Monique Meijer schreef op donderdag 9 juni 2011, 8:12:


Prachtige ontwikkeling! Wordt het eindelijk weer lucratief om zelf hooi te maken, in plaats van er geld op toe te moeten leggen. Ga je je eigen landje zorgeloos hooien (laat maar regenen) en van de woeker-opbrengst na verkoop aan de biogas-industrie koop je dan zelf kwaliteitshooi, dat dan ook wat meer mag kosten.
Misschien (moet het nog even precies uitzoeken) wordt onze verse paardenmest nu ook geld waard. We "lenen" het hooi straks zeg maar om het door de paarden te laten voorbewerken voor de biogas-industrie.
Na wat pieken en dalen stabiliseert het marktprincipe toch, gaan ook biogas-boeren concureren, zoeken naar de goedkoopste brandstofbronnen, en zal de situatie niet veel anders zijn dan in het verleden. Waarom duur hooi inkopen als er genoeg restafval (groente, houtsnippers, stro, gemaaide bermen, sportvelden) te krijgen is? En fijn dat als ik nu een beschimmeld pak hooi heb dat het toch nog geld waard is.

Frans

Ik vraag me al jaren af wat nu eigenlijk precies het verschil is tussen hooi en gras voeren en wat voor effect dat heeft op de spijsvertering en/of de darmflora van het paard.

Er zijn twee situaties waarin ik daadwerkelijk verschil zie in het voeren van hooi of gras.

Eerste is Willem. Willem raakt steevast bevangen als ik hem op de wei zet. Maakt niet uit of het kort of lang gras is, staat hij er langer dan 3 x 1 uur op dan is het mis. Ik heb hem nu een jaar of 2 helemaal weideloos, hij krijgt alleen hooi, stro en lijnzaad, en zijn hoeven zijn prima in orde en hij is nooit meer bevangen geweest. (Het hooi komt overigens van hetzelfde land als waar de paarden op grazen.)

Tweede situatie; Boully en Arco. Boully is zeer gevoelig voor diarree. Ik heb daar van alles aan geprobeerd te doen, verschillende kruiden toegevoegd aan zijn slobber, met kaneel en gember wordt het wat beter, maar ik krijg hem nooit helemaal goed. Nu had ik wel eens het idee dat het met hooi voeren erger werd. Hij heeft er 's winters meer last van dan zomers. Inmiddels staat hij weer de hele dag op het land, alleen 's nachts niet, dan krijgt hij hooi samen met Willem en sinds hij weer op het land staat is de diarree vrijwel verdwenen. Heel soms nog een slappe hoop, maar geen koeienvlaaien meer. Boully is 23 en een vrij magere fjord, ik moet moeite doen hem een beetje op gewicht te houden.
En nu heb ik Arco erbij. Hij is een shetlander van 4 jaar en rond de 80 cm. hoog. Waar hij vandaan komt, liep hij op heel kort gras. Ik heb hem hier samen met zijn vriendinnetje (een shet van ca. 1.10 m.) apart in de bak gezet om ze te laten wennen. Ze krijgen hooi en stro te eten. Arco was telkens aan de diarree. Ik weet dat eerst aan nervositeit; Arco is een heel bange pony en hij moet heel erg aan ons wennen; maar het ging ook na een week nog niet over. Ik ben hem een beetje lijnzaad met Curcuma bij gaan voeren, maar ook dat helpt niets. Sinds 3 dagen heeft hij (weer) een halstertje om en laat hij zich aan een touwtje meenemen en nu zet ik ze 's morgens een uur of 5 bij Boully op het land. En sindsdien is de diarree weg!

Schijnbaar doet gras dus iets met de spijsvertering wat hooi niet doet. Of misschien doet hooi iets met de spijsvertering wat gras niet doet. En ik zou zo graag weten, wat nu toch uiteindelijk deze verschillen geeft.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Ik merk deze dingen ook en het verbaast mij ook, ben heel benieuwd....

Peter Donck schreef op donderdag 9 juni 2011, 8:05:


wat denk je nou zelf?
Ik masseer ze eerst lekker mals zelfs, speciaal voor de seniorhond zonder tanden

Cindy Helms schreef op donderdag 9 juni 2011, 11:20:


... en van zo'n brokje moet je dan weer een sopje maken, anders bijt hij die eenzaat van een tand die hem misschien nog rest, nog helemaal stuk op die malse "biefstuk"

Cindy Helms schreef op donderdag 9 juni 2011, 11:20:


Dan ook nog klassieke muziek spelen zeker?
Kobe-paardenvlees...

Altijd geweten dat jij bijbedoelingen had....

Ik ken het verschijnsel van een vriendin met een hb-gevoelige merrie, die om die reden niet op gras mocht. Paard had al levenslang diarree, dus sowieso een slecht functionerende darmflora. Stro bijvoeren hielp wel wat. Uiteindelijk kwam het paard tóch enkele uurtjes op gras te staan en in die periodes was de diarree afwezig.
Gras verbetert blijkbaar de darmflora, wat hooi niet in zijn vermogen heeft. Is het de grotere hoeveelheid vocht? Ander gistingsproces? Vitaminen? Samenstelling: het feit dat met gras voornamelijk topjes worden gegeten en met hooi de hele stengels?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op donderdag 9 juni 2011, 12:00:

Mijn laatste zin lijkt me overigens het antwoord op de eerste situatie: hooi is stengeliger want je maait pas als de lengte aanzienlijk is. Gras, ook al is het van datzelfde weiland, is kort afgegraasd en heeft als voedsel dus een heel ander structuur. Van fruktaan weten we dat het in de topjes zit, daarbij is afgegraasd hooi gestresst, dus de hb-link is duidelijk.

Maar waarom gras dan diarree terugdringt in tegenstelling tot hooi..?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •