Sterker nog... in de natuur weten roofdieren feilloos de prooidieren eruit te pikken die minder snel zijn. Ik heb daar eens een documentaire van gezien. Ze zagen veel wat ik niet zag. Een kleine hapering, iets minder snel reflex en voila... keuze gemaakt.
De prooidieren daarentegen deden alles om gebreken niet te laten merken, tot en met extra rennen en springen.

Zet dan toch aan het denken, als je paarden bekijkt.

Overigens is het altijd moeilijk te zeggen waar je de grens trekt. je weet nooit of je het juiste moment kiest.

Sandra ik denk dat de mensen die in dit geval hun paard laten inslapen wel mensen zijn die heel makkelijk denken, "paard functioneert niet meer, laat maar inslapen, dat is het goedkoopst en dan koop ik weer een nieuwe en kan ik weer rijden". Een heel egoïstische gedachte.
Ik denk dat de meeste mensen op dit forum wel wat meer om hun paard geven en er meer moeite voor willen doen.
Ik hoop dat je iets vind wat werkt voor jouw paarden.
Succes!
Groetjes Tali

joop schreef op zaterdag 8 december 2012, 10:21:


En ik begrijp jouw blinde vlek hierin niet. Pijn went nooit. Ondanks dat pijn nooit went kun je positief in je leven blijven staan maar dat wil niet zeggen dat pijn daarmee inherent went. Ik blijf erbij dat ondanks wanneer je positief in je leven staat, pijn nooit went en lichamelijk én psychisch slopend is. Doodvermoeiend!

Pijn kan technisch "wennen", in de zin dat door overprikkeling pijnsensoren niet meer functioneren (en dat er dus een grotere magnitude van prikkeling nodig is om weer pijn te doen ervaren). Maar dan is de pijn dus weg. Heel iets anders. Maar zolang we het over pijn hebben neem ik aan dat dit niet het geval is.

Ook het woord ondragelijk hou je er stug in. Ik vind dat een zeer misleidend taalgebruik. Wanneer je, ondanks whatever, blijft functioneren is het dus dragelijk. Misschien heel onplezierig en dat moet dan ook onderkend worden maar wel dragelijk! Hieraan verbonden is de misvatting dat wanneer iets blijkbaar dragelijk is het ook wel niet zo erg zal zijn.
Ik vind dat waar enigszins mogelijk pijn bestreden mag worden ter verhoging van levenskwaliteit. Zo vanzelfsprekend als het lijkt is deze mening niet. Veel simpele, natuurlijke middelen hiertoe zijn vanwege onzinnige maatschappelijke taboes verboden.