Rita Klompmaker schreef op zondag 16 mei 2010, 13:00:
>
> Ik heb in het verleden zoveel geprobeerd met als resultaat dat mijn paard
> steeds weer
HB werd. Ik probeer NIETS meer, want nu ik ALLEEN nog maar
> hooi en magnesium geef doet hij het goed. Geen
HB meer, wel een beetje
> stijf maar dat heb ik duizendmaal liever dan die vervloekte pijn als hij
>
hoefbevangen is.
Beetje stijf -zo heb ik ondervonden- is wat anders dan licht spierbevangen. Beetje stijf is/was Buck ook altijd enigszins, maar hij kwam daar altijd doorheen door verplichte beweging. Bij spierbevangenheid werkt dat juist niet. Ik ben geneigd te denken dat de stijfheid die gepaard gaat met
hb, een resultaat of bijverschijnsel is van het pijnlijke bewegen, hoe minimaal ook. Dus geen op zichzelf staand verschijnsel. De stijfheid lijkt ook voornamelijk in de schouders te zitten, is dat ook jouw ervaring, Rita?
Want ook al is Buck niet meer
hb en klettert hij inmiddels over asfalt met een zachte manenkam, hij balanceert zó door naar de andere kant. De witte lijn is nog steeds geel en wat verbreed ondanks een jarenlang sober regime. Vorige week toen ik een baal onverwacht kuiliger hooi openmaakte, voelde ik 2 dagen later een minuscuul remmetje bij het rijden op het fietspad en zat er iets minder porrie in bij het duin op galopperen. Ook bergaf ging een fractie behoedzamer dan anders. Gestopt met dat hooi, dan maar stro erin en nul uur wei, maar hij behield een week lang een lichte stijfheid, met name weer in de schouders. Volgens mij een gevolg van het opflakkeren van de very mild laminitis die hij zijn hele leven al heeft. Het blijft een breekbaar lijntje.
Voeding
