Aafke schreef op vrijdag 18 juni 2010, 13:12:


Wellicht ten overvloedde, maar wat voor mensen geldt, geldt in dit geval voor paarden ook:
1) Voorkom crash-dieeten. Probeer niet je paard te snel te laten afvallen. Hoe sneller hij afvalt, hoe sneller het er weer aan komt.
2) Bij paarden is het belangrijk dat ze voldoende tijd bezig zijn met eten. Uit onderzoek is gebleken dat paarden een redelijk vaste "eet-tijdsduur" hebben: zelfs als ze te weinig voedsel krijgen stoppen ze toch met eten zodra ze hun uurtjes erop hebben zitten. Omgekeerd geldt hetzelfde.
Je kunt dus het paard laten afvallen, zonder honger, door hem voldoende tijd bezig te laten zijn met eten. Dus zorg dat hij 17 uur of zo nodig heeft om dat stro/hooi sprietje voor sprietje op te peuzelen. Dan is hij lekker bezig met eten, precies zoals zijn instinct hem aangeeft, helemaal tevreden, en valt hij ondertussen toch af.
Van nature moeten paarden zoeken naar eten, de reden dat ze bij ons vaak te dik worden is dat het voedsel te hapklaar voorhanden is. Het paard besteedt zijn voorgeprogrammeerde uurtjes aan eten, en krijgt in die periode dan veel te veel binnen.


Straks? Beweging is NU een noodzakelijk onderdeel van het afvallen. Anders gaat je paard in de "spaarstand" en wordt NOG efficienter met minder eten.
Beweging kun je op allerlei manieren doen, ook passief. Wij hebben nu de weide spiraalvormig afgezet, dus ze moeten nu helemaal de wei rond voor ze kunnen grazen, en weer helemaal terug als ze moeten drinken, etc. Het is ook smal, ze passen op sommige plekken maar net met hun buik tussen de draden. En dan is er altijd wel eentje die wil rennen (juist omdat het zo smal is, en smal is eng), en de rest moet dan tussen wil en dank ook maar want er is geen plek om iemand te laten passeren. Op sommige plekken hebben we een hindernis gebouwd, dus ze moeten ook nog springen. En we verzetten draadjes soms op onverwachte plekken, waar dan weer een vierkante meter gras beschikbaar komt. Dus de paarden rennen ook nog eens heen en weer om te kijken of er niet ergens weer zo'n geheime voorraad beschikbaar is gekomen.
Op dit moment wordt er heel wat afgerend en gesprongen bij ons in de weide. We horen de hele dag door paarden in galop voorbij komen denderen.

Misschien moeten we even wat foto's maken.

Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag 18 juni 2010, 14:33:


Hier dé reden om het zelfbedieningsrestaurant ook dagelijks een paar uur leeg te laten. Zodat ze gaan stofzuigen. Er zijn idd. altijd wel érgens nog wat sprietjes te vinden, ze scharrelen wat rond. Doe ik dit niet... staan ze de hele godganse dag op de betonplaat/inloopstal te hangen... wachtend op de volgende portie.


Dit is echt een leuke stukje tekst! Zie het zó voor me!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Frans Veldman schreef op vrijdag 18 juni 2010, 14:33:


Ok, begrijp ik. Binnen de mogelijkheden die ik heb probeer ik dat ook zoveel mogelijk toe te passen. Maar ik heb helaas geen paddock die hectares groot is. De weide was verboden terein, gaat nu langzaam verandering in komen. Klein laag gedeelte is bestemd om sprietjes te zoeken.
Hooi gaat ik netten....


Ehm.. daarmee bedoelde ik rijden. Sorry, was niet duidelijk genoeg. We wandelen regelmatig met haar. 'Brugje rond' een traject Rijksweg (fietspad), brug over, Vaartweg, brug over... weer op de Rijksweg (fietspad) Heeft een lengte van ruim 3 km (de eerste dagen was het nog maar een paar 100 m. omdat lopen nog niet zo gemakkelijk ging)
Als het lukt elke dag, de meiden helpen ook mee. Deze week ook al 3x onder zadel deze route gestapt. We gaan dit uiteraard opbouwen, binnenkort hopen we de bossen weer in te kunnen. Is op ± 30 min. 'stap-afstand' van ons huis.


Geweldig,... maar dit was hier even niet mogelijk he. Gras was nog verboden... voeg het nu heel voorzichtig weer toe. En ja, ook dan zijn hier de mogelijkheden zo'n soort traject in elkaar te flansen.
Nu is de ruimte wat beperkter.. maar probeer dat al zo in te richten dat ze veel moeten bewegen. Van hooi naar water, liksteen... etc.

Maar nogmaals, niet iedereen beschikt zomaar over een grote gras-vrije oppervlakte
En dan is het kiezen uit "2 kwaden" .....

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Frans Veldman schreef op vrijdag 18 juni 2010, 8:26:



Lees even de index van Wil. Ik kan een nog uitgebreidere... Als ik je mag geloven kunnen ze ook op houtsnippers leven, ook barstens vol cellulose.
Het boeren vak is niet voor iedereen weggelegd, merk ik wel.

Je geeft zelf ook al aan dat het een prima afval product is, dat zegt al genoeg over de voedingswaarde nietwaar?

overigens zijn dit experimenten die je zonder voldoende kennis net even moet toepassen op je paard. Ik kan je wel wat foto's laten zien van het uiteindelijke resultaat na 3 maanden -zonder veel beweging-. stockmaat 1,54, Aanvangsgewicht: 720 kilo, Eindgewicht 580 kilo.
Overigens kun je gerstestro ook gebruiken als test, om te zien of dat je hooi nog goed is (voor mensen met reukproblemen). Als paarden gerstestro prefereren boven het aangeboden hooi, dan kun je je hooi weggooien.