Frans Veldman schreef op vrijdag 18 juni 2010, 8:43:


Helemaal mee eens Frans. Ik hoop dat jullie in dat opzicht nog eens wat veranderingen willen aanbrengen in de teksten op de PN site? Daar wordt zo algemeen over "gras" en "hooi" gesproken, terwijl het heel veel uitmaakt wát voor gras en wát voor hooi.

Karen

Frans Veldman schreef op vrijdag 18 juni 2010, 8:54:


Nou, op korte termijn bekeken zijn er wel periodes van overvloed in de natuur. Als het gras de grond "uit spuit" wanneer er na lange periodes van droogte, eindelijk veel regen is gevallen.

Karen

Ik heb die slijmtest geprobeerd. Ik had een vermoeden dat ze hengstig was, maar twijfelde sterk. Geen slijm te bespeuren, laat staan draderig slijm.
De volgende dag de DA laten komen om een echo te nemen en helaas, we waren net 1 dag te laat.
Dus misschien gaat dit niet voor alle paarden op. 't Zou wel handig zijn.

Lena
grandioos bitloos

Karen Koomans schreef op vrijdag 18 juni 2010, 9:12:


Ik denk dat voor wat betreft fructaan je de weersomstandigheden in de gaten moet houden, en dat het er verder niet zo gek veel toe doet WAT voor gras of hooi je voert. Paarden zijn "opportunistic feeders", wat wil zeggen dat ze uit beperkte grondstoffen zelf alles kunnen maken wat ze nodig hebben. Ze kunnen een verscheidenheid aan vegetatie verteren wat ze heel goed in staat stelt om te overleven op wat voor plant dan ook... maar dit betekent niet dat ze ook die variatie nodig hebben.

Vergelijk het met een kat: die kan leven van muizen, vogels, vissen, en zelfs kunstmatige brokjes gemaakt van rund- en varkensvlees... maar dat betekent niet dat een kat die ergens woont waar geen vis is iets tekort zou komen. Of die alleen maar vogeltjes eet een tekort zou krijgen omdat hij geen muizen eet. In principe is alles goed, als het maar vlees is.

Variatie is iets dat noodzakelijk is voor mensen. Maar wij mensen zijn dan ook bijzonder slecht in de synthese van allerlei voedingsstoffen. Wij kunnen veel dingen zelf niet maken en moeten die uit de voeding betrekken. Wij kunnen bijvoorbeeld in tegenstelling tot verreweg de meeste diersoorten niet eens vitamine C zelf maken. De enige garantie die wij mensen kunnen krijgen dat we voldoende binnenkrijgen is door gevarieerd te eten. Maar ik het het nu over mensen: deze stelling doortrekken naar dieren noemen we antropomorfisme en is niet terecht. Veel diersoorten doen het zelfs uitstekend op een mono-cultuur van EEN specifiek plantje, zoals eucalyptusbladeren (die door andere soorten dan weer geen enkele voedingswaarde inhouden).

Ik weet het, jij bent overtuigd kruidenminner... maar ik ben dat niet:
1) Ik ben geen enkele voedingsstof tegengekomen in kruiden die paarden nodig zouden hebben en die niet in goede kwaliteit hooi zou zitten.
2) Er is mij geen enkele ziekte bekend die paarden zouden kunnen krijgen als ze een bepaald kruid niet zouden eten.
3) Nergens ter wereld zijn ALLE kruiden beschikbaar. In de savannen staan bijvoorbeeld geen wilgen. En toch kunnen paarden zo'n beetje overal leven, ook al vindt je op hun woonplek slechts een uiterst kleine subset van de voor voeding geschikte plantensoorten.

Als men nou nog zou zeggen van "paarden hebben kopersulfaat nodig en dat zit niet in gras, maar wel in kruidje X" dan hadden we hier wat aan, en konden we daar mee verder. Maar de meeste "kruidenbeweringen" komen niet verder dan "er zit IETS in dat ze nodig hebben" en wat dat iets is is onbekend, en het is ook nooit overtuigend aangetoond dat dat iets erin zit. En wie erg in kruiden gelooft vindt de volkswijsheden overtuigend genoeg en is meestal niet eens geinteresseerd om uit te zoeken over welke stoffen we het hebben. Ik heb daar niks mee, met die volkswijsheden. Met name op paardengebied zijn die al vele maken falikant verkeerd gebleken.

Ook wijzelf voeren onze paarden al jarenlang gewoon wat de wei hun verschaft, en dat gaat prima. Vooralsnog zie ik geen enkele aanleiding om te veronderstellen dat het er veel toe doe wat voor grasplantjes je aan je paard voert... als er tenminste maar alles in zit wat het paard nodig heeft, en dat kun je bij een gewasanalyse-lab prima laten uitzoeken.

Frans

Karen Koomans schreef op vrijdag 18 juni 2010, 9:14:


Als dat de normale gang van zaken is in dat gebied dan zullen de dieren zich daar na verloop van tijd op hebben aangepast.
Als het niet de normale gang van zaken is in zo'n gebied dan zullen veel dieren inderdaad in de problemen raken.

Van paarden is bekend dat ze voorkomen in sobere gebieden. Paarden zijn gespecialiseerd om te leven in gebieden met een schaars voedselaanbod. Daarom juist zijn ze zo gevoelig voor aandoeningen als insulineresistentie.
Het lijkt me dan ook niet logisch dat paarden van nature leven in gebieden waar gras periodiek "de grond uit spuit". Als dat zo was dan zou hun spijsverteringsgestel er anders hebben uitgezien.

Frans

Hoi Lena,

Vergeet niet dat je zelf ook nog ervaring moet opdoen met deze test. Dus: doe die gewoon elke dag even, dan zie je van dag tot dag hoe het is, met alle twijfels die daar in het begin bijhoren, en dan zie je (hopelijk) de verandering wanneer de hengstigheid start. En gezien je nu weet wanneer de vorige hengstigheid ongeveer was, kan je zelfs gaan rekenen...

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Wil schreef op vrijdag 18 juni 2010, 4:25:


Waar had je dat vandaag Wil, dat Engels raaigras nauwelijks fructaan bevat?
Als het uit de eerste link komt, dan heb je het verkeerd begrepen... met die percentages hebben ze het over de verdeling van die grassen in de mix die ze verkopen.
Ik las 'm eerst ook verkeerd, maar op de 2e pagina staat: "Engels raaigras bezit het hoogste fructaangehalte" (onder 'Het onderzoek van Kathryn Watts' -> 'De rol van genetica').

Ik bedoel met de eerste link dus deze: http://www.mensport.nl/pdf%20bestanden/Suiker_in_gras.pdf . Lekker duidelijk weer.

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 4:17:


Niet waar. Wat de anderen al zeiden en: laatst zag ik een Australische wetenschapper op tv die aan het vertellen was dat ze daar bezig zijn met de genetische manipulatie van gras om het fructaangehalte ook kunstmatig nog verder te verhogen. Alles voor de hogere opbrengst van de melkproductie. Zo ver zijn ze dus al.

Ik hoop van harte dat ze dat gras (als het er eenmaal is) lekker daar houden.


Wellicht dat dat inderdaad uitmaakt. Van geen naar heel veel fructaan is natuurlijk een veel grotere omslag en misschien een grotere belasting voor het lichaam, dan van gemiddeld naar heel veel fructaan. Maar ik weet niet of dat zo werkelijk werkt.

Het wil sowieso niet zeggen dat de hoeveelheid fructaan in bepaalde grassoorten en de hoeveelheid fructaan door veranderende weersomstandigheden, geen invloed hebben.

Ik ken er 1 hoor, die 24/7 op de wei stond het hele jaar rond en nu na vele jaren toch hoefbevangen is geworden.

Frans Veldman schreef op vrijdag 18 juni 2010, 8:43:


Is dat zo, dat het voor koeien geen problemen oplevert? Die koeienvlaaien zijn in feite ook niet normaal... ze zijn continu aan de diarree. Om over klauwproblemen nog maar niet te spreken. Of dat alleen aan de slechte ondergrond en hygiene in de stallen en te weinig klauwonderhoud ligt durf ik zo niet te zeggen. Ik zou me voor kunnen stellen dat voeding daar ook zo zijn invloed op heeft.

Maar je hebt gelijk, voor zover ik weet bestaat er niet zoiets als klauwbevangenheid bij koeien. En in die zin zijn de nadelen voor de koeien (als die daardoor veroorzaakt worden)misschien niet nadelig genoeg voor de boer.

Leonieke schreef op vrijdag 18 juni 2010, 13:08:


Ik heb mij ooit laten vertellen dat die koeienvlaaien bewust in stand worden gehouden door de brokken. Vooral omdat op deze manier de mest makkelijker te verdelen is over het land.

Leonieke schreef op vrijdag 18 juni 2010, 13:02:


En dat is het hem nu juist. Hoe wil je gras ergens op een bepaalde plek houden? Binnen no time is het ontsnapt, in het gunstigste geval groeit het dan hier en daar spontaan, en in minder gunstige gevallen overwoekert het de rest. En natuurlijk ontdekken we dan enkele jaren later dat die genetische manipulatie ook nog een neveneffect heeft dat uiterst schadelijk is voor natuur en milieu.

Frans

Frans

Leonieke schreef op vrijdag 18 juni 2010, 12:50:


Dat heb ik dan zeker verkeerd gelezen.. dacht dat het zo in Pollit's onderzoek stond.
Over getiepmiept dus! Vond het al zo vreemd....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Leonieke schreef op vrijdag 18 juni 2010, 13:08:


Nee, ik weet het niet zeker of fructaan voor koeien geen probleem oplevert. Feit is wel dat ze een totaal ander spijsverteringsgestel hebben dan paarden, met meerdere magen, herkauwen, enzovoorts, en het dus niet erg waarschijnlijk is dat ze precies dezelfde problemen ondervinden als paarden. Ook is het niet erg waarschijnlijk, gezien de samenstelling van fructaan, dat het diaree zou kunnen veroorzaken. Dat zou alleen kunnen als het niet in staat zou zijn de darmwand te passeren (en dan door de hoge concentratie de osmotische spanning verhoogt tot boven de drempelwaarde van de darmen), maar dat is niet bepaald voor de hand liggend.

Verder genieten koeien het voordeel dat er veel onderzoek wordt gedaan om voedsel te produceren dat de melkproductie zoveel mogelijk opvoert en de koeien relatief gezond houdt. Bij paarden gaat het daarentegen niet om goed voer te produceren, maar om voer te produceren waaraan een aannemelijk verkooppraatje kan worden gekoppeld dat inspeelt op die altijd maar voortdurende angst voor tekorten. Of paarden er obesitas en/of hoefbevangenheid en/of insulineresistentie door ontwikkelen interesseert de fabrikant geen zak.

Frans