Anja Seijn schreef op woensdag 23 september 2009, 23:07:


Een gras najaarsgroeispurt kan alleen als er ook regent valt (en die valt er hier maar niet).
Hier is het helaas woestijn aan het worden; de weides zijn in droge klei-paddockjes veranderd met 100% hooi aanvulling.

Als het hier nu gaat regenen is het einde weideverhaal want dan veranderen de weides van harde klei-paddocks in spekgladde moddervlaktes; de grond kan de regen niet opnemen dus alles stroomt dan naar de lager gelegen delen.

Soms ben ik bijna jaloers op de veengrond van Frans en Ilona.

Groet, Pien

Jacqueline v d Berg schreef :


Nou wil ik niet lullig doen maar daaar heb ik je ook voor gewaarschuwd toen je Carmen wilde gaan adopteren. Hoe lief Carmen ook is, dit was niet de ideale mix wat oa voedingsbehoefte betreft....

Groet, Pien

Suzanne Graauw schreef op woensdag 23 september 2009, 13:27:


Ik houd voor geen meter rekening met de fructaan index.

Wél checken we elke paar dagen de manenkammen van onze Fjord die de neiging heeft tot schuren als haar manenkam te hard wordt, en van onze Puck. Zij is ex-chronisch hoefbevangenheidsklant maar nu sinds 2,5 jaar volledig klachtenvrij. Heel soms wordt die manenkam iets stugger en dan gaat ze voor minimaal 24 á 48 uur van het gras af in een paddock met hooi.

Persoonlijk geloof ik dat het beter is om je paarden goed te observeren zodat je weet wat er speelt dan dat je naar cijfertjes op internet gaat zitten kijken. Niets ten nadele van de fructaanindex he Frans, want het is goed dat die er is. Veel mensen echter vergeten dat je ook het paard zelf in de gaten kunt houden.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 24 september 2009, 9:03:


klopt

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 24 september 2009, 9:35:

Ik doe wat ik kan.
Had (ik haat dat woord) iets nuchterder moeten nadenken. heb dat wel gedaan, ook door hier meningen en advies te komen vragen.
Volgens horsetopia (met alle respect) was ze gezond en had alleen wat rare plaatsen waar ze haar vet opsloeg.
Ik had heus mijn gedachten er wel over maar ging ervan uit wanneer ze daar floreerde, ze het bij mij ook wel zou doen.
Dat ik het wel baas zou kunnen.
Dat laatste daar ben ik niet meer zeker van.
Op het moment lijkt het ok, overdag apart op hooi op kort gras (ze heeft er een klein afdakjeom evt te schuilen als de wind niet verkeerd staat) , 's nachts samen (zij met korf op de wei)
Ipv minder zorgen door een maatje erbij te nemen heb ik een massa zorgen erbij gekregen en een part time maatje.(beter dan geen maatje )
Maar ja, een mens moet niet lullen.
Ze is er nu ,en ik doe alles wat in mijn macht ligt om haar gezond te houden. Ik hoop dat het genoeg is.
that's all.

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 24 september 2009, 9:54:


Ach, je was gewoon verliefd en tijdelijk even "niet geheel toerekeningsvatbaar".

Ik begrijp dat goed. Ik ben wel eens in diezelfde valkuil gestapt met de aankoop/adoptie van paarden waarvan ik eigenlijk kon weten dat het geen juiste beslissing was. Ik denk dat ieder van ons dat wel eens heeft. Ik heb mezelf ook wel eens een paard laten 'opdringen' door de eigenaar terwijl ik er eigenlijk geen goed gevoel bij had. Vandaar dat het zo belangrijk ís om 'zakelijk' te blijven denken en blablabla, naja, dat weet je zelf wel.

Inderdaad, ze is er nu, ze heeft een goed leven bij jou en nu moet je er het beste van zien te maken, Dat lukt ook wel, tis alleen aanpassen en veel wikken en wegen.....

Sterkte, Pien

Martina schreef op woensdag 23 september 2009, 15:26:


Bedankt voor al jullie advies, zal in de gaten houden waarbij hij zich het beste op doet,
Ilona ik ga zeker die grasbrokken proberen

Ja ik bedoelde de zupa die heb ik, daar zit ook grasbrok bij, maar mss niet genoeg.

Hij ziet er verder wel happy uit, overal paardjes rondom in andere weien, en hij staat in de wei met 3 schapen en een shetlander.

Nou even google voor die grasbrokken.