Marianne Gomes schreef op zaterdag 11 juni 2011, 11:42:


Het was ook figuurlijk bedoelt, om duidelijk te maken dat er bij jou in je grote weide met slechts 1 paard nooit "tijden van nood" komt. Jou ene paard heeft zó veel gras en groen tot haar beschikking, dat ze ook in de winter selectief kan eten.
Ik gaf de tien keer tien als voorbeeld, dat áls je dat zou doen, je wel tijden van nood gaat krijgen. Omdat 10*10 nooit genoeg is om een paard jaarrond van te laten eten. En dan zou je zien dat ook jou paard wel alles gaat eten, simpelweg omdat ie honger zou hebben.

Groetjes Karin

Karin schreef op zaterdag 11 juni 2011, 17:48:


Ik zie het niet hoor. Ik WIL geen paard of paarden als ik weet dat ze voedselschaarste gaan hebben. Ik zie dat punt echt niet. Zonder de voor mij ideale omstandigheden die ik nu heb hoef ik GEEN paarden. Waarom zou ik een paard dit aan willen doen dat het simpelweg honger gaat hebben ...??? als je van te voren al weet dat 10 x 10 niet genoeg is waarom begint iemand er dan aan???

Maya staat al sinds 4 mei niet meer alleen, zoals ik sinds Oktober al heb lopen verkondigen, zodra ik de kans heb krijgt ze maatjes. Die heeft ze nu in de meest Natuurlijke omgeving mogelijk. En toch wel pretty close tot in het wild leven, nog net niet, want Rob heeft rijpaarden. Maar toch een verdomd goeie leefomgeving.

Als ik Maya geen goed leven kan bieden dan gaat ze naar iemand die dat wel kan. Maar de ontwikkelingen hier zijn zo interessant, dat ik ervan overtuigd ben dat ze in mijn leven is gekomen voor een rede.

Als een paard de vrijheid gegeven wordt is het in Bulgarije praktisch onmogelijk om ze geen goede wei te bieden, iemand die Bulgarije gezien heeft, weet dat.

Maar met mijn ervaring met de weides hier in Bardo, denk ik niet dat ze ooit verder komt dan of Rob zijn dorp of de hele kudde in mijn nieuwe dorp. Echt gras genoeg voor allemaal. En takjes en bergwater... van alles..!

Wat wil zo'n knollie nou nog meer. Natuurlijk leven met de zekerheid van back up van lieve baasjes, af en toe lekker op pad voor nieuwe ervaringen. Je intelligentie testen met nieuwe uitdagingen, vrijheid en toch verzorgd worden.

Ik heb geen paarden die in het wild leven, wel paarden die zo natuurlijk mogelijk leven.

Frans Veldman schreef op zaterdag 11 juni 2011, 1:31:


Ik snap wel dat je aan osmosen denkt maar ik denk dat je er flink naast zit.
Als er hooi (>80%ds) gegeten wordt, wordt er namelijk ook navenant meer gedronken dan wanneer er vers gras (15-20%ds) gegeten wordt.
Dito, qua wateropname, wanneer ik pulp voer; 1 schep pulp op pakembeet 7-8 liter water (bij elkaar ruim 3/4 emmer vol).

De spijsvertering van paardachtigen lijkt me nog het meest, als ik een vergelijk moet zoeken, op die van konijnen. Celluloseverteerders, sterk afhankelijk van de endo-microflora. Ze hebben ook dezelfde "kwalen": koliek, dunne mest... niet goed.
Zonder echte kennis van de metabolismen komen we echter geen spat verder; bij mensen worden codeïne pilletjes tegen hoesten voorgeschreven maar paarden maken daar direct morfine van, als voorbeeld van hoezeer dit kan verschillen.
Daarom ook had ik eerder al veel vragen bij het idee van inname van zilver ter bestrijding van bacteriën. Bij mensen kan ik me nog voorstellen dat het fijn verdeelde zilver in de maag direct zilverchloride wordt en vervolgens de weg van vet volgt, eventueel ergens (lever bijv.) weer gereduceerd wordt (veel OH groepen in lever), maar dat geeft nog geen fiat om hetzelfde bij paarden te veronderstellen.

Wat de hoefbevangen problemen aangaan denk ik wel te weten onderhand dat dit voor 90% in de NL omstandigheden vooral door overvoeren komt, dat zie je zelfs in de natuurbegrazingen. Ponies hebben nu eenmaal geen rem, behalve die van een aantal uren per etmaal eten, op teveel eten wanneer de biotoop te voedselrijk is. Simpeler kan niet, maar een gezonde pony vindt de NLer schraal/mager...

De dunne mest is een ingewikkelder probleem maar associeer ik vooral, naar ervaring, met de samenstelling van de fourage. Ik heb het vooral zien ontstaan bij "te goed/te rijk" voer. Met koeienkuil (als extreem voorbeeld) heb je het meteen voor mekaar, bij de koeien ook trouwens
Maar waar het precies door komt? Teveel stikstof? Teveel eiwitten? In ieder geval lijkt het mij sterk op een teveel en dat teveel zou heel goed kunnen overlappen met het teveel dat tot bevangenheid leidt maar wat niet noodzakelijk gecorreleerd is.
Paarden zijn gewoon erg gevoelig voor tevelen.