clarissa ruijgrok schreef op maandag 14 september 2009, 11:09:


etter? vandaar de naam shetter misschien?? haha
de nagel aan onze doodskist, maar eigenlijk kunnen we hem ook niet missen.
ik heb een tweewielerkoetsje gekocht en helemaal opgeknapt. Nu zoek ik nog een getuigje voor hem (2de hands) en volgende lente wil ik hem de beginselen leren.... doel is hem voor de koets te krijgen.
Nu neem ik hem af en toe mee naast de fiets, gaat goed, zolang we geen andere paarden tegenkomen (Tony is hengst en wil zich dan laten gelden, nog een diepe zucht, haha). Verder doet hij niks als eten en baasje spelen op de wei.

Katrien Imbrechts schreef op maandag 14 september 2009, 12:48:


Carmen heeft een graaskorf om.
Ze is te dik.
Ze heeft alle symptomen van insulineresistentie.
Ze wordt dik van bijna niets.
Soms zet ik haar apart op een afgespannen stukje wei met kort gras. Alhoewel de fructaan in dat korte gras erg hoog kan zijn, bekomt ze er wel wat, ze krijgt er hooi.
helaas ben ik er nu achter dat ze ook van hooi moddervet wordt en ik wil geen zandkoliek omdat ze van honger de grasstopjes mer zand en al gaat binnenwerken.
Dus; graaskorf.
Leuk vindt ze het niet maar laat hem goed aandoen, een trauma heeft ze er niet van. Soms weet ze hem uit te krijgen, vooral op "jeukdagen" schuurt ze hem uit.
Gelukkig valt dat niet zo vaak voor.
Nu het gras minder en minder wordt - onze Player vermagert en dient al behoorlijk hooi te krijgen, Carmen kan nog steeds niet zonder graaskorf op de wei.
Het is een probleem en ik hoop dat ik ze hoefbevangenvrij kan houden, want meer dan dit kan ik niet doen.
Ik denk dat de gezondheid van je pony prioriteit heeft, dat je moet doen wat nodig is. Het is geen leuk zicht maar ze eet en drinkt ermee. Haar korf van Horsetopia heeft ze al versleten en ik heb er één van Harry's Horse gekocht nu. Deze is ruim rond de mond en ze heeft het er niet benauwd mee, zelfs niet met warmer weer. Ik denk dat ze het gewoon aanvaardt.
r staan in mijn buurt nog twee paarden en een pony die regelmatig een korf dragen, ook zij geven absoluut geen zielige indruk. Ze zien er goed uit en zijn niet te dik. Dat ding dragen ze dus preventief.
Voorkomen is beter dan genezen.

Martina schreef op maandag 14 september 2009, 10:50:


Foto's staan in het foto-album bij huisvesting en voedselverstrekking. De hooikist is een open model van Smit uit Rijssen. Ik heb dus veel mogelijkheid om touwtjes en elastieken vast te zetten. Ik hoop dat de foto's duidelijk genoeg zijn en dat je er wat aan hebt.

Maartjen schreef op maandag 14 september 2009, 20:48:


Ziet er uit of het wel ff zal duren met dat eten,hoe vaak vul je dat dan?
Lukt t om voor een hele dag klaar te leggen?
groet Marlies

Katrien Imbrechts schreef op maandag 14 september 2009, 11:05:

ad 1 Er is een graaskorf met een breekveiligheidssluiting (hoe noem je zoiets?)
http://www.natuurlijk-ruiterschap.nl/webshop/product_info.php?products_id=16
ad 2 Mijn paard moest het wel even leren om te eten met graaskorf, maar ik heb niet veel van frustratie gemerkt. Ze kan gras eten, alleen niet meer zo vlug en zoveel, maar zolang ze maar wat binnenkrijgt vindt ze het goed. Ik heb haar in het begin geholpen door gras door het gat te steken. Mijn paard heeft geen hekel aan de korf, want ze weet dat ze naar de wei mag met dat ding om haar hoofd.
ad 3 Ik denk dat elk paard weer anders is en dus anders zal reageren. Blijf er in het begin even bij en help hem even door gras door het gat te steken.

Ik zou mijn paard liever zonder graaskorf op de wei zien, maar dan wordt ze moddervet. Het alternatief is heel kort op de wei en de rest van de tijd in de paddock. Ik denk dat ze dan liever bij de andere paarden in de wei staat met graaskorf.
Succes met het zoeken van de beste oplossing.

Maartjen schreef op maandag 14 september 2009, 21:27:


Beste oplossing is *véél* *méér* beweging .'K vind die graaskorven maar erzats ondingen