e m kraak schreef op woensdag 25 november 2009, 19:34:


OK dat wist ik dus niet. Idd worden de weides van de paarden hier niet in die mate bemest zoals in nl. Vaak helemaal niet. Zo hebben wij ruim 5 ha wisselende vegetatie, struiken, greppels, rotsen ed. Dat is wat anders dan een bemest voetbalveld. Ik dacht alleen dat hetzelfde gold voor de nederlanse natuurgebieden. Niet dus.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 25 november 2009, 21:18:


Er zit veel meer aan vast dan alleen maar "niet (over)bemesten".
Behoorlijk kenmerken aan Nederlandse "natuur" is, heb het al gezegd, dat de beheerder vindt dat het moet verschralen. Dat verschralen resulteert in een soort van "plantjepesten" dat vergelijkbare effecten aan planten geeft als overbemesten: plantjes (grassoorten zijn ook plantjes!) verkeren in een voor hen onstabiel milieu en gaan o.a. in "noodbloei".
Wat jouw Zweden zo anders maakt is de veel stabielere natuurlijke omgeving. Een echt ouderwetse wei in Nederland was langdurig-overjarig, kende een grote veelsoortigheid in de vegetatie ongeveer zoals dit er nog wel een beetje op lijkt: http://www.birdpix.nl/album_page.php?pic_id=94945 . Daar hebben we dus zo goed als niets van over vandaag de dag, ook niet in de postzegels die hier "natuur" heten.

Julia el Mecky schreef op woensdag 25 november 2009, 16:10:


Dat is voor zover ik weet niet wat Jaime Jackson zegt. Er is ook geen enkele reden om aan te nemen dat het immuunstelsel door gras zou worden afgebroken. Ook de relatie tussen hoefbevangenheid en een gebrekkig immuunstelsel daar is mij niets van bekend en er is ook geen enkele aanwijzing die daarop zou duiden. Hoefbevangenheid wordt immers niet veroorzaakt door een "hoefbevangenheids virus" of bacterie. En een gebrekkig immuunsysteem geeft virussen en bacterieen meer kans. Je wordt dus eerder verkouden, maar je krijgt niet eerder last van hoefbevangenheid.

De relatie tussen gras en hoefbevangenheid is dat gras suikers kan bevatten (afhankelijk van weersomstandigheden en de specifieke soort gras) en dat suiker de hoeveelheid insuline opjaagt. Het werk van de genoemde Pollitt bestaat eruit dat hij onomstotelijk heeft aangetoond dat een verhoogd insulinepeil de kans op hoefbevangenheid doet toenemen. Ik heb een en ander in het artikel "insulineresistentie" en "voeding" op deze site geprobeerd helder uit te leggen.

Afgezien van dit alles, WAT zou je dan je paard dan wel moeten voeren? Krachtvoer is helemaal uit den boze voor wat betreft hoefbevangenheid, dus zou het hooi moeten worden? Maar hooi is gedroogd gras, en gedroogde suiker vereist nog evenveel insuline als niet gedroogd gras.

Kortom, het lijkt hier op een verhaal van "een Amerikaanse klepel horen luiden maar niet weten waar de Nederlandse klok hangt". Je paard kan dus gewoon grazen, maar let wel op weersomstandigheden die een verhoogd fructaanrisico inhouden (zie ook de fructaanindex op deze website). En overdaad schaadt! Ook voor gras. De hele dag door onbeperkt sappig gras met een verhoogd fructaangehalte naar binnen schrokken kan tot problemen leiden, vooral in combinatie met overgewicht. Jaime Jackson heeft helemaal gelijk als hij zegt dat paarden eigenlijk schraler gehouden moeten worden.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Bedankt voor de links Egon, zal er morgen naar kijken.

Ik zal zaterdag ook even foto's maken van het natuurgebied; van het gras dus.

Misschien dat ik het verkeerd onthouden heb, ik dacht echt dat hij immuunstelsel zei, maar misschien heeft hij stofwisselingsstelsel gezegd?
Naar mijn weten laat Jaime Jackson zijn paarden maar een klein gedeelte van de dag vers gras eten, voor de rest hooi. Hierboven heb ik een stukje neergezet waarin stond dat (als ik het goed begrepen heb, was niet heel duidelijk namelijk) goed hooi veel langzamer verteerd wordt dan gras, waardoor enzymen langer de tijd hebben om de suikers die erin zitten te verwerken.
Die pony's die bij mijn paard staan zijn ook wel echt te dik, dus dat zou er zeker mee te maken kunnen hebben.
Zijn er mensen hier in NL die hun paarden in de zomer op 24/7 op veel gras hebben staan waarbij het goed gaat?
Wat zouden jullie doen in mijn geval? Kijken of het goed gaat en een optie achter de hand houden waar hij heen kan als het niet goed gaat? Maar heb dus niet de mogelijkheid om hem van het gras af te halen als de fructaan-index hoog is.
Merk ik het snel genoeg als het niet goed gaat? Aan die andere pony's merk ik bijv. totaal niet dat ze pijn hebben, dat maakt het zo lastig.
Aan de andere kant denk ik dat het misschien wel goed zou zijn om te proberen hoe het gaat, aangezien ik anders zeker weet dat hij achteruit gaat met zijn artrose, en daar heeft hij erge last van als hij veel stilstaat.

Frans Veldman schreef op woensdag 25 november 2009, 22:39:


Hooi bevat over het algemeen minder suiker dan gras, omdat een gedeelte van het fructaan verbruikt wordt tijdens het drogingsproces van het hooi.

Some sugar will be lost in hay curing, because even after cutting, forage plants will continue to metabolize sugars until the moisture levels are below about 40%. The generation of C02 from the respiration of sugars will make dry matter content decrease until respiration ceases. That is why the length of drying time is a factor in how much sugar gets spent during curing. Cool cloudy weather, with high humidity that increases the curing period will result in lower levels of sugar in the resulting hay.

Link: safergrass.org

trea hoex schreef op donderdag 26 november 2009, 12:07:


Niet per definitie: er kan tijdens het drogen ook nog fructaan worden aangemaakt! Het bladgroen blijft nog een tijdje zijn werk doen, namelijk met behulp van zonlicht, CO2 en water, suikers maken.
In de praktijk blijkt hooi vaak wel relatief minder suiker te bevatten omdat de weersomstandigeden waarbij wordt gehooid het gras vanzelf al weinig suiker bevat.
Maar dat is dan in zijn algemeenheid, er zijn wel degelijk ook situaties waarbij het hooi behoorlijk veel suiker kan bevatten, meer dan het gras op dat moment.


Ik ken de site. Maar het Nederlandse klimaat is niet zo geschikt om met "cool cloudy weather" te gaan hooien, en dat wordt dan ook bijna niet gedaan. Het risico dat je het gras dan niet droog hebt voordat er weer eens een regenbui losbarst is hier veel te groot. Wanneer wij Nederlanders hooien dan is dat dan ook bij uitstek tijdens warm en zonnig weer. En dan is bovengenoemd citaat minder van toepassing. Enerzijds wordt er vanwege het zonlicht nog enige tijd fructaan bijgemaakt, anderzijds stopt de plant al vrij snel met ademen vanwege de hoge temperatuur en lagere luchtvochtigheid en wordt er dus minder fructaan "naverbruikt". En zo kan ons hooi dus relatief meer suiker bevatten dan hooi dat in warmere streken wordt geoogst.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op donderdag 26 november 2009, 12:30:


De dag van maaien, zou die niet beter vervroegt kunnen worden?
Niet wachten dus op die warme weersomslag, maar nu vast maaien als er nog 2 dagen kans is op een bui. Soms is hooien een gok, maar soms ook zijn de voorspellingen zeker en duidelijk. En bij dat laatste kun je misschien beter vroeger beginnen? Of zie ik iets over het hoofd?

Groet, Michiel

Frans Veldman schreef op donderdag 26 november 2009, 12:30:


Is dat wel zo? Enerzijds stel je nu dat na het afmaaien de plant nog steeds fructaan blijft aanmaken, anderzijds stel je (onder aan het bericht) dat de plant ophoudt met ademen. Met mijn domme boerenverstand zou ik zeggen; afgemaaid = afgesneden van leven. En stopt alle processen.
Waar heb je dit gelezen als ik vragen mag? Ik ben me momenteel erg aan het verdiepen in fructanen en hoefbevangeheid (de reden weet je vast wel) en lees me suf aan allerlei onderzoeken. Maar dit ben ik nog nergens tegengekomen..



Klopt! Een goede reden om mijn eigen hooi te gaan produceren! Bij voorkeur bij bewolkt weer en we laten het gewoon 3 weken duren (met ondertussen wat regenbuitjes eroverheen

trea hoex schreef op donderdag 26 november 2009, 13:02:

Yep, dat is zo. Beetje raar voorbeeld misschien, maar bij overledenen 'groeit' het haar ook nog eventjes door. En nog een ander voorbeeld: afgelopen jaar hebben wij (onbehandeld) gekloofd eikenhouten palen als weideafrastering laten zetten. En wat denk je....uit een paar van die palen begonnen ineens zijtakjes te groeien, met blad en al! Na een week of wat verdroogden die takjes en hield de 'groei' op.
Ten aanzien van het hooi zeggen de boeren hier in de omgeving dan ook dat het eerst moet 'besterven' voordat je het mag voeren.
Simone

SimoneS schreef op donderdag 26 november 2009, 13:08:



Ja dat klinkt dan wel weer logisch.
Maar aks de plant nog 'groeit' na het afmaaien, dan kan je toch ook stellen dat hij de fructanen blijft gebruiken voor die groei?

Frans Veldman schreef op donderdag 26 november 2009, 12:30:


Allemaal weer zó logisch.
Hier schudden ze niet eens. Het is maaien, het droogt op zwad. Zeg 3 dagen zonnebakken, en de pakmachine komt. Resultaat: fris, geurig, kruiderig, grof en zeer langstengelig.

trea hoex schreef op donderdag 26 november 2009, 13:02:


Regenbuitjes over versgemaaid gras wat ligt te drogen?
Dat gaat heel erg ten koste van de kwaliteit!

Hier afgelopen voorjaar: wij hebben 170 pak droog op kunnen slaan.
De volgende lading, voor vriendin, kreeg fikse buiten. Balen rechtop gezet en laten drogen. En nu weet ik dus ook het kwaliteitsverschil.
Haar hooi is gewoon rotzooi geworden. Stoffig, muf, gewoon niet lekker fris.

trea hoex schreef op donderdag 26 november 2009, 13:02:


De processen stoppen pas wanneer de toevoer van voedingsstoffen staakt. In dit geval water. Zolang er nog water zit in de stengels is de plant nog niet dood en blijft nog een tijdje zijn ding doen. Zoals CO2 en water omzetten in suiker met als afvalproduct zuurstof. Ook wordt er dan fructaan verbruikt, maar het is maar net waar de balans ligt op dat moment.


Geen idee, ik zal mijn bronnen er weer eens op naslaan.


Die regenbuitjes, dat is een minder goed idee. Maar wel om het met bewolkt weer te drogen. Hoewel "bewolkt" in ons klimaat meestal een hoge regenkans inhoudt... Dus het is maar de vraag of dit nobele streven wel goed gaat uitpakken...

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Julia el Mecky schreef op woensdag 25 november 2009, 16:10:


Bedoel je dat paarden niet tegen te veel gras in het voorjaar kunnen of het hele jaar rond niet tegen te veel gras kunnen.
Volgens mij is het beter om altijd wat hooi of takken e.d bij te voeren en te beperken in gras. Met name in het voorjaar.
Jaren geleden was ik eens in de Oostvaardersplassen een kudde Koniks aan het bewonderen, toen een van de beheerders een praatje kwam maken. Hij zei o.a. dat de Koniks juist in het voorjaar, als het gras nog kort en mals was veel boombast en rietstengels aten. Dat was, zei hij, om de darmflora voor te bereiden op het eten van grotere hoeveelheden gras. Toen was ik nog helemaal niet bezig met voeding en darmflora, maar ik heb het wel altijd onthouden en vanaf toen dagelijks wat hooi bijgevoerd en in het voorjaar juist wat meer.

Moniek

Moniek