaser geen last.

Verder zie ik niet alleen een 'lijdend' paard hoor, dat valt wel mee. Er waren dagen, als z'n gezicht ook helemaal stukging, dat ik er slapeloze nachten van gehad heb.
Gewoon, omdat je alles wel wilt doen om de jeuk te verzachten.
Maar er zijn ook zat dagen geweest dat het wel meeviel, door de weersomstandigheden b.v., als het regent zijn die knutjes er niet.

Maar goed, de verzorging heb ik er allemaal graag voor over gehad, dat is het niet. Het is meer het machteloos toezien hoe een dier depri wordt van de jeuk en je kunt helemaal niets... dát is het. En ook ik zou absoluut geen problemen hebben met 'n herplaatser of zo... integendeel.

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

angelique hage schreef op vrijdag 26 oktober 2012, 0:24:


Mijn ervaring is, dat een paard het belangrijker vindt om gezelschap te hebben, dan om lekker droog te schuilen voor regen.
Mijn witte Arabier stond vroeger (vorige stal) nooit in de stal te schuilen voor de regen, tenzij de anderen er OOK stonden (en dat gebeurde zelden). Daarom moest ik wel een regendeken opdoen.
Maar nu, met het nieuwe paard erbij op de nieuwe plek, tref ik ze altijd in de stal aan bij heftige regen. Dat komt omdat mijn nieuwe paard ook niet tegen regen kan en wel degelijk de stal opzoekt. En dan staan ze er dus samen in.

Mijn Haf, vroeger, ging altijd schuilen zodra het begon te regenen. Of de anderen nu buiten bleven of niet. Zij was de leider van de kudde, en ging haar eigen weg.
Zulke factoren spelen een belangrijke rol.
Dus mijn vraag aan jou Angelique: is de leider van jouw kudde een paard dat goed tegen regen kan en niet zo snel gaat schuilen? Waardoor de rest van de kudde ook buiten blijft?

bij mijn paard staan zijn haren overeind, maar oren zijn warm ....
Heeft hij het dan koud of niet ?? Iedereen zegt wat anders ......

Coralie schreef op zondag 28 oktober 2012, 18:17:


De absolute leider hier is Banjer, en die gaat eigenlijk nooit de inloopstal in. Alleen in de zomer als hij last heeft van vliegen. Maar zodra hij de anderen niet meer allemaal ziet, gaat hij meteen weer naar buiten. Hij "verlaat" de kudde dus niet. Staat hij echter eens alleen, dan gaat hij (nadat hij uitgeraasd is, wanneer de anderen weggaan) in de stal staan dutten (maar dus alleen als er veel vliegen zijn).
Sinds kort heb ik echter nog maar 2 pony's (Victor en Banjer). En in deze tijd gaat Banjer dus nooit de stal in, ook niet als hij alleen is en ook niet als hij staat te bibberen met een natte vacht en bij wind. Zelfs niet als ik de ruif binnen vul. Pas wanneer Victor naar binnen gaat om daarvan te eten, dan doet hij dat ook.

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw hier dus ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Marije en woon met vriendlief, honden, katten en paardjes in Andijk (NH).
Paardjes is niet helemaal waar maar klinkt lekker makkelijk. Eigenlijk moet ik zeggen paard en ezel.

Iranda is een Tinker merrie van 16. 4 jaar geleden kreeg zij bronchitis. Heel vervelend maar met homeopatische druppels prima onder controle te houden en na het eerste jaar is er ook geen prednison meer aan te pas geweest.
Vorig jaar is er bij ons nogal verbouwd. Het bedrijf van de buren ging uitbreiden. Dat betekende een hoop herrie en rommel en dus zijn de paardjes tijdelijk naar een andere wei verhuisd. Er is toen ook een nieuwe paddock gestort. \
Toen het rotweer werd ging de wei dicht zoals elk jaar. Na een maand op de paddock kreeg Iran diarree. Ik dacht in eerste instantie aan wormen dus mest opgestuurd en een 'voor het geval dat' kuur gegeven. (dat moet hier toch eens in de zoveel tijd vanwege longworm)
Geen wormen maar nog steeds diarree. Sandclear gegeven want er was een klein beetje zand in de mest aan getroffen. Geen effect....... Bloedonderzoek wees ook niets uit en onder tussen was er van Iran weinig meer over. Toen ik het niet meer wist brak het voorjaar aan en dus de wei weer in. Ik zag de bui al hangen met het verse gras maar een dag op de wei en weg diarree
In de zomer kwam ze wel weer wat aan maar niet wat ik van haar gewend ben in de zomer.

Nu vorige week de wei dicht gedaan en na twee dagen weer koeievlaaien in plaats van mooie hopen........ Dus bij de eerste droge ochtend wei weer open gegooid, liever prut voeten dan diarree. (niet dat er nog veel gras staat maar dat schijnt niet uit te maken) Ik zie de bui alweer hangen. Er was al weinig meer van haar over en nu nog zo'n winter gaat echt niet lukken. Ik weet niet wat ik haar nog voor moet zetten dat ze aan komt. Onbeperkt voeren doe ik niet, dat is voor mijn goed doorvoede ezel heel slecht. Dus eet ze 4x per dag een berg hooi. Dan zet ik haar apart maar dat wil ik niet de hele dag doen, sociaal contact is toch wel erg belangrijk.
Verder krijgt ze muesli en een beetje biks en nu, op aanraden van da, een scheut lijnzaadolie voor haar darmen. Ook hangt er een liksteen, die alleen door haar gebruikt wordt, ezellief blieft het niet.

Daarbij heb ik van de zomer maisvlokken gevoerd, geen effect, elke dag 2 kilo slobber, geen effect en ga zo maar door. Ik krijg de indruk, ook gezien de enorme hoeveelheden hooi die ze nu eet, dat ze de voedingstoffen niet goed opneemt. Verteerd is het wel maar of ze de voedingsstoffen er uit haalt.............?
Misschien haar gebit? Haar tanden zijn nog nooit 'bewerkt' dat gebeurd in de natuur immers ook niet en dat kleine beetje muesli op een dag kan toch onmogelijk zorgen dat haar gebit niet goed is. Ik ga straks de da bellen om het te controleren maar ik zie de zelfde riedel als vorig jaar niet meer zitten.

Daar komt ook nog bij, nog een reden dat ik denk dat er iets mis gaat met haar stofwisseling, dat ze sinds afgelopen zomer niet meer reageert op haar homeopatische druppels en ze dus ook weer last heeft van haar longen. Daarom zou volgende week gestart worden met accupuntuur maar helaas heeft de da die dat hier doet nog wat langer nodig om te herstellen van haar bevalling.

Nu kwam ik dit forum tegen in mijn zoektocht naar wat er toch met haar aan de hand kan zijn dus vandaar mijn hele verhaal.

Herkent iemand dit? Tips en ideeen zijn heel welkom wat ik weet niet meer wat ik nog kan doen.....

Marije Doedens schreef op maandag 29 oktober 2012, 11:32:


Nee, dat gebeurt in de natuur ook niet. Maar wie niet goed meer kan kauwen zal op een gegeven moment doodgaan in de natuur. Ik zou wel haar gebit laten controleren.

Ik heb een tinkermerrie met een erg slecht gebit. Ze moet een keer per jaar door de tandarts behandeld worden, anders kan ik niet eens meer een halster omdoen. Ze ontwikkelt snel haken en haar ene hengsttand heeft snel een dikke laag tandsteen.

Monique

Marije Doedens schreef op maandag 29 oktober 2012, 11:32:


Mijn ervaring is dat het wel eens aan de liksteen kan liggen. Mijn paard (20) heeft met periodes natte flatsen bij de mest; het sproeit er uit en ook de mest is te vloeibaar. Het gekke is dat de mest beter wordt als hij (enkele uren per dag) gras eet, maar de wei laat dat niet altijd toe. Of als hij fijn tweede snee-hooi krijgt. Dus niet dat grofstengelige onbemeste uitgegroeide verantwoorde paardenhooi, maar juist suikerspinnerig fijn schapenhooi.
Zand in de darmen heeft hij niet, hoewel je het zou verwachten gezien zijn vraatzucht en paddockbestaan.
Ik merk dat momenteel de beste remedie is: zoutblok weghalen. Hij gebruikte dat excessief. Jouw paard ook?

Natrium vul ik dan aan met een schepje keukenzout door de SP.