Karen Koomans schreef op zondag 20 juni 2010, 1:19:


Ik begrijp niet hoe je deze stelling wilt onderbouwen.

Te veel is nooit goed, vooral televisie.

Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 11:19:


Omdat de basis al niet goed is?
pfff ik weet het niet hoor , maar als je leest wat voorn problemen je kunt krijgen met het veel te hoge Fe gehalte , standaard in het hooi , zeker in Nederland....
In mijn geanalyseerde hooi zit 5 tot 7 keer de dagelijkse behoefte aan Fe.

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Isabel van der Made schreef op zondag 20 juni 2010, 11:21:


Maar hoezo dan je advies om dit paard extra vitamine C te geven? Of had je het over injecties?

Frans

nee, ik spreek mezelf tegen.

Spirithorses schreef op zondag 20 juni 2010, 7:44:


Tuurlijk, bloed prikken is zeker van toegevoegde waarde. Maar ook niet méér dan dat (van toegevoegde waarde), omdat uit een bloedonderzoek lang niet alles blijkt.

Karen

Karen Koomans schreef op zondag 20 juni 2010, 3:10:


Je kunt het nodeloos gecompliceerd maken. Als we het nu gewoon even betrekken op de voeding, want daar hadden we het over. Dan is HB een ziekte die door een TEVEEL van iets wordt veroorzaakt, en niet zozeer door een tekort aan een bepaalde voedingsstof.

Een teveel aan iets kan soms inderdaad een tekort aan iets anders tot gevolg hebben. Probleem is dan alleen dat je dat tekort niet kunt aanzuiveren door MEER te geven van datgene waar dan een tekort aan is, dat werkt niet, zolang het TEVEEL niet eerst is opgelost. Is dat TEVEEL dan opgelost, dan lost het tekort zichzelf ook op, zonder dat je daarvoor nog iets moet doen.

Als je teveel calorieen eet, wordt je dik. Wellicht krijg je daardoor een tekort aan insuline. Wat is dan de beste oplossing? Meer insuline geven? Of het teveel aan calorieen opheffen? Als je het laatste doet blijkt vaak het tekort aan insuline ook ineens verdwenen te zijn. Zou je andersom te werk gaan, dus eerst de insuline aanvullen, en dan afvallen, dan zit je ineens met een insulineoverschot, wat de cellen weer uitnodigt om suiker om te zetten in vet. Je komt totaal nergens met zo'n aanpak, dat blijft dweilen met de kraan open.

Kortom, bij een gecombineerd probleem met tevelen en tekorten zul je eerst de tevelen moeten weghalen. Dan zullen er vanzelf ook tekorten verdwijnen.

In geval van een te dik paard weet je bovendien feitelijk niets over de tekorten, maar wel over de tevelen. Er hoeft helemaal geen tekort te zijn, maar je weet in ieder geval wel 100% zeker dat er sprake is van een teveel.

Vandaar dus het advies om bij een te dik paard gewoon terug te gaan naar de basis, dus de TEVELEN eraf. Daarna, als je dat teveel hebt opgelost, kijken wat er dan eventueel nog te prutsen valt om een en ander perfect in balans te krijgen.

Frans

joop schreef op zondag 20 juni 2010, 11:17:


Ja, ik heb er meer maar dat is er ook één . Overigens niet alleen in de voeding, balans is belangrijk in heel veel dingen (inspanning versus ontspanning, inname versus verbruik, fanatisme of versimplicificatie versus relativering, etc.).


Klopt, wat dat betreft is Vitamine C een slecht voorbeeld, in dit kader. Bepaalde andere vitamines, vetzuren en mineralen veroorzaken veel vaker een probleem, wanneer een paard die stof te weinig of juist te veel krijgt.

Zie, daar is-ie weer, de balans ! Je krijgt vaak niet zozeer in absolute zin een teveel van iets binnen, het teveel is vaak een teveel, ten opzichte van iets ánders. Bijvoorbeeld teveel Calcium ten opzichte van Magnesium. Teveel snelle koolhydraten als percentage van de *totale * hoeveelheid die je eet.

En natuurlijk te levise als percentage van het totaal aan te lecommunicatie... Kun je nagaan wat je kunt krijgen van in té rnet .

Karen

Karen Koomans schreef op zondag 20 juni 2010, 11:45:


Precies. Het gezegde: meten is weten gaat in de natuur niet op, je kan niet alles meten en weten. De geneeskunde weet vaak geen oplossing voor lichamelijke problemen. Je kan alleen werken met wat je weet en met ervaring. Heeft een paard laminitis, kan je vaak zonder onderzoek vaststellen dat de achterliggende oorzaak IR is. Je hebt daar geen speciale apparatuur oid voor nodig. Je kan dan eerst de IR proberen te behandelen en afvallen door middel van minder eten en meer bewegen toepassen. Omdat er goede reden is aan te nemen dat het bij paarden even zo goed werkt als bij mensen kan je een Mg supplement geven. Alle andere supplementen achterwegen laten omdat er geen aanleiding is andere supplementen te geven. Het heeft geen zin dan bijvoorbaat in te gaan dekken voor eventuele tekorten die zouden kunnen bestaan of ontstaan. Dat zou namelijk betekenen dat niet 1 supplement kan uitsluiten, voor de zekerheid zou je allemaal moeten nemen, en dat soort onzin gelooft niemand. Misschien moet je het zo zeggen: niet krabben voor het jeukt.

van lennep schreef op zondag 20 juni 2010, 11:38:

Maar ga je die goed krijgen, door van alles aan te passen als je niet weet waar te beginnen? (begin zonder eind?)

In deze voorraad misschien, in de volgende wellicht niet?
Het element IJzer is er in vele vormen en lang niet alle vormen kunnen door het lichaam worden opgenomen. Te velen (van de wel opneembare) worden opgeslagen in beenmerg- lever- mild en nieren.
(citaat)
Belangrijk is de vorm waarin het IJzer in het voer aanwezig is en de aanwezigheid van onderandere eiwitten, vit-C en de hoeveelheid fytaat.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Karen Koomans schreef op zondag 20 juni 2010, 11:59:



Hoe meer ik over voeding te weten kom, hoe meer ik zie dat dat hele verhaal over balans gewoon niet deugt. De calcium, magnesium, fosfor-verhouding bijvoorbeeld. Als het balansverhaal zou kloppen dan zou het niet zoveel uitmaken hoeveel je geeft, als de verhouding maar goed is. En daarvan weet ik inmiddels 100% zeker dat het niet op gaat. Geef twee keer zoveel van alles (dus de verhouding is goed), en het lichaam neemt Ca op in plaats van Mg, en je krijgt dus een totaal verstoorde verhouding in het lichaam.

De lengte van je armen hebben een bepaalde verhouding tot de lengte van je benen. Als je nou een te grote broek neemt, dan kun je dat niet compenseren door dan ook maar een te grote trui te nemen. De verhouding heb je dan wel weer gecorrigeerd, maar je hebt het probleem niet opgelost maar in feite alleen maar erger gemaakt.

Het idee van die bepaalde verhouding klopt alleen bij de normale hoeveelheden. In feite heb je het dan niet over een verhouding, maar over individuele streefwaarden. Een teveel van het een kun je dan ook niet rechttrekken door dan ook maar meer van het andere te geven.

De verhouding koolhydraten in je voeding mag niet te groot zijn schreef je. Daar gaan we weer: Stel je neemt toch teveel koolhydraten. Ben je dan van het probleem af door dan ook maar meer vet te gaan eten, zodat de "balans" weer hersteld is? Natuurlijk niet, je wordt dan nog sneller te dik! Een teveel aan koolhydraten kun je maar op 1 manier oplossen: minder koolhydraten eten. Niks balans. Gewoon individuele streefwaarden!

Frans

Karen Koomans schreef op zondag 20 juni 2010, 11:59:


Net als bij mensen: het is niet aanbevolen leukraak vitamines en mineralen te slikken, je kan er teveel van binnen krijgen en dat kan slecht zijn. Wat de vetzuren hier mee te maken hebben weet ik niet.


Degene die precies genoeg van alles binnenkrijgt moet nog geboren worden. Geen probleem, een gezond lichaam kan allerlei schommelingen gemakkelijk aan. Gelukkig maar want er zijn zeer veel mensen (en dieren) die onder invloed van modeverschijnselen veel te veel vitamines en mineralen tot zich nemen, heb ik het nog niet over andere vormen van ongezond en onevenwichtig voedsel. De moderne mens is een goed voorbeeld van hoe ver je wel niet kunt gaan.

Frans Veldman schreef op zondag 20 juni 2010, 11:53:


@ Esther, VOILA de basis

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 12:05:


In de volgende ook. Probleem is dat het ijzergehalte in NE en BE overal veel te hoog is. In het drinkwater, en ook in de gewassen.


IJzer is niet zo'n fijn goedje voor het lichaam. Het is een agressief radicaal dat het DNA kapot maakt. Toch heb je het nodig voor de aanmaak van rode bloedcellen. Het lichaam heeft voor het transport van ijzer een oplossing gevonden door het te verpakken in een bolvormig stuk eiwit, zodat het ijzer nergens mee in contact kan komen en schade kan aanrichten. Toch werkt dit systeem niet feilloos, en richt ijzer hier en daar toch schade aan.
Dit is EEN van de redenen waarom je dus bij ijzer gewoon genoeg moet geven, en niet "voor de zekerheid" toch maar wat meer. Aan meer heb je niks, je krijgt er niet meer rode bloedcellen door, en van het overschot heb je alleen maar last.
Voor de meeste mineralen geldt een soortgelijk verhaal. Vandaar dat ik al jaren lang strijd lever tegen het door de commercie opgedrongen verhaal "meer is beter", en mijn tenen bij elkaar knijp als ik zie dat iedere discussie die begint als een "teveel" uiteindelijk weer omslaat in een angst voor tekorten.
Inderdaad: niet krabben voor het jeukt. Er is pas sprake van een tekort als daar een duidelijke fysiologische reden voor gevonden is, die in overeenstemming is met de symptomen. Tekorten anticipeer je niet, tekorten constateer je. Als je een tekort anticipeert dan ben je al in het gebied van de tevelen belandt.


Vitamine C hoeft niet in het voer te zitten. Dat is een verhaal dat specifiek voor mensen opgaat. Vitamine C en E zijn anti-oxydanten en bieden enige bescherming tegen vrije radicalen zoals ijzer. Maar paarden maken zelf vitamine C en kunnen het niet via de voeding opnemen.

Enfin, tegen het overschot aan ijzer kunnen we helaas niet zoveel doen. Behalve dan ver uit de buurt blijven van alle likstenen of voedingssupplementen waarin dan ook nog eens extra ijzer zit!

Frans

Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 11:19:


Esther gaf al een mooi voorbeeld.
Daarnaast, niet voor niets schreef ik in een vorig bericht:

"Voor de duidelijkheid, als ik morgen een nieuw geval van een HB-paard zou hebben waarbij de oorzaak mógelijk een teveel aan suikers is (dat gaat dan meestal samen met een tekort aan beweging), dan zou ik opnieuw starten met een hooidieet en indien mogelijk meer beweging."

Natúúrlijk moet je beginnen met de meest voor de hand liggende hypothese en dus met de meest voor de hand liggende oplossingen, bij HB. Het gaat mij er om dat een open mind belangrijk blijft; als hypothese A en bijbehorende oplossingen niet werken, dán door naar hypothese B. Niet krampachtig A blijven proberen, omdat "iedereen" nu eenmaal zegt dat... Ik heb zelf die fout gemaakt, vandaar dat ik er nu op hamer dat dat dom is .

If your only tool is a hammer you tend to see everything as a nail... Als je veel weet van HB als gevolg van te suikerrijk eten, neig je ernaar om álle HB gevallen in dat hokje te plaatsen.

Ik vind van mezelf dat ik ten aanzien van mijn eigen zieke dieren te lang heb vastgehouden aan de "standaard"hypotheses en bijbehorende oplossingen.

Niet alleen mbt Juul's chronische gezondheidsproblemen, ook mbt de eczeem van Fálki en van Joris boek ik nu eindelijk positieve resultaten, nu ik na jaren van toepassen van de "standaard"oplossingen, eens heel anders denk. Ik behandel Fálki's eczeem nu vanuit de veronderstelling dat het (vooral) een gevolg is van een schimmelinfectie. En voilá, hij loopt nu al een week te grazen zónder deken, zónder stress door jeuk. Dat is in de 6 jaar dat ik hem heb nog nooit voorgekomen, in juni zonder deken buiten zonder problemen .

Karen

Isabel van der Made schreef op zondag 20 juni 2010, 11:21:


dank je isabel, ik ga het lezen!

karen