joop schreef op woensdag 13 maart 2013, 10:35:


het is wel iets hartiger Let
het zijn de longblaasjes die progressief dichtklappen
het is dus permanente kortademigheid die uitmondt in apegapen en dood gaan
een hoestje en een kuchje is wel wat anders

Maak je niet teveel zorgen...

Mijn Wodan had vroeger, toen ik hem nog maar pas had, ook altijd last met ademen. Je hoorde het echt dat het niet evident was. Hij had dan ook altijd in een kleine stal gestaan, het sukkeltje!

In een eerste fase zette ik hem op een boerderij waar hij de ganse dag buiten kon in een groep van 15 paarden, dan ging het al beter.
Na een tijdje (ik begon meer en meer over paarden te leren - hij was mijn eerste paardje) durfde ik hem ook in de winter buiten te laten, dag en nacht.
Hij heeft nu al jaren niks last meer met ademen...

Geef hem de juiste omgeving, geef het tijd om stilaan te helen en focus je op de positieve dingen ipv op waar hij een probleem heeft. Dan geef je hem de beste 'omgeving' om zo snel mogelijk in orde te komen.

Wel het zal je misschien verbazen maar de veearts(en) (ze waren namelijk een koppel) die hier eergisteren zijn langsgekomen omdat mijn Wodan kolieken maakte en meteen de 4 paarden nagekeken hebben, die wilden in het paspoort de medicatie invullen... en ik woon in Italië ! (waar je dit nog minder zou verwachten wellicht...)
Omdat mijn paarden uitgesloten zijn van de slacht hebben we uiteindelijk niks ingevuld.

Is wellicht omdat deze veeartsen heel natuurlijk bezig zijn, Strasser hoefbekappen, PP-aanbevelen enz. Het is een gewonnen loterijticketje dat ik hen gevonden heb en dat ze zelfs in deze provincie wonen!

Peter Donck schreef op woensdag 13 maart 2013, 12:12:


dit is het vergaande stadium van dampigheid of COPD of hoe je het ook wil noemen. Mij doet de naam dampigheid als verzamelnaam denken aan woorden als spat of peesklap, aandoeningen die in de paardenwereld een eigen naam hebben gekregen. COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease) is al een veel betere verzamelnaam voor ziektes aan de luchtwegen. Veel paarden die COPD hebben krijgen na verloop van tijd longemfyzeen, net als mensen overigens. Het is in dat laatste geval dat de longblaasjes beschadigd zijn en er bindweefselvorming optreedt en dat is onomkeerbaar. Is er nog geen sprake van emfyzeem, is er veel grotere kans op herstel, dus schop je paard als hij verschijnselen van dampigheid vertoont zo snel mogelijk naar buiten.

Wil schreef op woensdag 13 maart 2013, 11:01:


Het is gewoon heel ouderwetse benaming. Vroeger had je geen CODP, toen had je de dampen... erger de tering of de kolere. De mensenarts cq. chirurgijn was eveneens vertrouwd met kolieken.
Het geeft een aardige indicatie hoe de paarden-subcultuur-wereld achter loopt.