Het gaat inmiddels een stuk beter sinds hij langere tijd magensium krijgt. Het lijkt erop dat dát echt de doorbraak geeft waardoor hij sindsdien niet meer bevangen is geworden. Maar ja, echt 100% aantoonbaar is het helaas niet. Veel beweging kreeg hij al 2 jaar (heb meer werk met hem dan met mijn andere 2 paardjes samen en daarnaast nog 2 kinderen die hem rijden), in combinatie met hooi en beperkt gras. That's it. En toch is hij bevangen geraakt. Maar nu dus alweer een jaar niet meer. Zijn hoefjes doen we ook heel regelmatig. We hebben ze sinds de bevangenheid een tijd lang elke week gedaan, maar nu is dat verschoven na 1x per 2 weken. Omdat het nu zo goed gaat. We hebben ook een beklinkerd pad aangelegd van zo'n 25 meter lang, waar hij elke dag meermalen overheen wandelt, wat zijn hoefjes ook mooi kort houdt. Ben erg blij met de huidige situatie, maar ik blijf erg voorzichtig. Vandaar dat ik hem zelfs geen handje voer per dag wil geven om die magnesium erin te krijgen.

Groetjes Jolanda

Fijn dat de Magnesium helpt. Maar wanneer je paard zo extreem gevoelig is, dan is er misschien meer aan de hand?
Ik heb 2 IR-gevoelige paarden. Een Fjord en een Haflinger. De Haflinger is wegens een ernstige blessure naar Frankrijk verhuisd en staat daar 24/7 op onbeperkt goed grasland... en....is afgevallen en heeft geen last meer gehad van harde manenkammen en andere IR-verschijnselen. De Fjord had nergens last van tot zijn volwassenheid.... (hij wordt dit jaar 6) Maar sinds vorig jaar werd hij enorm dik en kreeg die harde manenkam van het sneue weilandje waar hij op stond. Hij krijgt nu uit voorzorg die magnesium en staat niet de hele dag op het land. Bewegen is wel het sleutelwoord...

Ik vrees dat het gevaar voor de fjord juist in dat sneue weilandje zit.

Hij is verder helemaal onderzocht, ook bloedonderzoek gedaan. Daar komt alleen uit dat hij IR is. De waardes waren heel erg hoog, ik dacht me te herinneren dat het apparaat niet eens hoger kon meten. Maar dat is inmiddels alweer anderhalf jaar terug. Hij is daarnaast erg fit, actief, en ondeugend, hij maakt totaal geen zieke indruk.
Beweging krijgt hij genoeg. Hij speelt graag met de andere twee, en wordt zo'n 5 x per week bereden. Gisteren weer een heerlijke bosrit gehad, en dan moet hij als "kleintje" echt hard werken om de 2 grotere paarden bij te houden. Maar als hij maar mee op pad mag, dan vind hij het prima.

Ja een heel schraal weitje is ook heel erg slecht. Ik houdt wat dat betreft overal zoveel mogelijk rekening mee. Dat áls hij mag grazen met korf, hij niet op een te kort begraast stuk staat. Vandaar dat ik ook minimaal bemest, om ervoor te zorgen dat het gras niks tekort komt waardoor de fructaangehaltes hopelijk niet de pan uitrijzen.

Groetjes Jolanda

Pagan has questioned how much glycemic response contributes to skeletal disorders, such as osteochondritis dissecans (OCD) in young horses:
http://www.thehorse.com/ViewArticle.aspx?ID=5113

Er is een relatie gevonden tussen voeding die hoog is in % snelle suikers/koolhydraten, en de kans op OCD en andere bot-problemen bij jonge paarden. Dus in het rijtje van o.a. HB / IR / EMS / Eczeem, kan ook OCD nog worden toegevoegd als een mogelijk gevolg van suikerrijke voeding.
Overigens staat in het artikel ook nog een m.i. interessante opmerking over het positieve effect van wat plantaardige olie toevoegen aan een krachtvoermaaltijd. Maar beter is gewoon géén krachtvoer geven, natuurlijk.

Karen

Karen Koomans schreef :

Dat 'goed voeren' is nou juist het probleem.
Ze stoppen er kilo's veulenbrok in omdat het veulen dat nodig zou hebben. En die beesten staan hooguit overdag buiten.
Een veulen kun je niet veel beweging geven, die moet je de kans geven om zelf te mogen kúnnen bewegen.

Groet, Pien

Karen Koomans schreef op maandag 26 april 2010, 22:34:


Mijn zus heeft dit vorig jaar al verteld, ze is veearts in Gent. Zij doet een eindwerk ivm beenproblemen bij paarden. Het is niet alleen een kopertekort, maar inderdaad vooral een suiker-teveel.
In 1994 heb ik een veulen gefokt, uit mijn warmbloed moeder en een SF hengst. Het was een kanjer van een hengst. Op 1,5 jaar vlak in de winter had hij plots een heel erg dik, opgezwollen spronggewricht. Bleek na twee adviezen en nog meer foto's, ocd te zijn. Hij werd erg mager in de winter en ik had hem pavo veulenbrok ter preventie van ocd bij gegeven. Tijdje daarop stond hij met die dikke knie en was heel erg mank.
Ik weet niet of het door het brok kwam, maar vond het schrijnend dat juist nadat ik dit brok bijgaf, het veulen zo'n dik spronggewricht kreeg. Wellicht zal het ook erfelijke aanleg geweest zijn en het feit dat hij zo'n kanjer was.
De veeartsen zeiden me toen dat het kon zijn dat hij door de brok harder is beginnen groeien...
Hij is verkocht geweest toen ik ging studeren aan oudere mensen 'om in de hof te lopen', maar hun zoon was een bekende springruiter (wist ik niet ) Enkele jaren daarna sprong hij de grote proeven in Moorslede en was er van die knie niets meer te zien...

Artikel is razend interessant

Spirithorses schreef op dinsdag 27 april 2010, 8:40:



Jij voert veulens niks bij?
En je drachtige merries?

Eerlijk gezegd wordt Charly hier behoorlijk begevoerd.
Die eet momenteel naast haar hooi ook nog zo'n 3 kg van één of ander eiwitrijk fokmerrievoer. En Charly is echt niks te dik.(Op de buik na dan. )

Ans Jondral schreef op dinsdag 27 april 2010, 14:55:


Jammer, maar niks meer aan te doen nu. Als je schrijft 1 of ander eiwitrijk fokmerrievoer neem ik aan dat je niet weet wat er in zit. Lees dat maar eens goed na. Helaas worden paarden nog steeds bijgevoerd met allerhande onzin terwijl bij mensen allang wordt gezegd: eet zoveel mogelijk normaal als je zwanger bent. Het bijvoeren van drachtige merries is mede oorzaak van allerlei gezondheidsproblemen bij veulens. Je kan nog stoppen met bijvoeren zodra het veulen er is.

joop schreef op dinsdag 27 april 2010, 15:18:


Hmm, eiwitrijk.... onze Nancy (zomer-eczemer) was een fokmerrie. Heeft waarschijnlijk ook het één en ander van 'dit spul' gehad. Plus dat ze vaak roggebrood kreeg. Was zogezegd haar lievelingskostje. Zomereczeem -> allergische reactie op (een bepaald soort) eiwit.....
Andere eczemer hier in de buurt is door een DA getest. Geen zomereczeem wat de diagnose... maar een eiwit-allergie

joop schreef op dinsdag 27 april 2010, 15:18:


Char is mijn pony niet hé, dus ik kies haar voer niet.
Mijn zus, die haar eigenaresse is, weet ongetwijfeld wel wat daar in zit en heeft ook specifiek dat voer gekozen.
En ik had verstaan dat ze dat zal blijven geven zolang ze melk geeft.
Mijn zus ik Char ook echt beginnen bijvoeren toen de pony te mager begon te worden. (Wat heel gek was omdat die pony al haar hele leven te dik is. Die wordt normaal dik van lucht. Dus dat zegt genoeg. )
Een drachtige merrie waarvan je de ribben door de wintervacht door ziet, lijkt mij niet de bedoeling?
Zo'n groeiend veulen vraagt toch heel veel eiwitten van de merrie, wat voor voer zou je anders moeten geven?