Dag Karen,

Van nature eet een paard grassen die het groeipunt dicht bij de grond hebben, harde grassen zoals die op de steppen en in de bergen groeien, die zelfs heel kort gegraasd kunnen overleven doordat ze zo'n laag groeipunt hebben. Door die grassen te eten krijgt een paard in het wild dus ook niet overdreven veel fructaan binnen.

Zo'n grassen groeien hier niet, omdat we er de geschikte grond niet voor hebben.

Mijn veulens stonden deze zomer op gras van Hofman, zonder raaigrassen, die weide was vijf jaar geleden ingezaaid. Paardjes wreven ook...
Volgens mij hangt het fructaangehalte ook af op welke soort grond ze groeien en niet alleen afhankelijk van het soort gras...
In de bergen in Frankrijk zag ik dezelfde grassen (oa Timothee...), maar daar hadden ze er geen last van als ze ervan aten. De stengels waren dunneer en het gras bleef kleiner.

Mijn merrie schuurde gisteren nogal haar manen. Ik zag het met lede ogen aan. Dacht, de problemen beginnen nu al en de zomer is nog veraf. Ik heb zo op gelet dat ze mager gevoederd wordt. Ik geef ook hooi uit Frankrijk. Grover van structuur.
Gisteren heeft ze wel 4 uren in de weide gelopen. Ik denk dat zij dus niet tegen gras kan.

Begin volgende week aan een drainage kuur van de Groene os en daarna een behandeling met klei, samengesteld door Mariël Devries.
Voor de rest lees ik nog even uw topic door, want er staan veel interessante zaken in.

@ Pien, mag ik vragen wat jij gebruikt om te draineren? Zou het te laat zijn als ik er nu aan begin?

Spirithorses schreef op zondag 31 januari 2010, 8:45:

dat zij géén eczeem heeft


Ik denk dat dat ook de grootste oorzaak is van m'n merrie. Zo'n enorme nek dat er op zit...
Hoe heb je dit paardje aangepakt? Veel beweging?

Maria Delavega schreef :

Kan ook van het verharen komen, sommige paarden beginnen nu al.


Wat bedoel je met draineren? Paard ontgiften of bodem draineren????

Maria Delavega schreef op zondag 31 januari 2010, 10:00:


Ja, chronisch op dieet en véél bewegen.
Zij had geluk dat er toen meerdere eczeempaarden waren dus hadden we een eczeempaardenpaddock waardoor er geen alleen hoefde te staan als de anderen op het gras liepen.

Groet, Pien

Karen Koomans schreef op zondag 31 januari 2010, 2:30:


Ik zou niets doodsproeien, heb er spijt van dat ik het gedaan heb. Als je nu vers gras zal zaaien, zul je nog een heel eind met jong gras zitten dat wellicht nog meer fructaan bevat dan je oudere grasmat, ook al bevat het structuurrijke grassen (schijnt drie jaren best geen paard oplaten). Ik heb hier jammer genoeg de gevolgen van gezien...

Spirithorses schreef op zondag 31 januari 2010, 10:00:


Die merrie heeft geen winterhaar. Ik denk dat haar speklaag dik genoeg is dat ze geen lange haren nodig heeft. Wél heeft ze een enorme nek, die hard aanvoelt.
Ik zag haar deze winter nog wel schuren, telkens ze in de weide gelopen had.


Euh...bedoelde paardje ontgiften. Daar had je toch over als ik me niet vergis?

van lennep schreef op zondag 31 januari 2010, 9:21:


Aha!!! Met mijn spaakpapillen niets aan de hand, ze werken zelfs fantastisch!!

http://www.dochorse.nl/Spieren-Apotheek/CHEVIVITESELEEN/product/detail%28712%29.aspx

Vitamine E en selenium met visolie, een sterk geconcentreerd product.

sMaakpapillen

Maria Delavega schreef op zondag 31 januari 2010, 10:08:


Ai, dat is inderdaad geen goed teken dan.


Niet echt iets aan gedaan, wel ooit bloed geprikt (als uitgangspunt). Bloed was in orde, nooit supplementen gegeven, geen omega whatever. Izzy heeft wél met tijden Chevivit gekregen aangezien zij nooit op gras kwam, maar zelfs dat niet consistent.
Dan begin je een tijd aan iets en dan verwatert het weer om maar zo te zeggen. Ik geloof nou eenmaal niet in supplementen, de meesten zijn allemaal commerce waar de wanhopige paardeneigenaar emotioneel op inspeelt.

Gewoon niks anders dan hooi gegeven. Géén appeltje, géén worteltjes omdat-de-anderen-wel-iets-krijgen-en-het-zo-zielig-is-als-zij-niks-krijgt, géén voederbiet, geen knoflook, geen olieën, geen beloningsbrokje, helemaal niets. Je moet daar echt zeer consequent in zijn. Bovendien is een Fjord een sober ras, die zijn veel te snel overvoerd in dit klimaat.

Zo'n paard went eraan dat anderen soms wel iets krijgen en zij niet.
En het was een hele groep he, dat scheelt ook.

Vlak voor ze verkocht werd weer bloed laten prikken om haar algehele gezondheidstoestand te laten bepalen, er was niks veranderd dus alles was oké!

Groet, Pien