Frans Veldman schreef op zaterdag 19 juni 2010, 23:46:
> Isabel van der Made schreef op zaterdag 19 juni 2010, 22:47:
>
>> Ik zou zeker een supplement bijvoeren, Aafke.
>> De vitamines in hooi lopen terug, denk vooral aan vitamine E, en bij
>> afvallen hebben ze daar des te meer behoefte aan en ook aan vit C.
>> En dat zit niet in een liksteen.
>
>
> Is het niet zo dat paarden zelf vitamine C aanmaken?
Jawel, maar toch kan een paard een Vit. C tekort hebben. Kennelijk kan niet altijd voldoende Vit. C door het lichaam worden aangemaakt. Tekorten worden o.a. gezien bij ziekte, langdurige stress en/of grote inspanningen.
Ik meen me te herinneren dat ook een disbalans in de voeding indirect kan leiden tot een Vit.C tekort, maar dat moet ik even nazoeken om zeker te weten of dat klopt.
Net als Isabel zou ik wél kiezen voor ofwel een supplement in poedervorm of zo, ofwel het bijvoeren van - liefst verse - kruiden. Niet elk kruid is geschikt om "zo maar" en/of langdurig bij te voeren! Net als bij 'pure' supplementen moet je ook bij kruiden goed bekijken wat je geeft, hoeveel en voor hoe lang. Of je kunt natuurlijk (ook) gebruikmaken van de kennis van iemand anders (een persoon, of een firma die kant en klare mengsels verkoopt voor specifieke situaties), als je je niet zelf wilt verdiepen in die materie.
Maar brandnetel bijvoorbeeld (en vele andere kruiden), dat kun je gerust langdurig aanbieden, vooral als je het niet mengt door ander voer maar je het paard zelf laat kiezen of het wel of niet dat kruid wil eten. Zelf haal ik bovendien kruiden altijd weg na een uurtje of zo, als er dan nog staat. Dit om te voorkomen dat het paard het opeet puur omdat het honger heeft en/of omdat het zich verveelt. Ik bied ook nooit een kruid in een heel grote hoeveelheid aan (maar in sommige gevallen wel langdurig, bijv. maanden lang bijna dagelijks). Brandnetel wordt overigens bitter (vies!) als het in bloei staat. De toppen van jonge scheuten, die zijn smakelijk en zitten boordevol bruikbare, gezonde voedingsstoffen. Als je regelmatig op dezelfde plek knipt, krijg je daar vanzelf telkens nieuwe jonge scheuten.
Wil je zolang alles lekker doorgroeit hier in NL het liefst zelf plukken, dan kun je bijv. brandnetel nemen, een klein beetje kleefkruid en wat smalle weegbree (blad). Of de ene dag het één en de andere dag een ander kruid. Voor een suiker-gevoelig paard is paardebloem(blad) niet zo'n goede keus; hoewel dat er net als bij gras ook van afhangt onder welke weersomstandigheden en op welke plek je het plukt, zie de fructaanindex. Helaas kan ik van de meeste in NL groeiende kruiden geen info vinden over het gemiddelde NSC-gehalte in dat kruid (als iemand anders daar wel meer over weet, gráág!).
Karen
Voeding
