@Joop:ja zo is het, en op het moment letterlijk roeien, wie weet moet ik morgen zelfs evacueren omdat de dijk doorbreekt, heeeeeelp!
Maar mensen moeten inderdaad wel vantevoren goede voorzieningen treffen voor ze aan paarden beginnen!!
@Merel:graaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag!Wie is t en waar woont hij/zij?

Karen Petterson schreef op donderdag 5 januari 2012, 15:40:

Mijn paarden hebben het nooit koud. Ik heb een Franse volbloed met een mega dikke vacht die het nu in de schuilstal met z'n 4en gewoon te warm vindt en zo nu en dan ff in de volle wind en hagel buiten gaat staan met dit weer nu
M'n kwpn-er heeft het ook nooit koud en heeft totaal geen wollige vacht, z'n vacht blijft altijd zo'n gladde als in de zomer. Is altijd erg grappig; wanneer de overige 3 hun konten in de wind gedraaid hebben staat hij nog vol met z'n kop in de wind rond te kijken en probeert een ander aan het spelen te krijgen
De angloarab (voormalig stalpaard) heeft het ook nooit meer koud sinds hij aan het buiten zijn gewend is. Zo'n dikke wollige vacht heeft hij ook niet. Sterker nog, het stelt erg weinig voor, die haren van 'm. Maar als ze nat zijn verdampt hij het minste water van z'n rug en hij is altijd het langste nat. De vacht is niet het enige dat de warmte regelt.
De poolse volbloed (ook voormalig stalpaard) staat nu z'n 1e winter buiten, heeft wat gerild in de herfst bij langdurige ijsregen, storm en 1 graad. Dat was na wat extra hooi over (geen deken omdat hij juist bezig was voor het eerst een fatsoenlijke vacht aan te maken). Daarna geen rillen meer gezien.
Ze hangen nu in de stallen omdat ik ze daar voer, het hooi ligt anders door de harde wind over het erf op straat. Bij de hooinetten is het te blubberig. Maar het liefste staan ze toch in de volle wind, naast de stallen. De voeten willen ze wel per se droog houden. Alleen bij langdurige regen, sneeuw of als het terrein elders veel te blubberig is zie ik ze in of rond de stallen hangen.
Ik heb geen koudbloeden. Een van de 4 heeft slechts een super dikke vacht. Maar allen deert de kou niet veel. Jeuk en warmte is veel erger dan wat wij als mens vooral al heel snel koud vinden. Bij warmte (en gevoeligheid voor jeuk) zie ik grotere persoonlijke verschillen bij de paarden dan bij de kou, ook al hebben ze allemaal verschillende vachten. De angloarab is de enige die zich gewoon lek laat steken door dazen en met 30 graden op het gras staat. Hij wappert de dazen soms niet eens weg. De anderen schuilen dan in de stallen.

Karen Petterson schreef :



Hier gaat dit verhaal over het algemeen wel op;
Geen van de koudbloeden heeft het koud terwijl de Arab en de Arab kruisingen (Quarabs of Cruzado met Andalusiër) het wel koud hebben. Misschien komt dat ook wel doordat de koudbloeden uit zichzelf veel meer blijven eten terwijl de Arabs op een gegeven moment en verzadigingspunt bereikt hebben in het eten van hooi.
Nieuwe paarden hebben hun deken ook heel erg hard nodig terwijl we een aantal Arab kruising veulens hebben die hier geboren zijn en geen van hen heeft het ooit maar één moment koud gehad. Hier opgegroeid.

Het is dus geen wet ofzo maar bij de koudbloedigere paarden vraag ik mij zelden af of ze het wel warm genoeg hebben.

Hoewel vanochtend het hele spul in Vroenhoven stond te rillen en hier thuis hadden ze het niet koud. Zelfde weer. Iets meer windbreker thuis.

Spirithorses schreef op donderdag 5 januari 2012, 16:14:


Hier ook zo, ik deel de paddock met een volbloed, een connemara een papierloze pony met 'een beetje Spaans uiterlijk'. Zij hebben nu echt een extraatje nodig, en mijne (haflinger) staat zich lekker vol te vreten.
(Overigens is dat dus geen commentaar op mijn paddockgenoten oid, maar hier dus idd dezelfde constatering...)

Spirithorses schreef op donderdag 5 januari 2012, 16:14:


Stond Jelle ook te rillen Pien, dat heb ik hem nog nooit zien doen.
Ook als het flink regende stond hij liever buiten de schuilstal als erin.

rini schreef op donderdag 5 januari 2012, 16:28:


Ja, nu voor het eerst stond ook hij iets te rillen maar het hooi was dan ook wel op. Toen ze eenmaal stonden te eten was het zo over. Maar het was dan ook echt zwaar weer vanochtend.

Spirithorses schreef op donderdag 5 januari 2012, 16:36:


Geef mij maar vrieskou en 'n zonnetje, Vandaag hier veel wind maar gelukkig wel droog.
Oef de winter noem ik altijd overleven

Ik kom de stelling meteen ontkrachtigen want mijn Andalusier wordt hariger dan de harigste Fjord die je ooit zag.

In vier jaar tijd heb ik haar nog nooit zien rillen.

Ik zal zo even een foto plaatsen.

Groet, Dani

Mijn Andalusier krijgt ook best lang haar, maar het blijft dun, weinig haar per cm2. Ook hij rilt, dus er gaat een deken op. Mijn andere paard dat in de Pyreneeën is opgegroeid heeft een dikkere en langere vacht; hij heeft nog nooit gerild in de 15 jaar dat hij bij me woont.

Karen Petterson schreef op donderdag 5 januari 2012, 15:40:


Nou zeg, waarom dacht je dat de mensen hier spartaans waren?

Knip


Heb hier een Connemara lopen met maar erg dunne wintervacht. Heeft het nooit koud en staat ook nooit in de schuilstal. Met zeiknatte vacht stond hij dinsdag ochtend vrolijk in de storm (en het was me hier een storm! 2 bomen over hun hek gevallen ).
Ik verbaas me wel over zijn vacht, het Connemara gebied is nogal guur en onherbergzaam, waarom dan zo'n dun vachtje?
Hij heeft trouwens ook een stalverleden. Dus denk dat het gewoonte dier principe niet echt opgaat, zo te lezen nogal verschillend en lijkt mij waarschijnlijk vaak toeval.

Nog een kleine van onduidelijke komaf (iets van New Forest waarschijnlijk) lopen, die heb nu een geinig baardje en veel meer vacht dan Paddy. Zoekt ook niet uit zichzelf de schuilstal op, maar staat er wel in als ik er in sta, want hij staat nou eenmaal overal waar ik sta

Hun veld is trouwens niet modderig, denk dat dat wel uitmaakt in stalgebruik.

Kan toch niet laten te zeggen: Ik zou zelf eerst naar de voeding kijken alvorens voor een deken te kiezen. Als onbeperkt hooi niet haalbaar is wegens kosten of ontplof gevaar, kan het prima afgewisseld worden met stro en boomtakken (als het gebit dat toelaat uiteraard). En sloooowfeeders, the way to go!
Als dat allemaal niet baat kan er altijd nog een deken op.

vanmiddag het meest bizarre weer voor een half uurtje waarin ik niet met mn gezicht in de wind kon staan zo ging het tekeer wbt stortregen/hagel (?) en storm.
De paarden hadden de keuze om zonder voer te schuilen in de schuiltent of eten buiten in het bizarre weer, dat laatste verkozen ze!
heel relaxed, smullend en met de kontjes in de wind stonden ze me aan te kijken wat ik me aanstelde.
Is overigens een 100% arabier en een 75% arabier/25% welsh

cindybijl schreef op donderdag 5 januari 2012, 20:51:

Heel herkenbaar, zelf sta je af te zien en de paarden staan lekker ontspannen met wel goede winterkleding aan te kijken waarom je toch zo'n haast hebt

Christel Provaas schreef op donderdag 5 januari 2012, 19:52:


Ik had er aan toe moeten voegen dat mijn paard in natuurgebied is opgegroeid, kon echt niet in een stalletje gaan staan. Ik geloof zeker dat dat bepalend is geweest voor de rest van haar leven. Misschien is zelfs de manier waarop ze hun eerste winter doorbrengen bepalend. Dat baseer ik nergens op trouwens.

Ik geloof het niet dat het rasafhankelijk is, of warmbloed/koudbloed. Paardafhankelijk denk ik eerder, maar vooral eigenaarafhankelijk.

Groet, Dani

Dani62 schreef op vrijdag 6 januari 2012, 8:31:

Helemaal mee eens. Vat het mooi samen.

Dani62 schreef op vrijdag 6 januari 2012, 8:31:

De hoeveelheid haren per cm2 lijkt me niet zo erg eigenaarafhankelijk.

Wat je daarboven zegt, klinkt wél logisch. Ik kan me voorstellen dat de vacht van een paard (dus hoeveelheid haren per cm2) mede wordt bepaald door wat-ie te verduren krijgt tijdens de eerste winter. En dan maakt het nogal uit of dat een spaanse winter met minimaal 15 graden is, of een gure winter in de bergen.