Heeft iemand de gouden tip?

De dame is nu 1,5 jaar. Het eerste half jaar van haar leven heeft ze enkel op de weide gelopen, daar is iig niemand iets opgevallen. Maar verder is ze dus af en toe aan het kuchen. Het is niet dagelijks, en niet hevig. Ze mankeert verder niks, maar dat sporadische kuchje is er wel.
Verschillende DA's hebben haar gedurende dit jaar gecheckt, op haar longen is niks aan te merken. Het 'kloppen' op haar hoofd is ook niet afwijkend. Het zit hem in de bovenste luchtwegen. Als de DA in haar keel 'knijpt' zeg maar, geeft ze meestal zo´n kuchje. (en als ik er dan verder over wil praten met de DA, is het kuchje spontaan weg dus dan weten ze het ook niet meer) Maar de DA's kunnen er eigenlijk niet veel voor geven, behalve een hoestdrankje.
Eh verder... Staat ze in een loopstal (boxen die altijd open zijn, met vrije uitloop naar een 'plaatsje' een grote paddock (genoeg frisse lucht)) in de stallen liggen speciale stalmatten, dus geen 'stoffige' bodembedekking. (Tja, het is hier poldergrond, dus weidegang gaat lastig in de winter.) Ze eet onbeperkt mooi voordroog, en qua supplement probeer ik wel eens eea tegen dat kuchje. En natuurlijk een liksteen van hier, wordt weinig aan gezeten trouwens.
Zij is de enige in onze huisvesting die dit heeft, en om nou een 1,5 jarige sloopkogel naar een kliniek te zeulen, leek me niet direct verstandig.

Dank alvast!

Oh ja, mijn natural hoefsmid had het over druppels? Hij zou dit gaan navragen bij een klant, zelfde verhaal. Paard had dit al jaren, met de druppels was het met een paar weken weg, niet meer terug gekomen.

Locanda schreef op woensdag 26 december 2012, 10:42:


als alles is nagekeken zou ik me er maar eens een tijdje niks van aantrekken


het zou kunnen dat het toch met de woonomgeving te maken heeft. Het kuchje kan veroorzaakt zijn door allergie bv. Dat zou je kunnen uitproberen door dit paardje eens ergens een tijd lang op de wei te zetten waar alleen gras gegeten wordt.


niet als het echt alleen een kuchje is.


doordokteren of de oorzaak wegnemen (misschien toch de woonomgeving en het voer)

AMA die combi heb ik met drie paarden, 1 hond en bij mijzelf en mijn man gebruikt. Had een d.a. die daar erg voorstander van was (tja, verkocht het zelf), maar heb nooit echt heldere resultaten gezien. Er is ook onderzoek naar gedaan en er bleek geen verschil tussen het gebruik van gluco en/of combi en placebo.

Ik herken wel wat je noemt... op bepaald moment zul je ook naar je budget moeten kijken (of het gebrek daaraan). Na jarenlang paarden met problemen en nu geklooi vanaf juni, is hier ook de koek op.
Ik buig mij momenteel nog steeds over al dan niet pijnstilling of betaalbare wijze, maar vooralsnog lijken de paarden zich ok te voelen als ze wat in eigen tempo in de wei kunnen rondrommelen, dus ik heb er niet zo'n haast mee.
Maar als een van de paarden weer een serieus probleem krijgt, houdt het hier ook op. De problemen die ze al hebben zijn dusdanig ernstig, dat het zinloos is om weer allerlei onderzoeken en ingrepen door kliniek te laten uitvoeren, wat voor een paard toch ook geen pretje is.
Daar trekken we ook duidelijk een grens.

Dank!

Vind het zo lastig omdat het ook hele periodes onder dezelfde omstandigheden niet is. En altijd weiland gaat hier niet met de polderklei... DA's hebben eerder zoiets van ja, zijn kinderziektes. Maar uit angst dat het chronisch wordt, zou ik het toch graag weg hebben.
Oh ja, andere paarden hebben nergens last van, waaronder 1 die heel gevoelig is op de longen.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 26 december 2012, 11:13:


Misschien een opsteker: al jaren lang vang ik paarden op waar men mee is uitgedokterd. Klinieken, DA's, osteos, kruidenmengers, etc hebben alles wat ze in huis hebben geprobeerd en de koek is op. Die paarden zet ik gewoon in een grote wei met soortgenoten en kijk wat ze er van maken. De enige die ik uiteindelijk heb laten inslapen is Gigi met de sarcoides (dat is ook een van de weinige paarden waar ik wel aan gedokterd heb). De rest heeft het prima gered. Ze leven niet allemaal meer maar dat hoort erbij. Soms gewoon stokoud, en soms een andere oorzaak (bv door de bliksem getroffen!), maar van leven ga je dood en dat moeten we accepteren. Het enige wat je kan doen is zo veel mogelijk de oorzaak van ellende weghalen en een zo gezond mogelijk leven leiden. (trouwens, geldt dat niet ook voor ons mensen?)
Wat de financien betreft kan ik terugvallen op de stichting Phoenix. Die zijn altijd erg tevreden, want ik maak bijna geen kosten, horseresue on a shoestring. In veel gevallen komen de kosten niet verder dan het vervoer van de paarden.

Wat betreft die inenting, DA hier (kliniek 'stad en land' Amsterdam) had gewoon zonder problemen een Tetanus enting (wel een keer of 10 aan me gevraagd of ik echt geen influenza wilde, haha) en mijn DA in Utrecht (Schalkwijk) had dit ook gewoon op voorraad. Dus lijkt me dat dit in NL wel gebruikelijk en makkelijk verkrijgbaar is.
Hoe vaak geven jullie deze eigenlijk? DA heeft me wijs gemaakt dat het iedere 2 jaar moet, maar lijkt me sterk gezien het humaan minder vaak nodig is.

In een grote wei met soortgenoten, staan ze hier al altijd.
Voor de rest denk ik idd dat je met zo'n paardenreddingstoestand geen kapitalen in arts en ziekenhuizen kunt steken.
Overigens heb ik ook Toontje laten afmaken vanwege een combi ernstige artrose en heel erg veel agressieve sarcoiden.
Amber omdat ze compleet flipte (denk toch erg veel pijn en dat al jaren... heeft gewoon enorm veel meegemaakt)
Tommy vanwege een ernstige aangeboren gewrichtsafwijking, die dusdanig parten ging spelen dat hij niet meer goed kon lopen toen hij volwassen werd-

Zou het prettig vinden als de rest hier gewoon een natuurlijke dood sterft, maar vraag mij af of dat haalbaar is en altijd te verkiezen. Als Billy bv weer erg ziek is en ik heb de keuze hem dagen te laten creperen omdat hij geen adem meer kan halen en zijn hart tekeer gaat, of er gewoon een eind aan te maken, kies ik toch voor dat laatste.

Maar het blijft een kl** keuze

Anne Maria schreef op zondag 23 december 2012, 0:53:

Ik heb gezocht naar dit onderzoek en oa hoe die link voor de ratten vies goedje/pijnstilling wordt gelegd, maar kan er niets over vinden. Alleen in verschillende artikelen de verwijzing naar dit onderzoek.
Heb jij ergens een link naar dat onderzoek?

Locanda schreef op woensdag 26 december 2012, 10:42:


bij mijn paard heb ik hardnekkige hoest (het was niet zomaar een kuchje) helemaal weg gekregen met hysop druppeltjes.
een kuur van een paar drupjes per dag in wat bietenpulp kan al genoeg zijn.

Maria Delavega schreef op woensdag 26 december 2012, 9:59:


'Anatomie van het paard' is hét anatomieboek voor paarden, mocht je het direct goed willen doen. Prijzig, maar prachtig.

Haha, stuur ik een berichtje aan m'n hoefsmid of hij dat bedoelde. (hij had het gezegd alsof ik even een flesje kon halen, en dan klaar (naïeve ik)) Maar het paard wat hij bedoelde is dus helemaal doorgelicht door een homeopaat.

Qwienda schreef op woensdag 26 december 2012, 12:05:


Hysop druppeltjes!!?
Vertel!
Eén van mijn paarden hoest me net iets te vaak..., dus ik ben geïnteresseerd.

Coralie schreef op woensdag 26 december 2012, 17:50:


ja, heb dit hier al eens gezegd, zoek hier maar even op 'hysop'
heb dit middel gekocht via een web-shop, is niet duur en het helpt blijkbaar wel
mijn paard hoest niet meer, zelfs geen kuchje
...houden zo

Dikke kans dat je dit in standaard anatomieboek ook niet gaat vinden omdat je specifiek naar die dorsale tak vraagt. En omdat deze ook nog eens een motorisch is. Er zijn dingen die men belangrijker vind om op prentjes te zetten.
En wat denk je precies op zo'n prentje te zien?
Een schema is misschien wel te vinden... Foto/exacte tekening ga je al specialistische literatuur nodig hebben.
Deze bijvoorbeeld (+ het volgende deel)
http://www.amazon.fr/Anatomie-compar%C3%A9e-mammif%C3%A8res-domestiques-Neurologie/dp/2711481948/ref=pd_sim_b_5/276-3274429-8959355