Ik heb nu een mooie, droge paddock met een lange gang (ideaal dacht ik) en veel lekker hooi...laat ze ook niet 100% in de weide gezien de spierbevangenheid van september. Weide is niet bemest en hoorde dat dit toch wel nodig was, met natuurlijke bemesting zoals paardemest of koeiemest. Gras zou minder fructaan ontwikkelen door correct te bemesten. Klopt dit?
Toch hoorde ik dat een droge, zanderige paddock gevaarlijk kan zijn voor veulens, ivm Rhodococcus virus die hierin gedijt. Ik ben laatste tijd wat panisch geworden voor virussen nu twee veulens een virus hebben ondanks de zorgen. Voor veulens raadde men me een gezonde, begroeide weide aan en zanderige paddocks vermijden. Moeilijk om goed te doen

Maria Delavega schreef op donderdag 22 april 2010, 1:14:


Ja. Alles wat stress oplevert voor de grasplant, resulteert in meer fructaan. Stress is bijvoorbeeld nacht kouder dan 5 graden en de dag erna volop zonlicht; een relatief tekort aan benodigde groeistoffen/mineralen; een teveel aan voor gras scahdelijke stoffen in de bodem; watertekort; overbegrazing (of over-bemaaiing); ...


Daarover weet ik niets.


Absoluut! En 't gekke vind ik, maar ook wel het mooie, dat hoe meer je weet, hoe meer je inziet dát het moeilijk is om 't goed te doen. Of 't nu over voer gaat, over rijden/trainen, over ziektes, hoeven, ... Mooi daaraan vind ik dat je over al die onderwerpen altijd kunt blijven bijleren. Maar sóms is dat ook het frustrerende, want het allemaal goed willen doen is soms erg ingewikkeld (dat ondervind ik ook) ;-o.

Karen

Karen Koomans schreef op donderdag 22 april 2010, 1:51:


Dag Karen, ook nog op ? Ik ben heel laat thuis van les en lees nog wat op PC...
Tja, inderdaad frustrerend en beangstigend soms, maar dan denk ik, zoveel dat ik bijleer via de paarden...ik probeer (al is dat soms moeilijk) zen te blijven en het positieve ervan in te zien dat ik er ook uit leer. De eerste drie jaren zijn ze het vatbaarst (had ik met vroeger veulen ook, dacht toen, die komt er nooit meer door, maar na vierde jaar nooit iets meer gehad, kerngezond...) omdat immuunsysteem nog moet versterken, alhoewel er eentje nooit iets heeft vreemd genoeg (gelukkig). Heb geleerd dat grootste sukkelaartjes als veulen soms het sterkst uitgroeien, daar hou ik me aan vast. Gelukkig is de oudste ook op en top gezond, maar wat ik opmerkelijk vind is dat ze nu nog meer op weide zit (na 15 uur) en dat ze nu niet meer schuurt (alhoewel hier al veel vliegjes zitten). Deze winter kon ze erg schuren als ze ook maar eventjes in weide had gezeten. Misschien nu dus iets minder fructaan?

Mijn paard moet Magensium gebruiken, hij vindt het echter buitengewoon vies . Ik heb het geprobeerd te verstoppen in wiesencobs. Die heeft hij vroeger graag gegeten, maar kijkt er nu niet meer naar om. Hij pikt wel de bietenpulp (van brokjes geweekt) van de andere paarden als hij de kans krijgt. Ik heb geprobeerd of hij dan de magnesium daarin wel eet en dat doet hij zonder problemen. Ik vraag me dus af of een handje geweekte brokken per dag kwaad kan als je er de magnesium probleemloos mee naar binnen krijgt

Nancy krijgt het ook in een klein handje geweekte bietenpulp. Doe daar op dit moment ook Vit. E + selenium bij.... en een ruime hand vol "verse", zelfgedroogde brandnetels.

BuitenZinnig schreef op donderdag 22 april 2010, 19:15:


o nee, vergeet het maar. Haal bij de apotheek de grootste spuit die je kunt krijgen. Doe een heel klein beetje water bij de hoeveelheid magnesium die je wilt toedienen, het water lost gemakkelijk op. Zuig het papje op met de spuit, en duw deze leeg in de mond, en daarna beloon je het paard met zijn lievelingshapje.
Ik deed het ook eerst door iets lekkers, ik heb paard nog nooit zó teleurgesteld zien kijken, toen zelfs het lievelingshapje vies geworden was.

Bij mij deed oplossen in Appelazijn en dan over een handje grasbrok wonderen...

Ja precies! Zo doe ik het ook. Ik heb daarvóór ook het een en ander uitgeprobeerd maar dit liep steeds op een teleurstelling uit. Niet alleen voor onze Happy, maar ook voor mij. Uren duurde het voordat ik er die magnesium in had! Nu dus hup, met het spuitje, elke ochtend vast ritueel. Daarna krijgt hij hooi zodat ie de vieze smaak weg kan smullen. Hij is er inmiddels zo aan gewend dat hij het gelaten toelaat. Maar zo weet ik wel zeker dat hij absoluut geen problemen zal krijgen van al die extra handjes voer die er dan toch weer bijkomen

Groetjes Jolanda

Ook mooi (hooinetten):
http://thinaircanvas.com/nibblenet/nibblenetframe.htm

Het filmpje toont hoe weinig hooi het paard kan eten per "graai" uit zo'n net.

Karen

Karen Koomans schreef op donderdag 22 april 2010, 23:52:


Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Is het niet frustrerend zo'n vrij kleine mazen?
Paard moet ook van de zijkant eten, wat doet dat met zijn tanden?

Groet, Pien

Karen Koomans schreef op donderdag 22 april 2010, 23:52:


Wow, da's wel echt weinig ja; is dat niet een beetje te weinig?
Ik kan me voorstellen dat ze daar wel gefrustreerd van raken...

Ik vraag me stiekem ook wel een beetje af hoe praktisch het is, ze lijken me een beetje klein? Voor een klein paard gaat dat natuurlijk wel, maar ik denk dat de grotere netten niet makkelijk dichtgaan aan de bovenkant, dan moet je eerst al het hooi uit elkaar trekken?
Kijk maar, deze schiet zijn doel een beetje voorbij: http://thinaircanvas.com/nibblenet/pages/blueframexl.htm

Ik was altijd wat huiverig voor hooinetten, maar ik moet zeggen dat de netten op mijn nieuwe paddock erg goed werken. De beste is nog steeds die met 'twee netten in één', gelijk een soort binnenvoering. Ik weet eigenlijk niet waar die vandaan komt, ik kan wel eens vragen. :) (Denk van hooinet.nl ofzo, het lijkt daar in elk geval op)

Spirithorses schreef op donderdag 22 april 2010, 23:59:


Ja, mogelijk wel. Ik kies mede om die reden voor mijn eigen paardjes voor wat grotere mazen. Maar 'ieder voordeel heeft z'n nadeel': voor paarden die op een streng dieet moeten is het waarschijnlijk nog frustrerender om telkens urenlang níets te knabbelen te hebben. Oftwel zulke kleine mazen en dus heel langzaam eten houdt ze wel heel lang bezig en zonder lege maag.


Weet ik niet. 't Zelfde heb ik me afgevraagd bij andere materialen zoals de touwen van de 'standaard' nylon hooinetten en ook metalen roosters. Ik denk niet alleen aan de tanden maar ook aan de lippen.
Deze "nibble" netten hebben brede stroken tussen de mazen; mij lijkt dat prettiger voor een paardenmond dan smalle "snijdende" touwtjes of metaal. Maar zeker daarvan ben ik niet!

Karen

Karen Koomans schreef op vrijdag 23 april 2010, 0:13:


Ik heb wel eens paarden gezien die hun hooi tussen heel kleine mazen van betonijzer moesten dooreten. Die hadden allemaal eelt op hun lippen, maar wat erger was; je hoorde de tanden steeds langs het ijzer schrapen. Kan niet goed zijn.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 23 april 2010, 0:18:


Nee, dat lijkt mij ook Pien.

@ Merel, op die pagina met het grote net staat dat-ie voor de foto over-gevuld is. En hoeveel kilo hooi er ingaat, ongeveer 11 kilo als ik 't goed lees. Je hoeft het hooi niet uit elkaar te plukken als je niet over-vult, dat doen de paarden zelf wel.

Op het filmpje staan 1.5" x 1.5" mazen, dat is 3.8 x 3.8 cm. Ik vind dat zelf ook wel érg klein, maar eerder in deze forumdraad werd geschreven dat 5 x 5 cm "tegenwoordig" al als te grof wordt gezien?

Nu is 't ene paard 't andere niet; best mogelijk dat het ene paard zich flink frustreert dat hij zo weinig per hap kan eten, terwij het andere paard tevreden urenlang staat te peuzelen uit zo'n zelfde net.

De standaardmaat van deze nibble netten is 2 x 2" (5.08 cm). De mazen die ik gebruik voor mijn paardjes zijn 7,5 x 7,5 cm. Ietsje kleiner zou ik prima vinden, maar ik zou zelf geen mazen kopen kleiner dan 5 x 5. Tenzij misschien als ik een paard of pony zou hebben die echt extreem op dieet moest... maar dan nog: dan zou ik eerst proberen om nóg fructaan-armer hooi te vinden voor dat dier. Zodat-ie meer kilo's per dag mag eten. En takken en zo bijvoeren.

Ik gebruik nu "standaard" nylon hooinetten. Op zich bevallen die goed, hoewel ik het vullen ervan best omslachtig vind (vergeleken met hooi op de grond of in een hooibak gooien). Ik wil nog een hooibak erbij maken met een metalen rooster, maar als ik 't idee heb dat m'n paarden daar zere lippen door krijgen, dan gooi ik 'm meteen bij 't oud metaal! Het metalen rooster dat ik heb is wel glad, roestvrij staal. Maar toch...

Overigens zijn mijn paarden wel kieskeurige watjes hoor... Zo je ze opvoedt, krijg je ze, hè ?
Ik gaf vandaag net als gisteren vers gesnoeide jonge berkentakken. Gisteren ging het met redelijk plezier op. Vandaag kom ik met die takken aan en geef de eerste aan Fálki die verheugd keek naar aankomend lekkers. Hij nam de tak aan, maakte één kauwbeweging en toen ging zijn uitdrukking van verheugd naar héél teleurgesteld: "Wát?! Alwéér berk?? Dat aten we gisteren toch ook al?" Hij liet de tak op de grond vallen, draaide zich om en liep weg...

En ja, ik ben zo gek dat ik dan morgen wilg voor ze zal snoeien...

Karen

BuitenZinnig schreef op donderdag 22 april 2010, 19:15:


Als jou paard het zo zonder problemen eet moet je het gewoon zo doen...
Het is ook vaak een kwestie van wennen aan de smaak en de een doet het zo en de ander zo, hoe het beste werkt voor je paard , lijkt mij...
En een handje per dag kan echt geen kwaad hoor(correct me if im wrong) als je verder het dieet arm houd.